หยาดน้ำจากตานางฟ้าที่ตรม..

พุด


http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=129
(หยาดน้ำฝน หยดน้ำตา..)..
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=5719
(RHYTHM OF THE RAIN)
ตีห้า...
ฟ้าหม่นเทา
ฝนหลงฤดูพร่างพราย
เงาดาวฉายแสงแฝงในกลีบเมฆ
ราตรีค่อยค่อยคลี่เผยเงยเห็น
จันทร์ใจดีจันทร์ดวงเดิมดวงกลม
ราวส้มสุกเผยแจ่ม...ดวงจรัส

ไพลเผลอใจยิ้มหวานรับแอร่มงามด้วยอิ่มเย็น..
ดุเหว่าพร้องก้องไพร...ปลุกเสียงหวาน.
นกเสรีในใจขยับปีกครางครวญ
อยากโผผินบินตามหายอดดวงใจ..ในกองถ่ายหนังฮอลลีวู๊ด
ที่เพิ่งหัวเราะหัวใคร่เล่ามาว่ารู้จักพระเอกคนนึง
ซึ่งแสนปลื้มในการมีวินัยอดทนทำงานอย่างมีระบบระเบียบ
บอกว่าหลังจากที่สระบุรีจะมีถ่ายต่อกับ สตีเว่น ซีกัล...
เธอ.กระซิบว่า..
เธออาจจะได้บินไปอุบลไปดูแม่น้ำสองสีแสนสวย
บ้านเกิดใครละหนอละนี่นะ..นะ..
และ
ทุกฝันที่เป็นจริงเธอจะกลับมาเล่าให้ฟังให้ได้รจนาสักเรื่อง
******

ไพล..เดินดายเดียวเดียวดายในสนามยามใกล้อุษา..
รับละออละอองฝนให้พรายพรมปะทะหน้าฉ่ำเย็น
พร้อมหยาดน้ำตาจากเรียวตาซึมซึ้ง
เมื่อคิดถึงใครคนหนึ่งล้นใจ
อยากฝากอ้อมใจอ้อมอกอุ่นไปกกกอดให้หนาวคลาย
ในยามวสันต์กำลังร่ายมนต์เสน่หา...
ที่
ดาริกาไม่มีเลยสักดวง
พวงดอกโมกยังห้อยดอกกระจิ๊ดนวลหอม
รับละอองหยาดน้ำค้าง
เข็มขาวแทงช่อจากกระเปาะเขียว
รอผึ่งผลิดอกรับอรุณอุ่นแสงทองยามเช้านี้

มะม่วงเขียวเสวยผลโต..
พร่างเรียวน้ำค้างค้างคลอ
ที่ทำให้เจ้าของบ้านนี้หนอแสนดีใจ
แถมแแขกคนใกล้ไกลที่มาเยือน
เห็นแล้วต้องร้องโอ้โฮในงามใหญ่
ในห้อยต่องแต่งระดะพวงหวงงามงอม

กล้วย..ออกหวีอีกแล้ว...
เครือหนักจนต้องระโยงระยางไว้กับแก้วใบสล้างสูงใหญ่
เชยชายคา..
และน่าแปลกนักหนาหากได้ฝอยฝน
จะพร่างดอกพราวขาวนวลอวลดอกหอมดื่นให้ดอมดมไปทั้งต้น
และ
อีกมากมายไม้หอมกำลังพร่างใจในนาทีนี้
ขอเด็ด.เพียงน้อยดอกอย่างกลัวช้ำชอก
รู้ถนอมเก็บถนอมกำ
มากรุ่นเคียง...ใกล้คอม..ให้หอมหอมใจรักรจนา..
****
ฝน...จ๋า..ฝน
เจ้าพร่างพรมทั้งผืนฟ้ารึปล่าวละหนอละนี่
ฝากคนดีรับรู้..
หากนอนหนาวเดียวเปลี่ยวเหงาราวร้าวทรวง
ยังมีผู้หญิงคนนี้ห่วงใย..ทุกดวงใจในร่มรักเรือนไทยนะคะ
****

ฟ้า..จ๋า..ฟ้า..
ฝากมนตราผ่านลมละมุน
กรุ่นด้วยกลิ่นดอกรักดอกใจที่สวยใสสดงดงาม
ให้ตื่นตามมารับหวานหวังในอรุณ
รับแดดอ่อนอุ่น
ทอทอดทองทาบอาบเรียวรวงของดวงตะวันแห่งกำลังใจ..นะคนดี
****
เมฆ..จ๋า..เมฆ
ฝากหน้าต่างเมฆเสกเสน่หา
ให้เขารักข้า..ตราบเท่าที่ฟ้ายังมีจันทร์ยังมีเจ้าคลอเคลียนะ...
และ
ตราบจนกว่า..
ตะวันชีวีดวงริบหรี่ดวงล้านี้
จะสิ้นแสงแห่งรักจริงแท้!
แลจำลาพรากจากไกลไปชั่วนิจนิรันดร.!..
*****

http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=129
หยาดน้ำฝน หยดน้ำตา.....   ดาวใจ ไพจิตร : : Key Gm  
หยาดน้ำจากตา นางฟ้าที่ตรมอารมณ์
หลั่งความขื่นขมที่ถมอยู่ใน ใจตน
หยาดย้อยจากปรางสวรรค์เบื้องบน
สู่กลางแก้มดินในฐานถิ่นคน
นั้นคือหยาดฝน ฉ่ำใจ
สาดสายพร่างพรายพรมผืนไร่นา แนวเนิน
ป่าดอนโขดเขินคลองขลุงทุ่งหนอง นองไป
หล่อเลี้ยงพืชพันธ์ มีผลดอกใบ
โลกเคยหลับไหล พลันฝืนตื่นใจ
สวยงามสดใส จริงเอย
ทอแสงทองอาทิตย์ทาบทา
พลันน้ำตานางฟ้าระเหย
เป็นละอองไอน้ำอย่างเคย
ถูกลมรำเพย พัดเลยลอยวน
หยาดน้ำจากตา นางฟ้าที่ตรมอารมณ์
ฝากมากับลมเป็นฝนพร่างพรม ใจคน
แต่น้ำจากตาตอนช้ำกมล
ที่เราหลั่งลอย ระเหยกี่หน
ถึงกลายเป็นฝน ฉ่ำใจ
ทอแสงทองอาทิตย์ทาบทา
พลันน้ำตานางฟ้าระเหย
เป็นละอองไอน้ำอย่างเคย
ถูกลมรำเพย พัดเลยลอยวน
หยาดน้ำจากตา นางฟ้าที่ตรมอารมณ์
ฝากมากับลมเป็นฝนพร่างพรม ใจคน
แต่น้ำจากตาตอนช้ำกมล
ที่เราหลั่งลอย ระเหยกี่หน
ถึงกลายเป็นฝน ฉ่ำใจ... 


ใกล้สว่างภายนอก
ท่วงทำนอง*ดนตรีสายฝนเศร้า*
กำลังบรรเลงกระหน่ำหนักในนาทีนี้นะคะที่รัก
พาคิดถึงปีศาจวสันต์...จนสุดทนแล้ว..
 
RHYTHM OF THE RAIN   
The Cascades : : Key Db  
Listen to the rhythm 
Of the falling rain
Telling me just what a fool
Ive been
I wish that it would go,
And let me cry in vain,
And let me be alone again
The only girl I care about
Has gone away
Looking for a brand new start
But little does she know
That when she left that day
Along with her she took
My heart
Rain please tell me now
Does that seem fair
For her to steal my heart away
When she dont care
I cant love another when
My hearts somewhere far away
The only girl I care about
Has gone away
Looking for a brand new start
But little does she know
That when she left that day,
Along with herShe took my heart
  
Rain wont you tell her
That I love her so
Please ask the Sun to set
Her heart a glow
Rain in her heart
And let the love we knew
Start to grow
Listen to the rhythm 
Of the falling rain
Telling me just what a full
Ive been
I wish that it would go,
And let me cry in vain,
And let me be alone again
Oh, listen to the falling rain
Pitter Patter Pitter
Patter,Oh, Oh, Oh,
Listen, Listen,
To the falling rain
Pitter Patter Pitter
Patter,Oh, Oh, Oh,
Listen, Listen,
To the falling rain
Pitter Patter Patter
Patter,Oh, Oh, Oh,... 
				
comments powered by Disqus
  • พุด

    7 กุมภาพันธ์ 2547 07:50 น. - comment id 213014

    ******
    http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=4668
    ฝนซาน้ำตาซึม   
    สุนารี ราชสีมา : : Key Cm  
    ฝนปลายปี เริ่ม ซา เหลือบแลฟ้า 
    คราใดดวงใจ เศร้า หมอง
    หยาดน้ำตา เอ่อซึม เปื้อนปราง ทั้งสอง
    ความหม่นหมอง ย่ำ ยี หัว ใจ 
    ฝนซาน้ำตาซึม เศร้า แสน เปลี่ยวใจแสน
    เมื่อแฟนแรมร้าง ห่างหาย
    อกระทวยด้วยความระทมข่มใจ
    ทำไม๊ ทำไม ไปลับเลย
    เมื่อ แฟน อำ ลา อา ลัย 
    ไฉน พี่จึงเงียบไปเฉย ๆ 
    ไม่คิดถึงวันผ่านมา ฝนจากฟ้า 
    ฟ้ายังสั่งเลย พ่อทรามเชย ไม่เอ่ย ลา
    ฝนซาน้ำตาซึม โศกศัลย์ 
    โอ้ จอมขวัญ ทำไมจึงลืม สาว นา
    ผู้รอคอย ละห้อย หัว ใจ หนักหนา 
    สาย ฝนซา น้ำ ตา ซึม
      
    เมื่อ แฟน อำ ลา อา ลัย 
    ไฉน พี่จึงเงียบไปเฉย ๆ 
    ไม่คิดถึงวันผ่านมา ฝนจากฟ้าฟ้ายังสั่งเลย 
    พ่อทรามเชย ไม่เอ่ย ลา
    ฝน ซาน้ำตาซึม โศกศัลย์ 
    โอ้ จอมขวัญ ทำไมจึงลืม สาว นา
    ผู้รอคอย ละห้อย หัว ใจ หนักหนา 
    สาย ฝนซา น้ำ ตา ซึม
    ผู้รอคอย ละห้อย หัวใจ หนักหนา 
    สาย ฝนซา น้ำ ตา ซึม...
     
     ******
  • พุด

    7 กุมภาพันธ์ 2547 07:54 น. - comment id 213016

    
    http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=4454
    น้ำตาฝน.....แจ้ ดนุพล แก้วกาญจน์ : : KeyGm  
    
    ฟ้า หรือฝน
    ลมจะเท มาเพียงใด
    ไม่เจ็บ เท่าไร ใช่ไหมฟ้า
    ไม่ทัน ข้ามวัน
    หมดแรงฟ้า เมื่อไรพลัน
    ลมฝน คงผ่าน เลย ไป
      คน ซิคน
    ลวงล่อคน ซิเจ็บกว่า
    ไม่แบ่ง เวลา ดั่งเหมือนฟ้า
    ไม่พูด ไม่จา
    เบื่อหน้า ลืมได้ ทันที
    เจอะ คน ใจ ร้าย ใจดำ
    ก็มีแต่ช้ำ รับกรรม
    ตากฟ้า ตากฝน ยังชื่นฉ่ำ
    กว่าเจอ หน้าเธอ คนลืมคำ
    จะจำ เอาไว้กับใจ
    ว่าใจ เธอร้ายกว่าใคร
    ฟ้า หรือฝน
    ลมจะเท มาเพียงใด
    ไม่เจ็บ เท่าไร ใช่ไหมฟ้า
    ไม่ทัน ข้ามวัน
    หมดแรงฟ้า เมื่อไรพลัน
    ลมฝน คงผ่าน เลย ไป
    คน ซิคน
    ลวงล่อคน ซิเจ็บกว่า
    ไม่แบ่ง เวลา ดั่งเหมือนฟ้า
    ไม่พูด ไม่จา
    เบื่อหน้า ลืมได้ ทันที
    เจอะ คน ใจ ร้าย ใจดำ
    ก็มีแต่ช้ำ รับกรรม
    ตากฟ้า ตากฝน ยังชื่นฉ่ำ
    กว่าเจอ หน้าเธอ คนลืมคำ
    ได้ โปรด เถิด ฟ้า ปราณี
    ข้าเจ็บคราวนี้ ไม่มีดี
    ถูกคนใจร้าย ย่ำยี
    เจ็บปวดเหลือที่ ช่วยข้าที
    ข้าวอน ให้ลมกับฟ้า
    จงพา ให้ฝนตกมา
    ให้หยาดฝน ลบคราบน้ำ ตา...
     
    ******
  • พุด

    7 กุมภาพันธ์ 2547 08:09 น. - comment id 213026

    อาลัยต้นหลิวลู่ลมระทมใจ
    
    ลาจริงหรือลาลวง
    ลาให้ห่วงให้โหยหา
    ลาแล้วมะลิลา
    หอมเกินคว้าฝันเกินใจ..ไกลเกินจริง..
    (พุด)รำพัน  
    
  • ชัยชนะ

    7 กุมภาพันธ์ 2547 09:29 น. - comment id 213067

    วันนี้มาออดอ้อนแต่ตอนเช้า ๆ เชียวนะครับ
    อ่านแล้วอยากจะกลับไปนอนอีกสักรอบ
    ก็วันนี้ วันหยุดซะด้วย
    บรรยากาศที่บ้านผมค่อนข้างหนาวมา ได้วันสองวัน
    คงจะเป็นการสั่งลาฤดูหนาว ครั้งสุดท้ายก็เป็นได้
    ก็ต้องบอกว่าประทับใจในความสวยงามพิลาสตา
    ที่พุดพัดชาหยิบยกนำมาร้อยเรียงรจนา
    เข้ากับบรรยากาศฝนสั่งลาเป็นอย่างยิ่งครับ
    
    ซีกัล เขาละพระเอกในดวงใจ ของผมเหมือนกัน 
    เพราะชอบดูหนังแอกซั่นเป็นส่วนใหญ่
    ติดตามดูเกือบแทบทุกเรื่อง 
    ช่วงนี้ดูเหมือนว่าผลงานเขาจะเงียบ ๆ ไป
    
    เมื่อพูดถึงอุบลก็ต้องขอโฆษณาคำขวัญหน่อยนะครับ..คนดี
    เมืองดอกบัวงาม แม่น้ำสองสี 
    มีปลาแซบหลาย หาดทรายแก่งหิน 
    ถิ่นไทยนักปราชญ์ ทวยราษฎร์ใฝ่ธรรม 
    งามล้ำเทียนพรรษา ผาแต้มก่อนประวัติศาสตร์
    
    อิ่มกับเพลงที่ขนนำมาทุกรูปแบบเลยนะครับ 
    ผมมีเวลาได้ฟังเพลงก็จากพุดนี้แหละครับ
    
  • อัลมิตรา

    7 กุมภาพันธ์ 2547 12:05 น. - comment id 213102

    ป.5 กระมัง .. ใส่เสื้อกันฝนสีเหลือง รองเท้าบู๊ดเหลือง ร่มสีแดง .. และ ร้องเพลง crying in the rain .. ในงานแสดงของโรงเรียน ..
    
    
    ตีห้า..อัลมิตรายังซุกตัวอยู่กองผ้าห่มเลยค่ะ หมอนใบโตอีกสองใบ
  • toneliu

    7 กุมภาพันธ์ 2547 13:05 น. - comment id 213110

    อาลัยต้นหลิวลู่ลมระทมใจ
    
    ลาจริงหรือลาลวง
    ลาให้ห่วงให้โหยหา
    ลาแล้วมะลิลา
    หอมเกินคว้าฝันเกินใจ..ไกลเกินจริง..
    (พุด)รำพัน  
     
     จาก : รหัสสมาชิก : 4525 - พุด  
     รหัส - วัน เวลา : 216643 - 07 ก.พ. 47 - 08:09  
    
    อาจจิตคิดถึงซึ้งลึก
    ตื่นดึกนึกเล่ห์เสน่หา
    หัวใจไห้โหยคืนมา
    รู้ว่าคิดถึงซึ้ง..คิด....^_^.
    
  • พิกุลทอง

    7 กุมภาพันธ์ 2547 16:19 น. - comment id 213144

    มีทั้งเพลง ทั้งงานเขียน ที่เพราะเช่นเดิม
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    7 กุมภาพันธ์ 2547 23:12 น. - comment id 213304

    เพลงชอบ ๆ ทั้งนั้นเล๊ย  น่าจะมีเพลงอีแซว หรือ ปรบไก่ บ้าง เพราะไก่กำลังดัง ใครไปสนามหลวงมาบ้างเล่าให้ฟังเรื่องกินไก่ กินพะโล้ หน่อย จิ อิอิ
  • เมจิคเชี่ยน

    8 กุมภาพันธ์ 2547 02:11 น. - comment id 213342

    ชอบงานที่เพ่พุดคนสวยเขียนทุกอันเลยขอรับ อิอิ
  • แม่จิตร

    8 กุมภาพันธ์ 2547 03:56 น. - comment id 213393

    เยี่ยมชมยามดึก มาก ๆ อ่านไปก็หิวนะ
    อยากกินมะม่วงจังเยย  อิอิ
  • rain..

    8 กุมภาพันธ์ 2547 09:37 น. - comment id 213432

    ..มัย? ..  นางฟ้า.. ต้องร้องไห้..
       ..บอกเรน..ได้มั้ย ..นางฟ้าคนดี..
           ..นู๋เรน ..อยากรู้ เหตุผล ..ที่มี..
      ..นางฟ้าแสนดี ..ตอบเรน.. นะ..น๊า..
               
                     เรน..ชอบทุกบทกวี..ของพี่พุดพัดชา..
              ..อ่อนโยน ..  มากเลยคะ..
                    ..อยากเขียน..ให้ได้..อย่างพี่พุดพัดชานะคะ..
                     ...
    
  • แพร

    8 กุมภาพันธ์ 2547 09:41 น. - comment id 213433

    คุณหรอคือสาวบ้านนาที่ฉันตามหาตัวมานาน เงาแห่งความสว่างไสว ภายใต้มีเงาแห่งความมืดปกคลุม คุณอยู่ในกลุมนั้นด้วยหรือ
  • ลำน้ำน่าน

    8 กุมภาพันธ์ 2547 17:45 น. - comment id 213591

    http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=129
    
    ยามย่างเข้าสู่
    เขตฤดูฝนพรำ
    ตกกระหน่ำเสียจนพร่างพราว
    ฝนก็พรมซ้ำลมก็หนาว
    ยิ่ง คิดสาวเปลี่ยวใจ
    ยามเมื่อสายฝนพรำลงมา
    ท้องฟ้าคงมัวและมืดไป
    มองแล้วเรายิ่งเศร้าฤทัย
    ยามหนาวไม่มีใครประคอง
    ครวญคร่ำพร่ำบ่น
    ยามเมื่อฝนพร่างพราว
    จิตยิ่งผ่าวนึกถึงคู่ครอง
    ครั้นเมื่อเราเคล้าคู่อยู่สอง
    ไม่มีจิตหม่นหมองเลย
    ลมยิ่งหนาวสาวก็ยิ่งตรม
    ขื่นขมระทมไร้คู่เชย
    ครวญถึงคำที่ร่ำภิเปรย
    เธอได้เคยรำพันจากใจ
    ถึงแม้จะมี ผ้าห่ม
    กันหนาวร้าวราน
    หรือ จะต้านความหนาวข้างใน
    ดังเหมือนมีเธอคู่ฤทัย
    คงจะไม่มาอาวรณ์
    ยามย่างเข้าสู่
    เขตฤดูฝนพรำ
    ตกกระหน่ำเสียจนเปียกปอน
    หนาวหัวใจได้แต่กอดหมอน
    เฝ้า ทอดถอนอุรา
    คอยให้ฝนหายพรำคงนาน
    สะท้านฤทัยไม่สร่างซา
    ลมฝนเย็นกระเซ็นพัดมา
    ใครหนอที่จะมาอุ่นไอ...
  • แทนคุณแทนไท

    8 กุมภาพันธ์ 2547 19:15 น. - comment id 213613

    สำหรับผม งานเขียนของคุณทรงลักษณะ และมีลีลาที่งามเสมอ เวลาได้อ่าน อิ่มใจและอิ่มอารมณ์เสมอเสมอ 
    
    จะมีสักกี่คนที่ใช่บทกวีได้จรรโลงใจได้ดั่งใจปรารถนา...
    ...สำหรับผมเมื่ออ่านก็ได้แต่เอมอิ่มและชมชื่น
    
    ขอบคุณทัศนะดีๆที่ส่งที่สื่อ  ในงานคุณ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    9 กุมภาพันธ์ 2547 21:30 น. - comment id 214117

    อยากกินมะม่วงจังเลยค่ะ 
    เดี๋ยวอ่านจบต้องไปหามาทานซะหน่อย  คิดแล้วเปรี้ยวจังเลยค่ะ  (รักและคิดถึงเสมอนะค่ะ)

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน