**รักแท้ในนิยาย**

พู่กันของหูกวาง

เพราะเธอคือคนที่ฉันรักหมดใจ
ไม่อาจให้เธออยู่กับคนที่มีแต่ใจ...อย่างฉัน
สิ่งที่เธอต้องเรียนรู้...ยังมีอยู่มากมายร้อยพัน
อย่าห่วงเลยสำหรับคนอย่างฉัน...ที่มันไม่มีอะไร

สักวันหนึ่งเธอคงจะได้เรียนรู้
ว่าความรักที่มีอยู่...ไม่อาจทำให้เธอยิ้มได้
หากวันนึงเธอไปถึงฝัน...เธอนั้นก็จะเข้าใจ
ว่ารักฉันก็มีเพียงแค่ความห่วงใย...ที่ให้กับเธอ

ได้โปรดอย่าทนกับความรักที่ว่างเปล่า
รักแท้ที่มีแค่ในนิยายเรื่องเล่า...ที่ฉันเอามาพร่ำเพ้อ
สุดท้ายคงจากกัน...จนไกลเกินฝัน-เกินละเมอ
เมื่อฉันไม่สามารถบันดาลสิ่งต่าง-ต่างให้เธอ...ได้ดั่งที่เธอต้องการ

ฉันจะไม่ยอมให้เธอต้องเสียน้ำตา
ไม่อยากให้เธอต้องอ่อนล้า...ในเวลาที่เธอต้องอดทนเพื่อฉัน
ตัดใจเสียเถอะคนดี...เมื่อฉันไม่ดีพอให้เธอรักกัน
แม้ฉันจะเสียใจมากมายเท่ากัน...แต่ฉันยอมให้เธอไป

อยากให้เธอเป็นคนที่ดี...ในสายตาผู้อื่น
ไม่ต้องฝืนอดทนกับฉัน...เพราะรักฉันอาจทำให้เธอเสียหาย
แต่ถึงอย่างไรแม้คนคนนี้...ที่ไม่มีอะไรดีเท่าเจ้าชาย
ยังจะมีรักให้เธอเป็นคนสุดท้าย...หากเธอไม่เหลือใครให้ผูกพัน