คืนหนึ่งฉันฝันเห็นตะวันกล้า กลางนภาส่องสว่างดังแสงสวรรค์ เห็นสหายมันเล่นฟุตบอลกัน ส่วนตัวฉันไม่เป็นกีฬาเลย แต่ในฝันฉันรี่ไปเล่นด้วย พระเจ้าช่วย! ลูกบอลลื่นจากเท้าฉัน วิ่งไล่คว้าตามจับแทบไม่ทัน ขณะนั้นมีเกวียนรี่เข้ามา เฉี่ยวเอาฉันกลิ้งลงตกจากเนิน ลุกขึ้นเดินตามทางออกเดินหา มันผู้ใดขับเกวียนเฉี่ยวตูว้า (ท่าจะบ้ายุคนี้ดันมีเกวียน) ครั้นเงยหน้ามามองต้องสะอึก สติลึกพลันวิ่งออกจากเศียร นางมีพักตร์สุกใสเกินแสงเทียน ผิวนางเนียนยิ่งนักสะดุดใจ งามยิ่งดวงดาราที่ส่องหล้า งามยิ่งกว่าเทวีองค์ไหนๆ งามยิ่งกว่าจะบรรยายด้วยคำใด โฉมนางไซร้ตราตรึงมิอาจลืม งามยิ่งกว่าอาร์เธมิสแห่งดวงจันทร์ งามเกินทั่วดารันต์อันสุดปลื้ม งามจนวีนัสยังอาจถูกลืม ได้อืมออตามยามจ้องพักตร์ แม้นฟื้นนิทรยังไม่ลืมซึ่งใบหน้า แม้นตื่นมาใจยังไม่อาจหัก แม้นฟื้นนิทรใจคงยังนึกรัก แม้นตื่นมายังหลงพักตร์นางมิคลาย
นักเลงกลอน 18 ต.ค. 2544 22:00 น. - ID 4550 
752
0
0
18 ตุลาคม 2544 23:16 น. - comment id 15347
แต่งมาได้ดีแค่ขำไอ้ตรงเกวียนเนี่ยแหละ สู้ต่อไปโรมิโอ
19 ตุลาคม 2544 11:05 น. - comment id 15417
อิอิ...อารมร์หลากหลายดีเนาะ
19 ตุลาคม 2544 14:29 น. - comment id 15434
อิอิ จากเตะบอลจนถูกเกวียนเฉี่ยวแล้วมามองสาว ฝันได้ไงเนี่ย // กลอนเพราะดีครับ
19 ตุลาคม 2544 22:20 น. - comment id 15451
แต่งยอดเลย ขำไอ้ตรงที่อยู่ในวงเล็บเนี่ยหละ ฮ่าๆ^O^
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
