กลั้นน้ำตา

น้องกาญ


                                ...อยากเดินเข้าไปหา
                             แต่ฉันกลัวกลั้นน้ำตาไว้ไม่ไหว
                               ไม่กล้าพบเจอเธอกับใคร
                              จึงขอเลือกอยู่เดียวดาย เพียงลำพัง
                                 ...อยากโทร.กลับไปหา
                               อยากคุย  พูดจา  อีกสักครั้ง
                               แต่ไม่อยากเป็นคนไปกั้นกลาง
                                ตรงที่ว่าง  ระหว่าง  เธอกับใคร				
comments powered by Disqus
  • **พาฝัน**

    29 มกราคม 2547 20:21 น. - comment id 209266

    . . กลอนเศร้า แต่เพราะ
    
    สวัสดีค่ะ
    
    
  • ดาวดวงเดิม

    29 มกราคม 2547 23:20 น. - comment id 209358

    อย่าเดินเข้าไปหา
    เพราะว่าไม่อยากกลั้นน้ำตา
    พบกันจากนี้ทุกเวลา
    ไม่อยากเป็นตัวปัญหาของใคร
    
                       แวะมาค่ะ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    30 มกราคม 2547 00:16 น. - comment id 209397

    อยากจะโทรไปหา
    ให้รู้ว่าเธอสบายดีอยู่ที่ไหน
    แต่ก็ตัดใจไม่โทรไป
    เพราะไม่อยากให้ใครของเธอกังวล
    
    *-*กลอนไพเราะดีค่ะ*-*
  • WYSIWYG

    30 มกราคม 2547 13:35 น. - comment id 209539

    กลอนซึ้งมากเลยคะ
    
    แวะมาทักทาย
  • น้องเล็กผู้น่ารัก

    30 มกราคม 2547 16:32 น. - comment id 209595

    เป็นเพื่อนกันยังจะให้เขียนอีกนะเพราะว่านั่งอยู่เครื่องข้าง ๆ กันนี่เองกลอนเพราะมาก ๆ นะสมเป็นกาญจริง อ้อหนังสือบันทึกเจ้าหญิงอะไรเนี่ยเอามาให้อ่านซักทีนะรอนานแล้วล่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน