แว่วได้ยิน ภูผา ร่ำสะอื้น หลนลงพื้น เหมือนจะให้ รู้ความหมาย ว่ามันนั้น ไรคู่ อยู่เดียวดาย น้ำตาหล่น เป็นสาย รวมเป็นธาร เราเป็นคน ยังไรคู่ ชื่นชูจิต คอยเป็นมิตร คอยปลอบใจ ให้คำหวาน ใจอ่อนกว่า หินมากล้น พ้นประมาณ หินยังร้อง ใจจะหาญ อยู่อย่างไร
สักคน 1 ก.พ. 2547 22:03 น. - ID 45906 
670
1
0
3 กุมภาพันธ์ 2547 01:22 น. - comment id 211162
เราก็เป็นคนไร้เงาเศร้าหนักหนา จึงแวะมาเพื่อหาและปลอบขวัญ มาเป็นเพื่อนเพื่อย้ำเตือนความผูกพัน ที่เราอยู่ในบ้านนั้นบ้านกลอนไทย *-*แวะมาทักทายค่ะ*-*
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
