หย่อนกาย นั่งลง ตรงชายหาด นั่งฟังเสียง ทะเลสาด เข้าหาฝั่ง พัดทราย รายล้อม ให้พาบพัง เหมือนดั่ง รักฉัน พังทลาย ปล่อยให้ น้ำตา ไหลเอ่อล้น เพื่อลืมคน หลายใจ ให้ห่างหาย หยิบขวดเหล้า ที่วาง อยู่ข้างกาย ยกขึ้นดื่ม กรอกไป ลงในคอ สมน้ำหน้า โง่นัก รักคนหลอก ซ้ำยังโดน เขาตะคอก ว่าเหลือขอ ถูกเย้ยหยัน เหยียดหยาม มามากพอ อีกหัวเราะ แถมล้อ ว่าไอ้ควาย สมเพช ตัวเอง ยิ่งนัก หลงรัก คนลวง อย่างนี้ได้ แต่อยากบอก ด้วยความ จริงใจ ทุกอย่าง ที่ทำไป ก็รักเธอ
พิกุลทอง 7 ก.พ. 2547 15:45 น. - ID 46298 
1116
14
0
7 กุมภาพันธ์ 2547 16:12 น. - comment id 213139
ผมไม่มี ต้นทุน ในงานเขียน จึงแอบเรียน เอากลอนเก่า มาเข้าให้ หายไปนาน เพราะเรื่อง ของหัวใจ เหนื่อยแทบตาย งานหนัก อยากพักจัง
7 กุมภาพันธ์ 2547 16:18 น. - comment id 213143
งานเขียนงามล้ำ ยิ่งอ่านยิ่งติดย้ำความรู้สึก แม้เศร้า ยังงด ยังงามลึก เป็นความรู้สึก จากหัวใจ
7 กุมภาพันธ์ 2547 16:20 น. - comment id 213146
นายแต่งได้ดีเหมือนกันนะ ใช้คำพูดตรงดี
7 กุมภาพันธ์ 2547 16:21 น. - comment id 213148
อ่าๆ เหะๆๆ มาให้กะลังใจขอรับ ^^
7 กุมภาพันธ์ 2547 16:40 น. - comment id 213161
แอบซึ้งตอนท้ายด้วยนะ เพราะค่ะเพราะ
7 กุมภาพันธ์ 2547 17:27 น. - comment id 213170
กลอนเพราะ..ซึ้ง..มีความหมายมากคับ ถ้าเปนกลอนลอยก็แสดงว่า..แต่งกลอนถึงได้อารมณ์มากๆ..เลยคับ แต่ถ้าออกจากความรู้สึก..ก็บ่งบอกได้เลยว่ากำลังเศร้าขั้นรุนแรง.. ยังไงก็เปนกำลังใจให้นะคับ..สู้เค้าคับพี่..^_^
7 กุมภาพันธ์ 2547 17:31 น. - comment id 213172
บทกลอนคุณพิกุลทองสือความหมายใช้ภาษาดี ได้อารมณ์ ทุกอย่างคะ
7 กุมภาพันธ์ 2547 17:32 น. - comment id 213175
...เหนื่อยนักพักลงตรงความหวาน ลืมความร้าวรานฝันสลาย ลืมเถอะลืมทุกข์ให้สิ้นไป หัวใจต้องก้าวต่อขอทะนง... ** เหนื่อยนักก็พักบ้างนะคะ แวะมาทักทาย^^ **
7 กุมภาพันธ์ 2547 17:58 น. - comment id 213192
ดีค่ะ พี่พิกุลทอง...กลอนเพราะนะค่ะ ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
7 กุมภาพันธ์ 2547 18:02 น. - comment id 213198
อย่าอ่อนแอนะเพื่อนรัก ในวันที่เราหยุดพัก...จะพบทางออกของปัญหา ผัดผ่อนความเสียใจ...โดยการไปเที่ยวไกลๆ ในเมืองมายา สลัดความผิดหวังทิ้งไปในกาลเวลา...ที่ค่อย ๆ ผ่านไป บรรเทาแล้วเข้ามาสู่กับตัวเอง ข่มเหงให้ใจอดทนอยู่ให้ได้ เรื่องราวต่าง ๆ ที่ยังค้างอยู่ในใจ ยอมรับมันว่าหากเราไม่แก้ไข...มันคงไม่มีอะไรดีขึ้นมา...*-* เป็นกำลังใจให้นะครับ *-*
7 กุมภาพันธ์ 2547 19:01 น. - comment id 213219
. .. ง่า...อ่านแล้วรู้สึกตามเลยอ่ะค่ะ มาทักทายนะคะ..
7 กุมภาพันธ์ 2547 19:01 น. - comment id 213220
ยอดดวงใจของพี่พุด สอนพี่พุดว่า..ยาที่จะสมานใจแผลใจรักษาใจเราได้ดีที่สุดให้หยุดทุกข์ในรักได้คือ..ธรรมะ.ธรรมโอสถค่ะ.. เขามีเนือนาบุญในหัวใจที่ค้นพบได้เร็วมาก มิพักต้องใช้เวลาลองผิดถูก ***** พิกุล..จงสร้างภูมิธรรมะให้ดวงใจนะ หากกุศลใจเรายังมีเราจะเพียรจนพบทางแสนว่างแสนสงบงามแสนดี แม้นจะยังมีวูบวับบ้างไปตามอารมณ์ปุถุชน เราก็จักดับทัน..รู้กรรมรู้เกม ที่ต้องแก้ด้วยการกระทำความดี..มิหยุด.. พี่พุด..รักและเอาใจช่วยให้หยุดทุกข์นี้ได้โดยเร็ววันค่ะ.. รักรักรัก
7 กุมภาพันธ์ 2547 20:09 น. - comment id 213238
..สวัสดีค่ะ.. ..เป็นกำลังใจนะคะ.... อ่านแล้วหมองหัวใจจัง..... ..~-~...
7 กุมภาพันธ์ 2547 20:51 น. - comment id 213257
เอนอกอิง พำนักพิง ใต้ไม้ใหญ่ ธาราไหล อยู่แนบข้าง ระรื่นหู เสียงวิหค นกน้อย ร้องรับกรู หมู่ผึ้งภู่ ล้อมดอกไม้ นานาพันธุ์ ปล่อยกายใจ คลายความเครียด และเจ็บช้ำ นั่งดื่มด่ำ ธรรมชาติ อันแสนหวาน ใต้ร่มเงา แห่งไม้ใหญ่ และฟ้าคราม จิบน้ำชา ถ้วยงาม แสนเพลินใจ ใครว่าโง่ ดั่งวัวควาย ก็ช่างเขา ใจคนเรา นั้นเข้มแข็ง กว่าหินผา ปล่อยรักนี้ ฝังลงพื้น พสุธา ประสบการณ์ อันล้ำค่า ฝังลงใจ
7 กุมภาพันธ์ 2547 21:55 น. - comment id 213279
ถึงพิกุลทอง... มาอ่านแล้ว..ทราบซึ้ง..มากค่ะ... ก็เลยขอตอบเป็นกลอนแทนแล้วกัน... ปลอบใจ..ชายโง่ ลองไปอ่านดูแล้วกัน
8 กุมภาพันธ์ 2547 08:56 น. - comment id 213426
หน้าส่วนตัว
..เรน.. อรุณสวัสดิ์นะคะ...
แบบ งัยดีร่า..
..เรน..เป็นกำลังใจ ..ให้..นะคะ..
8 กุมภาพันธ์ 2547 12:19 น. - comment id 213470
เขาว่าโง่ช่างเขาไงอย่าไปสน หรือว่าเธอจะทนอยู่ได้เหรอ อยู่ให้เขากล่าวย้ำคำด่าเธอ หักใจเถอะ..อย่าเผลอรักเขาเลย... เป็นกำลังใจให้เพื่อนค่ะ
8 กุมภาพันธ์ 2547 15:09 น. - comment id 213525
ใช่เธอโง่เธอเง่าใช่เขลาหรอก เธอรักดอกจึงชอกช้ำใจหลาย มอบดวงใจให้เขาไปมากมาย แต่สุดท้ายรักมลายใจตรอมตรม ......................................... มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ
8 กุมภาพันธ์ 2547 17:51 น. - comment id 213593
ด้วยตนโง่ โงหัว ตัวไม่ขึ้น สุดกล้ำกลืน บอบช้ำ น้ำตาไหล พลิกหน้ามือ เป็นหลังเท้า เจ้าเปลี่ยนใจ ช่างโหดร้าย ขุดด้วยปาก ถากด้วยตา
9 กุมภาพันธ์ 2547 13:22 น. - comment id 213807
ไม่ได้โง่ ก็จะรักง่ะ ใครจะทำไม อิอิ
9 กุมภาพันธ์ 2547 21:51 น. - comment id 214140
เจ็บปวดเหลือจะบอกกล่าว กับความรวดร้าวคราวรักห่างหาย มีแต่น้ำตาที่ดูเหมือนว่าอยู่เคียงข้างกาย มิเคยสูญหายให้ฉันต้องเดียวดายสักที *-*กลอนเศร้าจังเลยน้องชาย*-*
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
