.........เค้าว่าเรื่อง ความรัก ไม่มีคำว่าถูกและผิด คุณไม่ผิดที่ไปรักเค้าคนนั้น และเค้าเองก้อคงไม่ผิดที่ไม่ได้รักคุณ ในทางตรงข้าม คุณไม่ผิดที่ไม่ได้รักเค้าคนนั้น และเค้าก้อไม่ผิดที่มารักคุณเช่นกัน ......... การห้ามใจไม่ให้รักนั้นยากนัก แต่คงเทียบไม่ได้กับการห้ามใจให้ลืมรักเพราะย่อมยากกว่า คุณอาจทำได้เมื่อมีใครอีกคนก้าวเข้ามาในชีวิตคุณ แต่มันคงไม่ง่าย ถ้าคุณต้องหักใจให้ลืมในขณะที่คุณอยู่คนเดียว.......... เค้าว่าการชนะใจตัวเองนั้นอาจดีและมีค่าที่สุด แต่ในเรื่องความรัก การชนะใจคนที่เรารักนั้นอาจย่อมมีค่ากว่า แต่มันอาจมีค่ากว่านั้น ถ้าคุณสามารถชนะใจตัวเองที่จะปฏิเสธกับความรักที่ย้อนมาหาคุณ และมันอาจมีค่าที่สุด ถ้าคุณยอมที่จะ แพ้ ใจตัวเองเพื่อจะกลับไปหาความรักนั้น........... ความรักเป็นเรื่องของคนสองคน แต่อย่าลืมว่าบนโลกไม่ได้มีแค่เค้าทั้งคู่ อย่าโกรธเค้าที่ต้องปฏิเสธรักจากคุณ ด้วยเหตุผลว่าเราเข้ากันไม่ได้ ด้วยเหุผลว่าสังคมเราต่างกัน ด้วยเหตุผลว่าเค้ายังรักคุณอยู่ ด้วยเหตุผลว่าเค้ารักคนอื่นที่มีค่าพอกับคุณ ............ วิทยาศาสตร์อาจต้องการเหตุผล แต่เรื่องความรักย่อมไม่ต้องการเหตุผลใดใด คนดีอาจรักกับคนเลว จงอย่าโทษเค้าว่าเค้ารักคนผิด จงอย่าโทษเค้าว่าเค้ารักคนที่ไม่เอาไหน และจงอย่าโทษตัวเองว่าเรารักคนที่ไม่ดี เพราะสิ่งที่คุณทำนั้นถูกต้องแล้ว จงเชื่อในสายตาของตัวเอง จงเชื่อประตูหัวใจอันมีค่าที่เลือกจะเปิดรับเค้าคนนั้น ............ แม้ใครจะพูดว่าคู่ของเราเป็นคนไม่ดี แต่ในแง่ของความรัก คุณทั้งสองเป็นคนดีของกันและกัน อย่าโกรธเค้าที่บางครั้งเค้ายอมเป็นคนตาบอด อย่าโกรธเค้าที่บางครั้งเค้ายอมเป็นคนหูหนวก บางครั้งการไม่เห็นและไม่ได้ยิน เพื่อรักษาและถนอมความรักเอาไว้ ก็อาจเป็นสิ่งที่ดีที่สุด............. นิยามความรักแต่ละคนย่อมต่างกัน ไม่แปลกที่บางคู่อาจทะเลาะกันทั้งวัน ไม่แปลกที่บางคู่อาจหวานให้แก่กันได้ทั้งวัน และไม่แปลกที่บางคู่ต่างเฉยชาต่อกัน และก้อคงไม่แปลกเลยที่บางคู่อาจต่างกันราวฟ้ากับดิน เพราะบางครั้งความรักคือ การเติมเต็ม แต่บางครั้งความรักอาจคือ การเสียสละและการแบ่งปัน บางคนความรักอาจเป็น การดูแลและปกป้อง อย่าไปคิดว่าทำไมคู่เราถึงไม่เหมือนคู่ของใครเค้า อย่าไปคิดว่าคู่เราแปลกหรือเปล่า อย่าไปสนใจว่าเราควรเปลี่ยนแปลงอะไรมั๊ย ถ้าจะเปลี่ยน ขอให้เพื่อรักมิใช่เพื่อเลิกรัก
ใบกระวาน 2 ก.พ. 2547 05:53 น. - ID 45925 
814
4
0
2 กุมภาพันธ์ 2547 06:54 น. - comment id 210807
:)
2 กุมภาพันธ์ 2547 08:57 น. - comment id 210826
ความรักของฉันเหมือนต้นไม้... แรกฤดูผลิใบ...ก็เขียวฉอุ่มไปทั้งต้น โบกพริ้วพัดตามแรงลมลู่พัดชน ออกดอกออกผล...ให้ผู้คนได้ใช้ร่มเงา เมื่อฤดูฝน...ต้องทนเจ็บช้ำ คลื่นลมฝนที่ชนกระหน่ำ...ทำให้เหี่ยวเฉา ครั้นพายุร้ายแรงอ่อนเอา ก็เหลือเพียงแค่เงา...ของความอุดม... เมื่อยามลมหนาวพัดผ่าน ก็ได้เวลาผลัดใบในวันวาน...ที่ขื่นขม เหี่ยวแห้งไร้ใจ...ไร้คารม ต้องยืนต้นอย่างซอนซม...ท่ามกลางความหนาวใจ เวลามันได้ย้อนกลับมาอีกครั้ง... ต้นไม้ที่ยังไม่ตายจากไปไหน ยังไม่เข็ดกับความรักที่ทำร้ายมากมาย เมื่อถึงฤดูผลิใบ...ก็ผลิใจงอกงามอีกครา...*-* เป็นคอนเซปต์ที่จะลงกลอนไม่ช้านี้...แต่มุมมองของความรักนี้...ยินดีมอบให้คุณก่อนใครเลยครับ...
2 กุมภาพันธ์ 2547 16:15 น. - comment id 210920
นั่นสิน่ะ ^-^
2 กุมภาพันธ์ 2547 17:21 น. - comment id 210958
ใช่เลย
3 กุมภาพันธ์ 2547 01:50 น. - comment id 211178
ความรักเป็นแบบที่คุณว่า ถูกทุกอย่างเลยหนารู้ไหม ฉันมองความรักแบบเป็นไป แบบที่คุณว่าไว้ทั้งหมดเลย *-*ความรักเป็นแบบนี้จริง ๆ ค่ะ เก่งจังแต่งได้ดีมากเลยค่ะ เข้าใจเขียนด้วย ชอบค่ะชอบ*-*
9 มีนาคม 2547 02:23 น. - comment id 227447
แต่งเองป่าวอ่ะ เม็ด สุดยอดเลยอ่ะ เพื่อนช้านนน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
