เมื่อชีวิตก้าวมาจนถึงวันหนึ่ง ที่เราสองนั้นคงจะต้องร่ำลา สิ่งสุดท้ายฉันคงมีแค่แววตา ที่มองเธออย่างห่วงใย เมื่อถนนของเธอนั้นจะทอดยาว ให้เธอพบเรื่องราวอีกตั้งมากมาย หากสักครั้งที่เธอนั้นไม่มีใคร ที่จะคอยห่วงใยเธอ เธอจะมีฉัน เธอจะมีฉัน วันนี้และเรื่อยไป ฉันยังคงใกล้เธอ เธอจะมีฉัน เธอจะมีฉัน ตรงนี้และทุกที่ไป ฉันยังตามไปเจอ แค่เธอเว้นหัวใจเอาไว้ห้องหนึ่ง เพื่อให้ฉันซุกอยู่ตรงข้างหัวใจ เธอจะพบว่าเธอนั้นไม่เดียวดาย เพราะฉันอยู่ ไม่ไกลเธอ (ฉันยังอยู่ที่ใจเธอ)