ทั้งที่อยากจะ..เข้มแข็ง แต่ไม่รู้ทำไมใจอ่อนแรง..อย่างนี้ ความเหงาความเศร้า..ไม่ทุเลาลงสักที แรงต้านทานของหัวใจ..ที่เคยมีมันหมดไป ต้องยอมพ่ายแพ้..ความสิ้นหวัง ที่มันมาฉุดรั้งพลัง..ของฉันเอาไว้ ทุกครั้งที่รู้สึกเหนื่อยล้า..คราใด น้ำตาก็รินไหล...บอกความอ่อนแอภายในใจ..ที่ฉันเป็น อาจหัวเราะและยิ้มได้... ก็แค่ภายนอกที่ใครใคร..ได้มองเห็น ฝืนแสดงเพื่อแอบแฝง..ซ่อนเร้น ปิดบังความจริงที่เป็น..ไม่ให้ใครเห็นความร้าวรอน จวนเจียนจะสิ้นแรง..เต็มที ได้แต่ส่งความรู้สึกที่มี..ผ่านตัวอักษร โปรดเถอะ..ความเข้มแข็ง..ฉันวิงวอน ่ช่วยกลับคืนหัวใจอ่อนอ่อน...ก่อนที่มันจะขาดรอนลง..ตรงนี้ ...............................................
3 กุมภาพันธ์ 2547 21:11 น. - comment id 211515
..อยากปลอบโยน..พี่คนดี.. ..ในวันที่ พี่บอกไม่มีใคร.. เรน..อยากให้มอง..ตรงนี้งัย... หัวใจ.. ของเรน.. ใกล้พี่.. แค่นิดเดียว.. ..อย่าเศร้าดิคะ.. ..ใครนะ ..ทำได้ ..ไม่แลเหลียว.. จะตะบันหน้า ..ให้หนักเชียว.. ให้ตาเขียว .. อายผู้คน.. จน..คนรัก.. ..บอกเรนดิ!!.. ..ใครรังแก.. ..พี่สาว..คนดี.. แป๊ปเดี๋ยว.. เรนมา.. ..ต้องพา..วุ่นวาย ไปเก็บ.. ..เบื่อ รำคาญ..วุ่นวาย ..ตัดเล็บ.. เรนจะเก็บ ..วุ่นวาย .. ให้ย้าย ไปนอน..ที่อื่น.. แว๊ป..ปป..!!!
3 กุมภาพันธ์ 2547 21:50 น. - comment id 211520
:) เข้มแข็งนะ ทุกชีวิตเกิดมาต้องผ่านการทดสอบด้วยกันทั้งนั้น .. ยิ้มให้นะคะ
3 กุมภาพันธ์ 2547 22:47 น. - comment id 211532
อิอิ ดื่มเหล้าจะทำให้แข็งแรงสิดพี่ อิอิ ทั้งตับ ไต หัวใจ แข็งหมด 555
4 กุมภาพันธ์ 2547 11:39 น. - comment id 211634
อย่าอ่อนแอ... อย่าพ่ายแพ้ความอ่อนไหว รักคือรัก..ที่งดงามอยู่เรื่อยไป เพียงแต่ต้องเข้าใจในรักนั้น หวัดดีครับ ดีใจที่ได้แวะมาอ่านครับ แม้เป็นกลอนเศร้า แต่เป็นกลอนที่มีลีลางามน่าชมครับ ไพเราะครับ จะแวะมาบ่อยๆ..
4 กุมภาพันธ์ 2547 19:29 น. - comment id 211798
เพราะมาก ๆ ค่ะ ให้ความรู้สึกได้ดีจริง ๆ
4 กุมภาพันธ์ 2547 22:54 น. - comment id 211948
อย่าอ่อนแอและอ่อนล้า เลยนะแก้วตาของพี่ เอาเป็นว่าขอให้สุขชีวี ตลอดปีและตลอดไป *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ*-*
5 กุมภาพันธ์ 2547 00:12 น. - comment id 212006
โห อ่อนไปทั้งตัวทั้งหัวใจ เขาก็เรียกว่า อ่อนระทวย อะจิ อาจเป็นแบบงูเหลือมโดนเชือกกล้วยรัดมั้ง อิอิ