ฉันนึกว่ามีเพียงฉัน ที่รู้จักเธอ และ มีเพียงเธอที่รู้จักฉัน แต่ความเป็นจริง เราต่างไม่รู้จักกันและกัน เพียงแค่ผูกพันตามกาลเวลา เมื่อสิ่งต่าง ๆที่เราร่วมสร้าง ค่อยค่อยผุพังแตกสลาย เพราะมุมมองเรา ต่างกันมากมาย เธอมองฉัน.ฉันมองเธอ ด้วยความไม่เข้าใจ ก็คงต่างคนต่างไป.ตามกาลเวลา
ป๋อมแป๋ม(ลาวยโส) 27 ม.ค. 2547 17:59 น. - ID 45484 
582
1
0
28 มกราคม 2547 00:34 น. - comment id 208514
..... สายลม หอบมาให้ชื่นชมแล้วพัดผ่าน กี่น้อยนิดก็นิดหน่อยอย่างยาวนาน พัดฟุ้งและพัดผ่านกาลลอยไป ..... หัวใจ หอบมาให้รู้จักด้วยสายตา วอนว่ายเวียนวนให้อยากรู้จัก ให้เราเข้าไปทายทัก แต่ขีดคั่นไว้ด้วยความรู้สึกที่ไม่กล้า .... ไม่กล้าไม่ใช่ไม่ต้องการจะเข้าไปสัมผัส หากเพียงแต่ส่งผ่านด้วยสายตา วอนเว้าด้วยดวงตา สื่อสารผ่านไป ... - เพียงสายลมแห่งกาลเวลานั้น ที่ขีดคั่นและกร่อนฝุ่นที่ลอยฟุ้งให้เลือนลับ ไปจากห้วงของวัน และวัน.... จนแล้วจนเล่า การได้มาซึ่งกลีบแห่งความเสียดาย ปนซึ่งความเศร้าก็เข้ามาแทนที่ จากไป ...... ไม่กลับมา
28 มกราคม 2547 00:52 น. - comment id 208526
มุมมองของเราต่างกัน ทำให้เธอกับฉันห่างหาย จากคนที่เคยเคียงกาย ก็เลยห่างหายกันไป *-*ความหมายดีค่ะ*-*
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
