สายฝนหล่นพรำมาในคราใด รู้ไหมใจของฉันสุดจะเหงา มันเงียบงันในวันนี้เรื่องของเรา ดูเศร้า-เศร้ามีเพียงเงาที่ร้าวราน ฝนหล่นมาจากฟ้าเมื่อหน้าหนาว ทนปวดร้าวเหลือเกินคนอย่างฉัน อยากจะเปลี่ยนองศาหนีหน้าพลัน ไม่อยากหันกลับไปมองหน้าเธอ พอจะตัดใจเธอก็มาบอก มาย้ำตอกสัมพันธ์นั้นเสมอ รักอยู่นะรักมอบให้จากใจเออ เธอมองเหม่อเมื่อฉันหายลับกายไป ยามฝนพรำตอกย้ำให้คิดถึง ห้วงคำนึงของใครจะทนไหว คิดถึงมากจากกันอยู่แสนไกล แล้วเมื่อไรตอนไหนจะพบกัน ยิ่งห่างไกลเธอยิ่งทำให้ไขว้เขว เหมือนโลเลเปลี่ยนทิศไปเหหัน เหมือนว่าเธอไม่แคร์ในใจกัน แต่บางวันมันเหมือนเธอเพ้อมาวอน ..................................................
Rainsummer 6 ก.พ. 2547 03:59 น. - ID 46226 
850
6
0
6 กุมภาพันธ์ 2547 05:14 น. - comment id 212546
อะนะอากาศมันเปลี่ยนๆก็ยังงี้ละคะ
6 กุมภาพันธ์ 2547 07:38 น. - comment id 212588
เมือฟ้าฝนเปลียน...จิตใจคงเปลี่ยน เปียกโชกจนวนเวียน...เวียนหัว ใจอ่อนกล้ากายอ่อนไหว...ระรัว ไม่กลัวซม...แต่กลัวว่าตัว...จะไม่เจอเธอ... มาเยี่ยมนะครับ *-*
6 กุมภาพันธ์ 2547 15:08 น. - comment id 212704
..สวัสดีค่ะ.. ..อ่านแล้ว..เฮ้อออ... เริ่มคิดถึงเธอ..คนไกล... ...จะอยู่ที่ไหน.. รู้หรือไม่....ใครรอ......... ทักทายค่ะ ...~-~...
6 กุมภาพันธ์ 2547 18:03 น. - comment id 212788
เมื่อสายฝน หล่นฟ้า คราหน้าหนาว ใจปวดร้าว ฤดี ไม่หลับใหล คิดถึงเธอ เพ้อหา ว้าวุ่นใจ โอ้คนไกล ฝนตกไหม ที่บ้านเธอ
9 กุมภาพันธ์ 2547 18:03 น. - comment id 213980
สายฝนหล่นพรำมาในคราใด รู้ไหมหทัยของฉันเศร้า มีแต่ความเหงามาเยือนเหมือนเตือนเรา ว่าหัวใจเศร้าเศร้ายังนั่งเหงาอยู่เดียวดาย *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ ชอบค่ะชอบ*-*
10 กุมภาพันธ์ 2547 13:43 น. - comment id 214444
คงต้องทำให้ให้สงบบ้างเนอะ กลอนไพเราะ แวะมาอ่านแล้วรู้สึกหวั่นไหวเหมือนกลอนคุณเลย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
