ไม่ขอใคร.......แต่จะขอคุณ คืนนี้.......ฟ้าดูมืด...ลมก็เย็นมาก เว็บบางกอกซิตี้ที่ไว้เขียนไดอารีมีอันล่มสลาย เหตุเกิดจากเมื่อสาย และเมื่อบ่ายเป็นต้นมา ขอถือเอาความเคยชิน อย่างไรก็ยังอุ่นใจว่า คืนนี้มีคนเขียนงานงามมา ยังมีชื่ออยู่ ณ.หน้าเดียวกันนี้นั้น อะไรทำให้ฉันมาที่นี้ บ้านไทยโพเอ็มนี้อันลือลั่น? ถ้าไม่ใช่เพราะบทประพันธ์ของคุณนั้น ช่างอ่านแล้วคม...สำคัญจนตามมา... บทประพันธ์เรื่องงานพุทธประวัติ ชีชัดถึงวาระใจที่มีค่า ฉันอ่านงานของคุณซึ้งทุกครา กดชื่อคุณ..ก็โผล่มาหน้าบ้านนี้ ! ฉันเฝ้าดูคุณอยู่ห่างห่าง ระยะหลังถึงเอ่ยถ้อยวจีที่ ฉันชอบจะบอกว่าคุณเป็นคนดี แต่ตัวฉันนี้ดีหรือไม่ดีฉันไม่รู้ ในเวลาห้วงวันฝันและเหงา ในเวลาปวดร้าวเข้าสิงสู่ งานประพันธ์งดงามซึ้งควรดู ซึ้งและอยู่ในใจทุกเวลา หลายหลายครั้งคุณเขียนตอบงานของฉัน หลายหลายวันฉันก็บ่นถ้อยภาษา ในบางครั้งคุณหายไปไม่ผ่านมา บางทีท่าคุณทักทายมาแล้วผ่านไป ฉันคงเขียนงานอยู่ที่นี่ อาจจะเพราะยังไม่มีที่จะไปที่ไหน ส่วนบางเว็บก็มักมีแต่เรื่องงานใด ฉันส่งใจให้คุณทุกทุกวัน มีอยู่สิ่งไม่ขอใคร..แต่ขอคุณ ทุกงานบุญให้แผ่เมตตาให้แก่ฉัน ทุกความรักให้แบ่งปันให้แก่กัน ทุกทุกวันฝันจะดีมีเธอเคียง ฉันขออะไรมากไปหรือเปล่า เกือบปีเข้า...คงขอไม่มาก...และไม่อยากเสี่ยง ฉันไม่ขอมากกว่านี้...ขอสิทธิ์นี้เพียง ความรักฉันเยี่ยง...ในกลอนกานท์..หวานหวานของคุณ ฉันอาจถือสิทธิ์มากไปสักนิด และขอถือสิทธิ์ที่เธอเกื้อหนุน และขอวางใจไว้ในมือนักบุญ ขอความการุณย์ให้อุ่นอกใจ ไม่มีจันทราในราตรีนี้ ไม่มีคนดีที่เคยเคียงใกล้ มีแต่งานฉันท์กาพย์กลอนละไม ที่คุณฝากไว้ให้ฉันยินดี คุณจะอยู่หรือจากไปมันไม่สำคัญ ฉันเรียนรู้วันที่มีคุณได้ทุกที่ ฉันเรียนรู้ใจที่อ้างว้าง..แล้วยินดี ได้เรียนรู้ท่าที..ที่ก้าวเข้าหาคุณ ฉันขอก้าวมายืนเคียงข้าง ฉันขอวางมือไว้ที่มืออบอุ่น ฉันขอนั่งอิงแนบแอบอยู่ข้างคุณ ฉันขอความอบอุ่นจากคุณสักครั้ง..!! และฉันรู้ค่าของคุณมากมาย ทิกิ_tiki
tiki 7 ก.พ. 2547 05:13 น. - ID 46287 
1479
26
0
7 กุมภาพันธ์ 2547 05:53 น. - comment id 213002
ไม่ได้ฝันจะเป็นเจ้าของ ไม่ได้ฝันจะครองตัวคุณ แต่ขอเคียงข้างทุกเช้าค่ำ และจะขอทำให้เธออบอุ่น
7 กุมภาพันธ์ 2547 07:56 น. - comment id 213018
หน้าส่วนตัว
..ไพเราะ..ในความรู้สึก ..ของเรนมากเลยคะ..พี่ทิกิ...
..เรน..อยากให้ ..ใคร..คนนั้น มาอ่านจัง..
..
7 กุมภาพันธ์ 2547 07:57 น. - comment id 213019
ฝนตกลงมาจนขาวไปทั่วฟ้า.....เหมือนวันเวลา
ที่ฉันบินจนเป็นนกน้อยหลบพายุกระเจิงไปที่คอนนั้น.....ฟ้าลิขิตให้ไปตัวสั่นงันงกตกตะลึง
อยู่ในสถานสงบธรรมที่นำใครมาให้ชีวิต
ตามลิขิตที่เป็นไปตามกาลเวลา
เป็นไปอย่างช้าๆไม่รู้ตัว
รู้อีกทีก็ถึงวันนี้
ที่ยอมรับ
กับตัวเอง
เต็มหัวใจ
7 กุมภาพันธ์ 2547 08:03 น. - comment id 213021
น้องเรนคะ
เราคงไม่อยากเศร้า
แม้นว่าจะรู้ว่าชีวิตอาจเศร้า
แต่เราก็กล้ายอมรับกับใจ
และยอมรับแม้นว่าจะมิได้อะไร
ในการตอบแทนที่เรารู้สึกสิ่งใด
ขอบคุณน้องเรนที่เข้าใจค่ะ
ทิกิ_tiki
7 กุมภาพันธ์ 2547 08:24 น. - comment id 213042
ความรู้สึกดี ห้ามไม่ได้..
7 กุมภาพันธ์ 2547 08:29 น. - comment id 213049
ความรู้สึกดี ห้ามไม่ได้.. จาก : รหัสสมาชิก : 721 - ละอองน้ำ รหัส - วัน เวลา : 216659 - 07 ก.พ. 47 - 08:24 ขอบคุณค่ะ...721 - ละอองน้ำ ขอบคุณในน้ำใจของคุณ
7 กุมภาพันธ์ 2547 08:32 น. - comment id 213053
ขอบคุณเช่นกันนะครับที่นำกลอนดีดีมาให้อ่านกัน ...ได้ทรรศคติที่ดีเยอะแยะมากมายครับ... ดีใจทีได้เจอกันนะครับ *-*
7 กุมภาพันธ์ 2547 08:48 น. - comment id 213063
ขอบคุณเช่นกันนะครับที่นำกลอนดีดีมาให้อ่านกัน ...ได้ทรรศคติที่ดีเยอะแยะมากมายครับ... ดีใจทีได้เจอกันนะครับ *-* จาก : รหัสสมาชิก : 6184 - พู่กันของหูกวาง รหัส - วัน เวลา : 216670 - 07 ก.พ. 47 - 08:32 6184 - พู่กันของหูกวาง คะ เช่นกัน สำหรับใจของ พู่กันของหูกวางที่ให้ เป็นที่ประทับรับไว้เสมอ...มอบความห่วงใย ให้ข้อคิดเห็นสนุกสนาน ทำให้เป็นสุข ท่าทีอยากพบหาเป็นมิตรเป็นกุศลจิตที่ดียิ่งค่ะ ขอบคุณในน้ำใจมาตลอดเวลาค่ะ
7 กุมภาพันธ์ 2547 10:13 น. - comment id 213077
คำที่ขอ อาจไม่ได้ ในวันนี้ ก็ต้องมี สักวัน ได้สมหมาย ทำไปเถิด ให้ความหวัง กำลังใจ ไม่เสียหาย สักวันได้ ผลตอบแทน ผมนึกว่าอ้อนเป็นเฉพาะพุดพัดชา ยินดีด้วยไว้ก่อนล่วงหน้าครับ
7 กุมภาพันธ์ 2547 10:25 น. - comment id 213084
คำที่ขอ อาจไม่ได้ ในวันนี้ ก็ต้องมี สักวัน ได้สมหมาย ทำไปเถิด ให้ความหวัง กำลังใจ ไม่เสียหาย สักวันได้ ผลตอบแทน ผมนึกว่าอ้อนเป็นเฉพาะพุดพัดชา ยินดีด้วยไว้ก่อนล่วงหน้าครับ จาก : รหัสสมาชิก : 5053 - ชัยชนะ รหัส - วัน เวลา : 216694 - 07 ก.พ. 47 - 10:13 ขออภัยที่หน้าเว็บเสรีก็เป็นเช่นนี้ เขียนตอนนี้ก็โผล่ไปทั่วโลกในวินาทีหน้า ความชื่นชมโสมนัสในการที่ใครสักคน อยู่ในทางบุญทางกุศล และการที่เราบุญน้อยขอส่วนบุญใคร ไม่เป็นเรื่องเสียหายที่จะขอให้เขาแผ่เมตตาให้ เหมือนกันที่ทิกิก็แผ่เมตตาไปเรือยๆเช่นกันและ ชัยชนะก็คงได้รับกระแสนี้เช่นกัน คงไม่ใช่อ้อนหรอกค่ะ เพราะนี่เป็นการขอจริงๆ
7 กุมภาพันธ์ 2547 10:36 น. - comment id 213091
http://www.luangta.com/salawatpa/ ที่เว็บไซต์หลวงตามหาบัวในเช้านี้ เปิด วิดิโอมนุษย์ ดูการกำเนิดมนุษย์ อยางชัดแจ้ง เห็นการกำเนิดของคน ในทุกขั้นตอน....ใครยังไม่ดูก็ไปดูไว้ ให้เห็นสัจจธรรมของชีวิตในแต่ละภพ ชาติของตนไว้ วินาทีน่าจะพอเข้าใจภพชาติมนุษย์ขึ้นอีกพอสมควรค่ะ
7 กุมภาพันธ์ 2547 10:45 น. - comment id 213093
อรุณสวัสดิ์ค่ะ สำหรับมิตรภาพแล้ว :) ยินดีให้เสมอ ค่ะ
7 กุมภาพันธ์ 2547 10:52 น. - comment id 213094
อรุณสวัสดิ์ค่ะ สำหรับมิตรภาพแล้ว :) ยินดีให้เสมอ ค่ะ จาก : อัลมิตรา รหัส - วัน เวลา : 216710 - 07 ก.พ. 47 - 10:45 ขอบคุณน้ำใจใสของมิตรเช่นอัลมิตรา ให้เสมอ...ให้ตลอด...และมีค่ายิ่งค่ะ
7 กุมภาพันธ์ 2547 12:51 น. - comment id 213107
:) (f)
แก้วประเสริฐ.
7 กุมภาพันธ์ 2547 12:58 น. - comment id 213108
:) (f)
แก้วประเสริฐ.
จาก : รหัสสมาชิก : 6104 - แก้วประเสริฐ
รหัส - วัน เวลา : 216724 - 07 ก.พ. 47 - 12:51
ขอบพระคุณรินน้ำใจใสสะอาดค่ะ
7 กุมภาพันธ์ 2547 14:26 น. - comment id 213122
hopefully that person come and read every of your poems. ehh...but who is that person na...ptiki???
7 กุมภาพันธ์ 2547 14:55 น. - comment id 213123
hopefully that person comes and read every of your poems. ehh...but who is that person na...ptiki???
7 กุมภาพันธ์ 2547 15:13 น. - comment id 213125
He might be or is going to be a priest nakah
i i i ...like there is a high wall between us but
its o k to me that I really am fond of his care
and attention in the poems ?
Could it be ? Seem like your life as well yaya ?
7 กุมภาพันธ์ 2547 15:56 น. - comment id 213132
..--++--... ไม่รู้จะบอกเธอว่าอย่างไร ให้ไม่ช้ำไม่เสียใจไม่ไหม้หมาง --++-- แวะมาอ่าน งดงาม และมีความหมาย ไม่รู้จะปลุกปลอบคุณว่าอย่างไร... **วันหนึ่งเราจะเข้มแข็งได้มากกว่าที่เราเคยคิดว่าจะเข็มแข็งได้**
7 กุมภาพันธ์ 2547 16:10 น. - comment id 213137
สรุปว่าจะบอกเราหรือจะบอกตัวเองน่ะ คุณแทนเจ้าขา ?
7 กุมภาพันธ์ 2547 16:22 น. - comment id 213150
: )
7 กุมภาพันธ์ 2547 16:29 น. - comment id 213155
มืออุ่นของพี่ ให้น้องนี้ด้วยหัวใจ หน้าเปื้อนยิ้มละไม เต็มกล่องใจเมื่ออ่านกลอน ........................
7 กุมภาพันธ์ 2547 16:29 น. - comment id 213156
มืออุ่นของพี่ ให้น้องนี้ด้วยหัวใจ หน้าเปื้อนยิ้มละไม เต็มกล่องใจเมื่ออ่านกลอน ........................
7 กุมภาพันธ์ 2547 16:31 น. - comment id 213158
) จาก : เมจิคเชี่ยน รหัส - วัน เวลา : 216767 - 07 ก.พ. 47 - 16:22 ขอบคุณในน้ำใจค่ะเมจิคเชี่ยน
7 กุมภาพันธ์ 2547 16:34 น. - comment id 213159
มืออุ่นของพี่ ให้น้องนี้ด้วยหัวใจ หน้าเปื้อนยิ้มละไม เต็มกล่องใจเมื่ออ่านกลอน ........................ จาก : magic รหัส - วัน เวลา : 216772 - 07 ก.พ. 47 - 16:29 คุณยาย เมจิคขา ขอบคุณมากค่ะ อิอิ อุ่นวาบ
7 กุมภาพันธ์ 2547 18:12 น. - comment id 213204
กลอนเพราะมากเลยคับ.. แต่แพ็คชอบรูปจัง..ส๊วย สวย อิอิ ^_^
7 กุมภาพันธ์ 2547 18:45 น. - comment id 213213
กลอนเพราะมากเลยคับ.. แต่แพ็คชอบรูปจัง..ส๊วย สวย อิอิ ^_^ จาก : รหัสสมาชิก : 3527 - รักคุณคับ รหัส - วัน เวลา : 216821 - 07 ก.พ. 47 - 18:12 แพ็ค....:3527 - รักคุณคับ ขอบคุณที่อ่านที่ชม่ค่ะ รุปนี้ไม่สงวนลิขสิทธิ์คค่ะ ไปเก็บมาจากไหน จำไม่ได้ค่ะ อิอิ แต่feeling เค้ากับใจเรามันตรง กันค่ะ....เริ่มมาจากบทกลอนชุดเทวีไร้ใจ ต้องเค้าแหละค่ถึงจะสวมวิญญานนั้นได้
7 กุมภาพันธ์ 2547 18:54 น. - comment id 213216
. . เหอๆ รูปสวยจังค่ะพี่ทิกิ ^_________^ .. ผลงานพี่สุดยอดเลยนะคะ ...
7 กุมภาพันธ์ 2547 19:42 น. - comment id 213230
. . เหอๆ รูปสวยจังค่ะพี่ทิกิ ^_________^ .. ผลงานพี่สุดยอดเลยนะคะ ... จาก : รหัสสมาชิก : 1390 - **พาฝัน** รหัส - วัน เวลา : 216833 - 07 ก.พ. 47 - 18:54 อ่า...ฮ่ะ ครือว่า....รูปบอก แพ็ค แล้วอะค่ะ ส่วนกลอนเนี้ยก็แบบ....ค้นหาตัวเองในความเงียบเหงาของค่ำคืนหนึ่งและก็ค้นพบแบบว่าคำตอบมันเป็นอย่างนี้อะคะ
7 กุมภาพันธ์ 2547 20:35 น. - comment id 213247
ตอนนี้กำลังเหนื่อยหน่ายกับชีวิต มีเรื่องให้ต้องคิดวุ่นวายสับสน .. อาจห่างหายไปบ้าง .. เพราะกำลังต้องใช้เวลากับการอดทน ทำภาระหน้าที่ให้ผ่านพ้นไปด้วยดี อาจไม่มีเวลาได้เจอะเจอ แต่ภาพเธอยังชัดเจนเสมอ .. ไม่พร่าไหว .. ก่อนเคยเป็นมายังไง .. ทุกวันนี้และต่อไป .. ยังเหมือนเดิม ** ที่หายไป .. ใช่ว่าลืมกัน .. นะคะ คิดถึงเสมอๆ **
7 กุมภาพันธ์ 2547 20:41 น. - comment id 213251
เช่นกันค่ะมาแตง
7 กุมภาพันธ์ 2547 20:46 น. - comment id 213255
อยากชมด้วยความจริงใจว่า พี่ทิกิ แต่งกลอนเพราะทุกอัน
7 กุมภาพันธ์ 2547 20:50 น. - comment id 213256
อยากชมด้วยความจริงใจว่า พี่ทิกิ แต่งกลอนเพราะทุกอัน จาก : รหัสสมาชิก : 6110 - พิกุลทอง รหัส - วัน เวลา : 216872 - 07 ก.พ. 47 - 20:46 อ้อค่ะอ้อค่ะ พิกุลทองขา หาหินถ่วงขาพี่หน่อยขะลอยอยู่แล้วค่ะ อิอิ
8 กุมภาพันธ์ 2547 00:51 น. - comment id 213323
he might seems to be very high but when two people are meant to be together its only a step over. Could it be ? Seem like your life as well yaya ? how do ptiki know?
8 กุมภาพันธ์ 2547 00:52 น. - comment id 213325
ความรู้สึกดีๆเกิดขึ้นได้ทุกที่ ห้ามยากซะด้วย เหะๆๆ
8 กุมภาพันธ์ 2547 01:15 น. - comment id 213336
he might seems to be very high but when two people are meant to be together its only a step over. Could it be ? Seem like your life as well yaya ? how do ptiki know? จาก : yaya รหัส - วัน เวลา : 216940 - 08 ก.พ. 47 - 00:51 IKhow nothing
8 กุมภาพันธ์ 2547 01:18 น. - comment id 213337
ความรู้สึกดีๆเกิดขึ้นได้ทุกที่ ห้ามยากซะด้วย เหะๆๆ จาก : 4501 สุดหล่อเจ้าพายุ รหัส - วัน เวลา : 216942 - 08 ก.พ. 47 - 00:52 อย่าทำให้ใครไหวหวั่นค่ะเมจิคเขียน...
9 กุมภาพันธ์ 2547 01:55 น. - comment id 213730
ทิกิมาขอบคุณทุกคนอีกครั้งที่ให้กำลังใจ
9 กุมภาพันธ์ 2547 21:27 น. - comment id 214114
ฉันขอมาอ่านมาสานกลอนใส ที่แต่งไว้ให้ด้วยใจห่วงหา ฉันขออ่านหน่อยแต่บ่อยเสมอมา ได้ไหมจ๊ะจ๋าคนไกลตาคนดี *-*รักและคิดถึงเสมอนะค่ะ*-*
9 กุมภาพันธ์ 2547 23:08 น. - comment id 214208
ฉันขอมาอ่านมาสานกลอนใส ที่แต่งไว้ให้ด้วยใจห่วงหา ฉันขออ่านหน่อยแต่บ่อยเสมอมา ได้ไหมจ๊ะจ๋าคนไกลตาคนดี *-*รักและคิดถึงเสมอนะค่ะ*-* จาก : รหัสสมาชิก : 4521 - ผู้หญิงไร้เงา รหัส - วัน เวลา : 217740 - 09 ก.พ. 47 - 21:27 มามาอ่านกันบ่อยบ่อยน้อยหรือมาก เมื่อคิดฝากสัมพันธ์กันที่นี่ มาเรียบเรียงเคียงถ้อยร้อยวจี เป็นสุขในฤทัยนี้ที่บ้านเรา
9 กุมภาพันธ์ 2547 23:25 น. - comment id 214230
ฉันขอก้าวมายืนเคียงข้าง ฉันขอวางมือไว้ที่มืออบอุ่น ฉันขอนั่งอิงแนบแอบอยู่ข้างคุณ ฉันขอความอบอุ่นจากคุณสักครั้ง..!! //อ้าแขนรอคนมารับความอบอุ่น
10 กุมภาพันธ์ 2547 00:37 น. - comment id 214291
ฉันขอก้าวมายืนเคียงข้าง ฉันขอวางมือไว้ที่มืออบอุ่น ฉันขอนั่งอิงแนบแอบอยู่ข้างคุณ ฉันขอความอบอุ่นจากคุณสักครั้ง..!! //อ้าแขนรอคนมารับความอบอุ่น จาก : หมี่เป็ด ไอ้รูปหล่อ รหัส - วัน เวลา : 217856 - 09 ก.พ. 47 - 23:25 โห คุณหมี่ทำเราเขิร เลย อิ
13 กุมภาพันธ์ 2547 04:28 น. - comment id 215543
อย่านำสภาวะการณ์ในบางจุดบางกรณ๊ ไปรวมกับสภาวะการณ์ที่อื่นกรณีอื่น อย่าเหมารวม ใช้วิจารณญานแยกแยะ ว่าใครคนนั้นเขามีเจตนาอย่างไร เพื่อความสบายใจของใครสักคน เพื่อทำให้ความปวดร้าวของใครหายไป เพื่อปลดความทุกข์ใจ เพื่อให้กำลังใจให้ใครรู้สึกว่าตนเองมีค่าขึ้น เพื่อถ่ายทอดความเอื้อเอ็นดู เพื่อบอกถึงความรักที่มีอยู่ในใจ เพื่อขับไขความสุขที่หยิบยื่นให้อีกคนอย่างสูงค่า แต่ทั้งหมดนี้นั้น หากอีกฝ่า ย หรือฝ่ายตรงข้ามอื่นซึ่งเสียผลประโยชน์นำมาหักล้าง นำมาทอดกลางตลาดกลางลานเย้ยเยาะ คำว่ารักคำนั้นก็กลายเป็นก้อนกรวดที่คั่วในกระทะร้อนๆโยนใส่กันไป ผู้ให้ปราถนาเช่นนั่นหรือ มิได้เลย ผู้ให้ยังคงมีความยินดีใสเย็นจะให้ ดุจดังเมื่อเรามีเจตนาจะตักบาตรให้พระ บุญนั้นเกิดแล้วนับแต่เมื่อมีเจตนาความจงใจที่จะให้ ไม่ต้องตามไปดูว่าเมื่อให้ไปแล้ว เค้าจะได้รับมันจริงๆไหม เค้าดื่มกินหรือยกไปให้ใครดื่มกิน เค้าพอใจ หรือไม่พอใจ หน้าที่ของผุ้ให้ย่อมเสร็จสิ้นลงนับแต่เจตนาจะให้ ฉันใด ฉันนั้น...เมื่อเขามีเจตนาจะเอ่ยคำว่า ฉันพอใจใน....สิ่งที่เธอทำนะ ฉันรักในสิ่งที่เธอทำนะ ฉันรักที่เธอได้ทำสิ่งที่ดีนะ ฉันรักเพราะเธอช่างเป็นคนดี ได้ทำสิ่งที่ดีนะ คำนั้นย่อมยังคงสูงค่าอยู่เช่นเดิม ยังเป็นสัจจธรรมอยู่เช่นนั่น ส่วนใครจะนำไปลงกระทะร้อนคั่วสาดกันนั้น ก็กรรมของแต่ละคน แต่ผู้ส่งให้ คงมิปราถนาจะคิดเช่นนั่น ดินสอสีฟ้า plara81@hotmail.com พึงรับธรรมข้อการให้วาจาสุภาษิต พึงรับธรรมข้อการให้วาจายกย่องชมเชย พีงรับธรรมข้อการให้วาจาอันเป็นที่รักต่อกัน เพราะนั่นเป็นบุญที่เขาให้แก่เธอมา อย่าได้นำบุญนั้นไปแปลงเป็นบาป ด้วยไปคิดว่ามันช่างแสนร้ายที่เขาไปให้คนใดใครต่อใครไม่ได้ให้ฉันคนเดียว เขาจะให้ใคร ก็เรื่องของเขา แต่เมื่อเขาเจตนาจะให้เรา นั่นก็เป็นความงามที่สุดของชีวิต ที่เราควรนำมาพินิจพิจารณาในมิตรภาพอันหอมหวานที่ให้ต่อกันนะคะ พี่ว่าจะตอบนิดเดียว แต่เห็นชื่อคุณคือน้องในบางกอกซีตี้ด้วย จึงตอบยาวเลยนะคะ นำมาตอบไว้ที่นี่ด้วยอิงเรื่องเดียวกันมา
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
