ในห้องมืดที่ว่างเปล่า ฉันแต่งกลอนบทเศร้าอยู่ที่นั้น ห้องหัวใจที่มีแต่มัน ทำให้ฉันได้รู้จักเพื่อนของหัวใจ เพื่อนที่ฉันแสนรัก ไม่มีใครรู้จักและเข้าใจ แต่ก็บอกไม่ถูกว่าทำไม ฉันถึงได้จมติดอยู่กับมัน...................
โลกแห่งความฝัน 31 ม.ค. 2547 23:26 น. - ID 45835 
1645
5
0
1 กุมภาพันธ์ 2547 01:59 น. - comment id 210373
หน้าส่วนตัว
ถูกหรือผิดดีหรือชั่วตัวลิขิต
ไปยึดติดกับสหายจะได้หรือ
ถึงหยิกเล็บก็เจ็บเนื้อทั้งสองมือ
ควรแล้วหรือมานั่งเศร้าเหงาอารมณ์
1 กุมภาพันธ์ 2547 02:05 น. - comment id 210381
^_^
1 กุมภาพันธ์ 2547 02:09 น. - comment id 210387
ในห้องของหัวใจทั้งสีห้อง มีแต่ความเหงาเข้าจับจองและคงมั่น ไม่มีเลยไม่เคยเหงาเศร้าทุกวัน และจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
1 กุมภาพันธ์ 2547 02:47 น. - comment id 210418
เศร้าเหงากันไปใย เสียอกเสียอะไรป่านนั้น ชีวิตคนเรามีสีสรรค์ อย่าลืมและกันสุขสันต์ให้สบาย
1 กุมภาพันธ์ 2547 17:34 น. - comment id 210643
สงสัยเป็นโรคเดียวกันแน่ ๆ เลย
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
