ที่ขอไป...คงไม่ผิดกฏจักรวาล ? เหมือนทั้งโลกหยุดนึ่งกริ่งเกรงฟ้า ใยหาญกล้า...คนเช่นเธอ...มาหาญได้..? ฉันเปิดกฏ.....กฎหมายมี....ทุกที่ไป กฎหมายใด...มิได้มี...ผิดที่กลอน..? ฤาข้อความ........ฉันนี้.....ช่างอุกอาจ ฤามันบาด.......ใจใคร........เข้าครึ่งค่อน ฤามันแสบ........เหมือนน้ำกรด......ไปรดรอน มิได้อ้อน........แต่ความจริง.......ยิ่งของใจ หากฟากฟ้า.......สาปไว้.......ในความฝัน เคยถูกมัด.........เป็นพัลวัน..........ก็แก้ได้ กรรมที่สร้าง........อาจปิดทาง.......สวรรค์ไป ทั้งสามโลก........จะหม่นไหม้.......ในคำขอ ก็ฉันขอ......ขออะไร.......ในเมตตา...? ก็ล้นฟ้า.........รับเมตตา.......อยู่ล้านช่อ หากเจาะจง.........ฉันขอเขา.......ก็เพียงพอ แล้วคำขอ.........ฉันผิดตรงไหน......ในโลกา หรือผิดกฎ........ข้อใด......ในบทบัญญัติ เจตนา.........ก็ชี้ชัด........ไม่มัดขา ไม่มัดตัว..........ไม่มัดกาย.........ไม่มัดปัญญา ไม่ขออะไร.........แค่ใส่หัทยา.......อุ้งมือเธอ ......*****************************************************....... ...จบความบันทึก..... ..ฝนก็พร่างพรูครึ่ก....มาหนักใส่ ฉ้นยิ้มหวาน...สิ่งที่จาร...จากหัวใจ ช่างไร้บาป เพราะมันใส..จนฟ้าสะเทือน . ในนามของความรัก .........อักขรา..... ทิกิ_tiki ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
7 กุมภาพันธ์ 2547 20:31 น. - comment id 213246
เธอคือภาพเขียนวรรณศิลป์อันงดงามในใจของเรา.... เธอเสกสรรค์ได้งามวิจิตร......เกินกว่าที่เราจะหักห้ามใจมิให้มาติดตามอ่านงานของเธอได้...... คำใดแม้นได้ล่วงละเมิดใจเธอไปโดยมิได้ตระหนักถึงภัยอันจะตามมา...จะด้วยคึกคะนอง ไปในผัสสะแห่งวรรณะแต่เมื่อใด เว้นไว้ที่จะมิเอ่ยนามแห่งความรักให้เธอระทมใจ ทั้งๆที่ปราถนาจะเอ่ยต่อสร้อยนามเธอเพียงใด ........... ยังคงปราถนาได้เห็นเธอเขียนงานงามเช่นนี้เสมอ... ทิกิ_tiki ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน จาก : รหัสสมาชิก : 4895 - tiki รหัส - วัน เวลา : 215753 - 05 ก.พ. 47 - 12:02 ไม่ขอใคร.......แต่จะขอคุณ คุณจะอยู่หรือจากไปมันไม่สำคัญ ฉันเรียนรู้วันที่มีคุณได้ทุกที่ ฉันเรียนรู้ใจที่อ้างว้าง..แล้วยินดี ได้เรียนรู้ท่าที..ที่ก้าวเข้าหาคุณ ฉันขอก้าวมายืนเคียงข้าง ฉันขอวางมือไว้ที่มืออบอุ่น ฉันขอนั่งอิงแนบแอบอยู่ข้างคุณ ฉันขอความอบอุ่นจากคุณสักครั้ง..!! และฉันรู้ค่าของคุณมากมาย ทิกิ_tiki
7 กุมภาพันธ์ 2547 20:40 น. - comment id 213250
...จบความบันทึก..... ..ฝนก็พร่างพรูครึ่ก....มาหนักใส่ ฉ้นยิ้มหวาน...สิ่งที่จาร...จากหัวใจ ช่างไร้บาป เพราะมันใส..จนฟ้าสะเทือน
7 กุมภาพันธ์ 2547 21:13 น. - comment id 213267
รักคนทั้งโลก แต่เขาจะรักเรามั้ยนะ
7 กุมภาพันธ์ 2547 21:30 น. - comment id 213273
รักคนทั้งโลก แต่เขาจะรักเรามั้ยนะ จาก : dinsor รหัส - วัน เวลา : 216884 - 07 ก.พ. 47 - 21:13 น่านดิน้อง แต่พี่ว่าเค้ารักเราอิอิ เข้าข้างตัวเองนิหน่อยค่ะ...ม่ายเอา ม่ายเอา อย่ามาพูดเล่นเลยไม่ดี ไม่ดีนคะ
7 กุมภาพันธ์ 2547 21:33 น. - comment id 213274
รักมากออกอย่างงี้ ขอเจอซักทีจะได้ไหม คนทีรักดีดีรักที่ใจ จะเอาอะไรก็ยอมเธอ
7 กุมภาพันธ์ 2547 21:48 น. - comment id 213277
รักมากออกอย่างงี้ ขอเจอซักทีจะได้ไหม คนทีรักดีดีรักที่ใจ จะเอาอะไรก็ยอมเธอ จาก : แม่จิตร (ลืมลูกทุ่งอิน) รหัส - วัน เวลา : 216891 - 07 ก.พ. 47 - 21:33 แม่จิตขา ขอเถิดอย่ามาพบฉัน ฉันไม่ใช่คนดีทุกวี่วัน แต่รักพันธสัญญามาเรียกวอน..?
8 กุมภาพันธ์ 2547 01:05 น. - comment id 213329
u have the right to ask for anything u want. it is not wrong, but get it or not is another story.
8 กุมภาพันธ์ 2547 01:07 น. - comment id 213331
u have the right to ask for anything u want. it is not wrong, but get it or not is another story. จาก : yaya รหัส - วัน เวลา : 216946 - 08 ก.พ. 47 - 01:05 ธThanks yaya u r right Just Sentimental
8 กุมภาพันธ์ 2547 03:52 น. - comment id 213390
ขอจันทร์เจ้าขาก็ได้นะครับ..ไม่ผิดกฏแน่นอน... ได้หลายอย่างเอาไปขายแลกข้าวได้ อิอิ *-* ล้อเล่นครับ*-* กลอนเพราะได้คติดีด้วยครับ *-*
8 กุมภาพันธ์ 2547 13:25 น. - comment id 213489
ขอจันทร์เจ้าขาก็ได้นะครับ..ไม่ผิดกฏแน่นอน... ได้หลายอย่างเอาไปขายแลกข้าวได้ อิอิ *-* ล้อเล่นครับ*-* กลอนเพราะได้คติดีด้วยครับ *-* จาก : รหัสสมาชิก : 6184 - พู่กันของหูกวาง รหัส - วัน เวลา : 217007 - 08 ก.พ. 47 - 03:52 ขอบคุณค่ะ : 6184 - พู่กันของหูกวาง รีบตอบเพราะแทรกใครมาลงกลอนใหม่ให้ยายาด้วยนะคะ ทิกิค่ะ
8 กุมภาพันธ์ 2547 15:05 น. - comment id 213521
ซึม ขอความซึมจงหายไป..........เย้
9 กุมภาพันธ์ 2547 01:33 น. - comment id 213716
ซึม ขอความซึมจงหายไป..........เย้ จาก : รหัสสมาชิก : 5980 - Rainsummer รหัส - วัน เวลา : 217138 - 08 ก.พ. 47 - 15:05 -ซึมหายไป แต่เซ้งมาแทนอิอิ ขอบุคณค่ะ 5980 - Rainsummer ทิกิเอง
9 กุมภาพันธ์ 2547 19:17 น. - comment id 214034
อ่านแล้วรู้สึกดีจัง : )
9 กุมภาพันธ์ 2547 20:59 น. - comment id 214095
อ่านแล้วรู้สึกดีจัง : ) จาก : รหัสสมาชิก : 721 - ละอองน้ำ รหัส - วัน เวลา : 217659 - 09 ก.พ. 47 - 19:17 ขอบคุณที่ทำให้รู้สึกดีค่ะ กลอนแบบไร้จุดศูนย์ถ่วงมันก็ประเภทเนี้ยแหละ
9 กุมภาพันธ์ 2547 22:05 น. - comment id 214152
ฉันผิดในสิ่งใด โปรดอภัยให้กับฉัน ด้วยรู้เท่าไม่ทัน จึงขออภัยกันล่วงหน้าเลย *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
10 กุมภาพันธ์ 2547 00:43 น. - comment id 214297
ฉันผิดในสิ่งใด โปรดอภัยให้กับฉัน ด้วยรู้เท่าไม่ทัน จึงขออภัยกันล่วงหน้าเลย *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-* จาก : รหัสสมาชิก : 4521 - ผู้หญิงไร้เงา รหัส - วัน เวลา : 217778 - 09 ก.พ. 47 - 22:05 เพราะรู้ว่ากฏหมายไทยมันไม่ผิด กฏอะไรก็ไม่ผิดที่จิตฝัน แต่เบื้องฟ้า..จะงุนงง...แล้วนิ่งงัน ว่าจะทำไรกัน..กับฉันดี ?
13 กุมภาพันธ์ 2547 04:27 น. - comment id 215542
อย่านำสภาวะการณ์ในบางจุดบางกรณ๊ ไปรวมกับสภาวะการณ์ที่อื่นกรณีอื่น อย่าเหมารวม ใช้วิจารณญานแยกแยะ ว่าใครคนนั้นเขามีเจตนาอย่างไร เพื่อความสบายใจของใครสักคน เพื่อทำให้ความปวดร้าวของใครหายไป เพื่อปลดความทุกข์ใจ เพื่อให้กำลังใจให้ใครรู้สึกว่าตนเองมีค่าขึ้น เพื่อถ่ายทอดความเอื้อเอ็นดู เพื่อบอกถึงความรักที่มีอยู่ในใจ เพื่อขับไขความสุขที่หยิบยื่นให้อีกคนอย่างสูงค่า แต่ทั้งหมดนี้นั้น หากอีกฝ่า ย หรือฝ่ายตรงข้ามอื่นซึ่งเสียผลประโยชน์นำมาหักล้าง นำมาทอดกลางตลาดกลางลานเย้ยเยาะ คำว่ารักคำนั้นก็กลายเป็นก้อนกรวดที่คั่วในกระทะร้อนๆโยนใส่กันไป ผู้ให้ปราถนาเช่นนั่นหรือ มิได้เลย ผู้ให้ยังคงมีความยินดีใสเย็นจะให้ ดุจดังเมื่อเรามีเจตนาจะตักบาตรให้พระ บุญนั้นเกิดแล้วนับแต่เมื่อมีเจตนาความจงใจที่จะให้ ไม่ต้องตามไปดูว่าเมื่อให้ไปแล้ว เค้าจะได้รับมันจริงๆไหม เค้าดื่มกินหรือยกไปให้ใครดื่มกิน เค้าพอใจ หรือไม่พอใจ หน้าที่ของผุ้ให้ย่อมเสร็จสิ้นลงนับแต่เจตนาจะให้ ฉันใด ฉันนั้น...เมื่อเขามีเจตนาจะเอ่ยคำว่า ฉันพอใจใน....สิ่งที่เธอทำนะ ฉันรักในสิ่งที่เธอทำนะ ฉันรักที่เธอได้ทำสิ่งที่ดีนะ ฉันรักเพราะเธอช่างเป็นคนดี ได้ทำสิ่งที่ดีนะ คำนั้นย่อมยังคงสูงค่าอยู่เช่นเดิม ยังเป็นสัจจธรรมอยู่เช่นนั่น ส่วนใครจะนำไปลงกระทะร้อนคั่วสาดกันนั้น ก็กรรมของแต่ละคน แต่ผู้ส่งให้ คงมิปราถนาจะคิดเช่นนั่น ดินสอสีฟ้า plara81@hotmail.com พึงรับธรรมข้อการให้วาจาสุภาษิต พึงรับธรรมข้อการให้วาจายกย่องชมเชย พีงรับธรรมข้อการให้วาจาอันเป็นที่รักต่อกัน เพราะนั่นเป็นบุญที่เขาให้แก่เธอมา อย่าได้นำบุญนั้นไปแปลงเป็นบาป ด้วยไปคิดว่ามันช่างแสนร้ายที่เขาไปให้คนใดใครต่อใครไม่ได้ให้ฉันคนเดียว เขาจะให้ใคร ก็เรื่องของเขา แต่เมื่อเขาเจตนาจะให้เรา นั่นก็เป็นความงามที่สุดของชีวิต ที่เราควรนำมาพินิจพิจารณาในมิตรภาพอันหอมหวานที่ให้ต่อกันนะคะ พี่ว่าจะตอบนิดเดียว แต่เห็นชื่อคุณคือน้องในบางกอกซีตี้ด้วย จึงตอบยาวเลยนะคะ นำมาตอบไว้ที่นี่ด้วยอิงเรื่องเดียวกันมา