จริงหรือที่เธอมีฉัน ในขณะเดี่ยวกัน...เธอก้อมีเขา แล้วเธอก้อใช้คำ....รัก.... สอนใจให้เศร้า...คราวน้ำตา ตอนนี้ฉันยังมีเธอ แต่ก้อไม่รู้เธอจะมีฉันไหม พอถึงเวลาเธอมีคนใหม่ ก้อลืมรักตัดใจ....เดินไปกับเขา ไม่ยากเห็นภาพเธอกับเขา ่่่คืนนี้ฉันเหงา....อ้างว้าง จะมองทางไหน...ก้อเดี๋ยวดาย คงจะมีเพียง....ผืนดินทีว่างเปล่า ยอมแล้ว...ยอมแพ้พ่าย กลับโลกอันยาวไกล อยากพักพิงลงนะใจ จะไม่หวั่นดั่งเช่นเคย ไม่เคยมีใครรักฉันจริง ต้องเดินเพียงลำพัง ไม่อยากมองหน้าใครใคร คงมีลมหายใจที่แพ้...แทบสิ้นแรง อยากหลับฝันไม่อยากตื่นขึ้นมา ชีวิตฉันมันหนักหนาเกินรับไว้ ไม่มีแม้พื้นที่ให้พักกายใจ เหลือแค่ลมหายใจ...อันไร้ค่า อยากแอนกายบนดิน ให้ร่างกายฝังจมดิน หมดลมหายใจพร้อมกาลเวลา อยากหลบหนี้หน้า...แม้พ่ายแพ้ กุหลาบไร้ใจ
24 มกราคม 2547 23:52 น. - comment id 207327
เคยเป็นนะ อดทนไว้
24 มกราคม 2547 23:58 น. - comment id 207333
อย่าพึ่งอ่อนล้าอ่อนแรง โลกยังมีแสงแห่งความสดใส เชือเถอะนะคนรักและห่วงใย ยังมีเสมอไปเช่นกัน *-*เขาไม่รักไม่ห่วงคุณ แต่ผู้หญิงไร้เงาห่วงคุณเสมอนะค่ะ*-*
25 มกราคม 2547 09:54 น. - comment id 207405
อืมม...นะ รักมีทั้งสุขและทุกข์ แม้เมื่อยามที่เราพ่ายแพ้ ก็จงประคองตัวเราไว้ เพื่อ...ลุกขึ้นมาสู้ใหม่อีกหน
25 มกราคม 2547 12:42 น. - comment id 207448
ไม่จริงครับ ผมยังรักคุณ