บนเส้นขอบฟ้า มองสุดสายตามันจะไกลไหม คอยถามกับตัวเองว่าเธออยู่ที่ใด ทำไมปล่อยให้ฉันอยู่คนเดีวย ก็ไม่มีอะไรจะขอจากเธอ หนึ่งห้องใจมีฉันเสมอได้ไหม มันคงไม่มากไปนะคนของใจ สิ่งที่ขอไว้ได้ไหมเธอ ไม่เคยเสียใจไม่เคย จนโดนเธอละเลยให้ความเหงา เจ็บปวดทุกวันที่คิดถึงเรื่องของเรา เรื่องในวันเก่าวันย้อยมา