เข้าสามวัน ไม่ได้คุย น้องสุดเหงา ทุกค่ำเช้า นั่งรอ ชะแง้หา พายุจ๋า ทำไมพี่ ไม่แลมา ปล่อยน้องว้า เหว่กายา หาไหนปาน วันนี้น้อง ออนไลน์ ไว้รอพี่ ไม่ทราบมี ไรทำ ไม่ขับขาน สามวันผ่าน มานั้น ก็แสนนาน เมื่อวันวาน พีเอ็มหา ได้รับยัง จะนั่งรอ ตรงนี้ ตรงที่เก่า ที่สองเรา เคยร่วม พิศมัย ส่งแรงกาย ผ่านเน็ต ทั้งแรงใจ สุขที่ได้ ยังจำ ไม่เคยลืม มองดูรูป ที่ส่งไป ให้คิดถึง คิดคำนึง คำหวานๆ น้องนั่งขรึม ทุกเช้าค่ำ ส่งให้กัน มันดูดดื่ม เขาคงลืม....ไม่คิดถึง....คนนั่งรอ