......หัวใจว่างเปล่าลอยเคว้งคว้าง เหมือน..หลงทางอยู่ในวังวน เหมือน..อยู่ในเงารัก..ที่...ชักสับสน เหมือน..จะพ้น....แต่ไม่พ้นสักที ......เหมือน..กับเธอมีหัวใจ เหมือน..เธอมอบให้...ในวินาทีนี้ เหมือน..รู้จักกันมานานเป็นปี เหมือน..จะไม่มีวันพรากจากกัน .....เหมือน..เธอมีความรู้สึกดีๆ...มอบ เหมือน..เธอตอบ..ว่า..หัวใจ...ไว้ที่ฉัน เหมือน..เรามีแค่....กันและกัน เหมือน..คงแค่เหมือนเท่านั้น...ไม่มีวันเป็นจริง ......เมื่อเธอบอกกล่าว ว่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นทุกสิ่ง ตั้งโจทย์ขึ้นมา.....แค่จินตนาการแอบอิง ต่างจากความเป็นจริงมากมาย .....หัวใจว่างเปล่าลอยเคว้งคว้าง ไร้จุดหมายปลายทาง...ไร้ความหมาย ทางข้างหน้า....เดินเดี่ยวและเดียวดาย กว่าจะถึงวันสุดท้าย...ในกองฟอน..... ...........~-~............
6 กุมภาพันธ์ 2547 16:48 น. - comment id 212744
เหมือนนะเหมือนเสมือนหนึ่งแค่ความฝัน ยากจำนรรค์ฝันที่สร้างไว้ให้เหมาะสม เพียงลมพัดผ่านมาพาไปใจสุดระทม ความเหมาะสมจะมีได้กันอย่างไร แม้นใจหวนทวนคิดจิตยิ่งเศร้า มันรุมเร้ายอกย้อนซ่อนเงื่อนไข ความทุกข์เร้าผูกพันมิเป็นไร เหตุไฉนใยคลุ้มเพ้อละเมอครวญ. แก้วประเสริฐ. โทษทีครับ...ล้อเล่นหน่อยนะ อย่าโกรธนะ. อิอิ.
6 กุมภาพันธ์ 2547 17:37 น. - comment id 212770
ชอบมากๆๆ เลยรู้ไหม หัวใจลอยเคว้งคว้าง ลอยห่างจากวังวน ยิ่งร่องลอยยิ่งสับสน เพราะคนบางใครทิ้งหัวใจฉันอย่างง่ายดาย
6 กุมภาพันธ์ 2547 17:52 น. - comment id 212777
เพราะม๊ากมาก ชอบค่ะ มาทักทายนะคะ
6 กุมภาพันธ์ 2547 22:17 น. - comment id 212881
อย่าเศร้า ..อย่าเศร้า... อ้าว..ยิ้มหน่อย... พี่ภูฯ....มาปลอบขวัญแล้ว.... มาเยี่ยมจ๊ะ
6 กุมภาพันธ์ 2547 23:33 น. - comment id 212925
...จะเคว้งจะคว้างแค่ไหน ก็ต้องอยู่ให้ได้กับความจริงตรงนี้ ยอมรับการจากลา และรู้ว่าเธอไปดี ตราบวันนั้นถึงวันนี้ จะอยู่อย่างเป็นสุขดีโดยไม่มีเธอ... ** มาทักทายเจ้าของกลอนเพราะๆค่ะ^^ **
7 กุมภาพันธ์ 2547 01:10 น. - comment id 212942
ผู้หญิงมีข้อกำหนดบทบัญญัติ ไม่อาจขัดประเพณีที่ขัดขวาง มีแต่รอมิอาจรุกหรือสร้างทาง ได้แต่วางตัวให้เฉยปล่อยเลยไป
7 กุมภาพันธ์ 2547 08:24 น. - comment id 213041
มาเยี่ยมคนอ่อนไหว...แต่ใจเข็มแข็งนะครับ *-* แปะกำลังไว้บ้าง อย่าห่างร้างไปไหน เพราะมันคือสิ่งงสำคัญของใจ ทีมอบให้...จากใครบางคน...*-*
7 กุมภาพันธ์ 2547 13:50 น. - comment id 213118
ช่ายเลย........^_^ แต่อย่าลืมคนที่ซึ้งวิญญ์นั้นนะ....55555
7 กุมภาพันธ์ 2547 17:42 น. - comment id 213178
-*-♀โอ๋ๆๆๆๆ มาเป็นกำลังใจให้นะคะ♀-*- เวลาจะเป็นเครื่องรักษาหัวใจค่ะ
7 กุมภาพันธ์ 2547 18:13 น. - comment id 213205
เปนกำลังใจให้นะคับ..^_^
7 กุมภาพันธ์ 2547 19:58 น. - comment id 213233
..สวัสดีค่ะทุกๆ ท่าน.... .....ขอบคุณนะคะ ที่มาทัก.. คุณแก้วประเสริฐ..ที่รัก....ของใครน๊าาา คุณโลกแห่งความฝัน.....เราฝันถึงเสมอมา.. ทั้งคุณปลา.วาฬสีน้ำเงิน...เพลินหัวใจ ..คุณภูฯ ตะวัน....ปลอบขวัญอย่าเหงา คุณนางมารฯ บอกปล่อยเขา.แม้จะเศร้าแค่ไหน คุณปราชญ์เฒ่าฯ มาบอกกล่าวสอนใจ เตือนไว้.....อย่าทำอะไรเกินงาม..... ..คุณพู่ฯ...มาเยี่ยมคนอ่อนไหว คุณต้นหลิว...แซวไว้...หรือใจหยาม. ไม่เคยลืมซึ้งวิญญ์...แม้ชั่วยาม.. และไม่ห้ามหัวใจไม่ให้ลืม.. ..คุณสายไหมสีน้ำเงิน...เขินนะ...ที่ปลอบ แต่ก็ชอบ..น้ำใจ..ได้เป็นปลึ้ม คุณรักคุณคับ. เปนกำลังใจ..จะไม่ลืม เราแอบปลึ้ม...เพื่อนทัก...รักทุกคน........ค่ะ ขอบคุณนะคะ ที่ทักทายกัน ...~-~.....
7 กุมภาพันธ์ 2547 21:07 น. - comment id 213263
เหมือนเราจะรักกันไมได้ ใช่ไหมคุณซอมพลอ งั้นผมมาง้อ ขอให้คุณมาอ่านกลอนกัน
8 กุมภาพันธ์ 2547 20:54 น. - comment id 213630
ไพเราะ..มากเลยคะ.. เรน.. จะอยู่ใกล้ ๆ.. เป็น กำลังใจ .. ทุกเช้าเย็น.. ..ปลอบใจ ..ไม่หลบเร้น.. นู๋เรน.. จะเป็น ..เพื่อนไม่ห่าง.. อย่าเศร้า..นะคะ..พี่คนดี... หัวเราะ..กับเรนดิ .. อย่าอ้างว้าง.. เรน..จะนั่ง..อยู่ข้างๆ... ..จะอยู่ตรงกลาง.. ขอที่ว่าง.. ให้เรน ก็ พอ... .. ..เรน..คงไม่ได้ มาช้า...นะคะ.. คิดถึง.. พี่คนดี..นะคะ
9 กุมภาพันธ์ 2547 18:17 น. - comment id 213989
ไพเราะจังเลยครับ เมื่อรู้ว่าเธอเศร้า หัวใจก็ร้าวยิ่ง รู้สึกอันอุ่นอิง อยากมอบสิ่ง ที่ขาดไป ได้แต่มอบความรู้สึก ปลอบรู้สึกที่หวั่นไหว ไม่เป็นไร น่ะไม่เป็นไร ยังมีใจที่ห่วงเธอ มองซิที่หัวใจ มีห่วงใยให้เสมอ ส่งมอบ ให้แด่เธอ ส่งเสนอ ให้แด่คุณ มาช้ากว่าคงไม่ว่าน่ะครับ เขียนจากความรู้สึกน่ะ อะไรกันนี่ .. อ่านแล้วรู้สึกมีความหมายจากใจดี ชอบครับ
9 กุมภาพันธ์ 2547 18:29 น. - comment id 214005
เธอไม่ใช่คนที่เหมือนแต่เป็นคนที่ใช่ คนที่ฉันมีความจริงใจและให้ความห่วงหา คนที่ฉันรักและคงมั่นทุกวันเวลา และคนที่ใช่ทุกครั้งคราทุกเวลาและนาที *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆเลยค่ะ รักและคิดถึงเสมอนะค่ะ*-*
9 กุมภาพันธ์ 2547 23:05 น. - comment id 214205
...สวัสดีค่ะ.... ..ขอบคุณคุณพิกุลทอง...ที่แวะทัก ขอบคุณคุณนู๋เรนที่รัก...ที่ยังคิดถึง ขอบคุณคุณแทนคุณแทนไท...สุดซาบซึ้ง รัก+คิดถึง..จริงๆ..คุณผู้หญิงไร้เงา..........ขอบคุณนะคะ ..รักทุกๆ ท่านค่ะ....~-~...