ยามเมื่อลมพัดผ่าน 2

sun strom


มองดูรูป ภาพถ่าย แทนกายน้อง
อยากจับต้อง ตัวจริง เป็นยิ่งนัก
ทั้งอกเอว สะโพกโค้ง โด่งประจัก
น่าหยุดพัก กายลง ตรงตักเธอ
บอกว่าใส่ เสื้อรัด มัดซ่อนไว้
สะโพกน้อง ก็ใหญ่ ผายเผยอ
เอวคอดกิ่ว ลิ่วลม สมร่างเธอ
ใจพร่ำเพ้อ หานวลน้อง ผ่องอำไพ
คิดถึงมาก รู้ไหม ใจหงุดหงิด
อารมณ์ปิด หัวใจ ไม่สดใส
มองรอบข้าง ขวางตา ทุกเรื่องไป
แล้วทำไม ใจเรา เฝ้าแต่รอ
ดั่งเรือน้อย ล่องลอย ทะเลกว้าง
ดูอ้างว้าง เปลี่ยวใจ ไฉนหนอ
ไม่มีใบ ไร้หางเสือ เหลือเพียงรอ
จนใจท้อ รอเก้อ เธอไม่แล
น้ำทะเล คู่กับทราย ริมชายหาด
พายุขาด คู่ใจ ให้หม่นหมอง
มัทนี คนนี้ ที่หมายปอง
ไม่แลมอง หมองใจ ให้ระทม
พายุ 
				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    27 มกราคม 2547 00:40 น. - comment id 208169

    คิดถึงมากรู้ไหมใจหงุดหงิด
    เพราะไม่ได้ใกล้ชิดตัวเธอนั้น
    อยากจะเจอเหมือนดั่งเช่นทุกวัน
    แล้วทำไมตัวฉันนั้นไม่เจอ
    
    เธอมัวไปทำอะไรอยู่
    เธอจะรู้บางไหมใครคอยเก้อ
    กลับมานะกลับมาให้พบเจอ
    ด้วยฉันรอเธอเสมอคนดี
    
    *-*เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ  ขอให้สมหวังในความรักค่ะ*-*
  • sun strom

    27 มกราคม 2547 01:09 น. - comment id 208198

    ขอบคุณค่ะ คุณหญิงไร้เงา

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน