ส้มสายน้ำผึ้ง

นกตะวัน

ลงมาจากดอยเกี๊ยะได้ไม่นาน อาไกขับรถนำรถตู้ของเราย้อนออกมา แล้วมาจอดที่บ้านชั้นเดียวของเขาซึ่งปลูกสร้างตามสไตล์ของจีนฮ่อโดยเฉพาะ พอผ่านประตูรั้วมาจนถึงประตูหน้าบ้านที่เปิดออก ผมแลเห็นผู้หญิงจีนฮ่อ 2 คนกำลังบรรจุส้มสายน้ำผึ้งใส่กล่องสวยงาม แต่ละกล่องหนัก 5 กิโลกรัม ราคากล่องละ 150 บาทซึ่งถูกมาก อาไกบอกว่าเขาลงทุนกับพี่น้องปลูกส้มสายน้ำผึ้งมานานหลายปี โดยซื้อกิ่งพันธุ์มาจาก ไร่ธนาธร และพึ่งได้ผลผลิตในปีนี้
เห็นผลส้มกลมพองเหลือบทองทา		
เหลืองเลอค่าเคลือบมันเฉิดฉันสี
เปลือกเนียนเรียบเฉียบขาดสะอาดดี		
สวยเต็มที่ทั้งผลงามล้นไป
ส้มอะไรใยสวยด้วยสีสัน			
เปรียบดวงจันทร์แจ่มฟ้านภาไสว
ผิวพรรณผ่องมองเห็นเด่นวิไล		
นามสดใสสายน้ำผึ้งน่าทึ่งคำ
แม้รสหวานปานน้ำผึ้งสักครึ่งค่อน		
คงต้องอ้อนแอบมาชิมให้อิ่มหนำ
ทั้งซื้ออีกหลีกไม่พ้นจนประจำ		
อร่อยล้ำรสเช่นนี้ยินดีพลัน
จึงแอบจ้องมองส้มผลกลมใหญ่		
บรรจุไว้ในกล่องดั่งของขวัญ
แล้วเลือกซื้อถือไปใส่รถกัน			
ช่างสุขสันต์ส้มสวยช่วยซื้อกิน
ออกจากบ้านอาไกมาได้ไม่นานนัก เราได้กลับมาถึงบ้านพักในเวลากว่า 21.00 น. ผมยังไม่ง่วงนอนเท่าไรนัก คงเป็นเพราะไปอาบน้ำแร่แช่ไอน้ำมาจนสบายตัวนั่นเอง จึงรีบจัดเสื้อผ้าเข้าเป้และเก็บสัมภาระอื่นให้เรียบร้อย เพื่อพรุ่งนี้เช้าจะได้พร้อมเอาขึ้นรถได้ทันที เพราะเราต้องเดินทางกลับกรุงเทพฯ หลังอาหารมื้อเที่ยง แต่พอล้มตัวลงนอนได้ไม่นานนัก ผมก็หลับปุ๋ยทันที ในขณะที่นายแม็คซึ่งนอนอยู่บนเตียงข้างๆหลับไปตั้งนานแล้ว