มูเซอแดง เต้นระบำ

นกตะวัน

หลังอาหารมื้อค่ำ อาไกได้นัดเราให้นั่งรถตู้ออกไปพบที่ปากทางเข้า บ้านห้วยเฮี้ยน ในเวลา 17.30 น. เพื่อมารับเราไปดูชาวมูเซอแดงฉลองปีใหม่ พอไปถึงจุดนัดพบ อาไกได้ขับรถนำรถเราไปตามถนนเข้าหมู่บ้านจนมาถึงทางแยกซ้าย เราจึงเปลี่ยนมานั่งรถของอาไก เพราะหนทางต่อไปขรุขระและค่อนข้างชันไปตามสัน ดอยเกี๊ยะ ดอยเล็กๆเชิงดอยผ้าห่มปก จนขึ้นมาถึงหมู่บ้านมูเซอแดง แลเห็นลานโล่งที่ชาวมูเซอแดงกำลังเต้นรำเป็นวงรอบ 
มูเซอแดงแต่งตัวรัวระบำ			
ช่างน่าขำคอยโลดกระโดดไหว
ประเดี๋ยววิ่งนิ่งหยุดโจนรุดไว			
เสียงกลองใหญ่ยั่วยวนชวนเต้นรำ
ตาคอยจ้องมองคนเต้นจนชิด			
หูตามติดตะแคงฟังหยุดยั้งถลำ
เลยวิ่งโลดกระโดดผิดหวิดคะมำ		
เท้ารีบย่ำเหยียบดินส่ายดิ้นไป
เสียงดนตรีรี่เร่งบรรเลงอ้อน			
นักเต้นร่อนร้อนแรงแย่งเสือกไส
แทบคะมำถลำล้นเกือบชนใคร		
จังหวะใหม่เหมือนเดิมเติมให้แรง
คนดูนั่งยังฉงนสับสนจัง			
เพลงที่ดังฟังไปให้หน่ายแหนง
เหมือนเนื้อเดิมเติมใหม่ใส่ความแรง		
คงไม่แจ้งจังหวะเขาเราโง่เอง
พวกเรา ลูกทัวร์ของอาไก และชาวจีนฮ่อที่เข้ามาชม นั่งเก้าอี้เป็นครึ่งวงกลมล้อมรอบวงเต้นรำของชาวมูเซอแดงอีกที บางคนออกไปเต้นรำกับพวกมูเซอแดง โดยเฉพาะพวกเด็กๆที่นิยมของแปลกใหม่ อาไกได้นำขนมแปลกๆคล้ายขนมปังมาให้เราทาน เป็นของกินของชาวมูเซอแดง อร่อยดีเหมือนกัน แต่เนื่องจากเราอยากนอนพักผ่อนออมแรงเอาไว้ในวันรุ่งขึ้น จึงขอตัวกลับก่อน และยังต้องไปซื้อส้มสายน้ำผึ้งที่บ้านของอาไกอีกด้วย