หน้าส่วนตัว
เพลงรักไร้ชื่อ
ไหมฟ้า
ในคืนวันหวั่นไหวใต้ลมหนาว
กลีบดวงใจร่วงร้าวของคราวหลัง
ระลึกถึงหนึ่งซากกากผุพัง
เสพเศร้าสิ่งสิ้นหวังคั่งค้างใจ
คือสายลมไร้ชื่อ คือความรัก
ดังแท่นความกร่อนหักสลักไว้
ถมด้วยเถ้าเดือนปีที่จากไป
กลบฝังด้วยรอยใจที่ไหม้ธุลี
ซ่อนโศกโสมมอย่างขมขื่น
ดอกไม้ของวันคืนไม่ฟื้นสี
ร่วงกลีบโรยก้านใบไม่ใยดี
เกลื่อนเกลี้ยงการเคลื่อนที่หนีสายลม
เช่นเคย
หัวใจยังเปล่าเลยไร้สุขสม
เพลงรักที่ไร้ชื่อคือสายลม
หอบมาให้ชื่นชมแล้วจากไป
เหยียบย่ำอย่างเย้ยเยาะเหยาะหยัน
วันทุกวันผ่านผันเพียงฝันใฝ่
โรยด้วยกลีบดอกไม้นั่นทางใด
ใครบ้างที่เคยไปเดินผ่านมา!
รักคือสายลม
ผู้หญิงไร้เงา
ฉันเคยผ่านทางนี้หลายปีก่อน
ตอนนั้นฉันร้าวรอนและอ่อนล้า
เมื่อดอกรักที่บานอยู่คู่อุรา
กลายเป็นดอกโศกเข้ามาเข้ามาแทน
ซึ่งตอนนั้นทุกอย่างดูขื่นขม
เพราะรักที่เคยชื่นชมและหวงแหน
กลับกลายสลายไปให้ขาดแคลน
เหลือความช้ำเข้ามาแทนในหัวใจ
และเมื่อวันเวลาได้ผ่านผัน
หัวใจฉันก็ยังแสนจะหวั่นไหว
กลัวความรักเหลือเกินในใจ
จึงไม่ยอมชิดใกล้เรื่อยมา
เพราะรู้ว่าความรักคือสายลม
ที่พัดมาให้ชื่นชมให้ห่วงหา
แล้วก็พัดเลยไปไม่กลับมา
ฉันจึงขอบอกลากับสายลม
เพราะไม่อยากจะหมองเศร้า
หรือมีใครเป็นเงาเป็นคู่สม
เพราะกลัวแล้วความรักทำช้ำตรม
จึงไม่ขอเชยชมรักอีกเลย
ผู้หญิงไร้เงา 24 ม.ค. 2547 00:53 น. - ID 45219 
1122
22
0
24 มกราคม 2547 01:21 น. - comment id 206785
มาแตง
แวะมา .. ชื่นชม
ความงดงามของบทกวี
.. ที่ไพเราะ ..
24 มกราคม 2547 01:46 น. - comment id 206793
งดงาม...ทั้ง 2 คน.... งดงาม..งดงาม... .... พี่ก็บอกแล้ว....*.*ผู้ชายเหมือนสายลม....** ก็ยัง..ไม่เข็ดกันซักที.... เฮ้อ..เหนื่อยแทนน้อง ๆ.. ไปแล้ว...อยู่นาน..เด๋วตูนเบื่อหน้า... ไม่อยากเป็นคน น่าเบื่อ
24 มกราคม 2547 02:38 น. - comment id 206810
นะ
24 มกราคม 2547 07:19 น. - comment id 206863
ไพเราะ..มากเลยคะ..พี่หญิงฯ...
..บทกวี..ที่สื่อ..
..เรนชอบ..จัง..
..ไหมฟ้า.. ก็เก่ง...
เฮ้อ! .. อิจฉาจัง...
..เรน..เป็นเด็ก..ขี้อิจฉาด้วยดิ...
ฮึ!...
แวปป.. เรนอุ่นนม..ทิ้งไว้...
ต้องไป.. แล้วนะคะ...
แว๊ปป...
24 มกราคม 2547 10:20 น. - comment id 206888
แต่งได้เยี่ยมเช่นเคยครับ หมู่นี้ทำไมไม่ค่อยเห็นผู้หญิงไร้เงานะ ไปไหนมาเหรอครับ
24 มกราคม 2547 10:44 น. - comment id 206914
ความรักหรือคืออะไรใครบอกได้ มองทางไหนยากจะเจอรักเพ้อหา บ้างก็ว่ารักต้องเห็นด้วยสายตา บ้างก็หาว่ารักต้องมองด้วยใจ ฉันมองเห็นความรักอยู่ห่าง ๆ พัดลอยกล้างยากจะดึงรักไว้ได้ สุดท้ายก็รับรู้ว่าความรักคืออะไร สายลมที่พัดไปไม่ย้อนมาคือรักเรา -------------------------------------- - เธอเป็นดังสายลม พัดรักให้ลอยมาดวงใจที่เหว่ว้าอบอุ่นเมื่อรู้ว่ามีใคร เธอเป็นดังสายลมพัดรักให้ลอยไป วิงวอนฉุดดึงไว้ยังไงก็รู้ว่าไม่มีทาง
24 มกราคม 2547 12:00 น. - comment id 206933
นี่ขนาด ไม่มีทำนองนะเนี่ย ยังเพราะซะขนาดนี้ ............ เก่งจังเลยค่ะ แต่งเป็นเพลงก้อได้ด้วย เพื่อนมาทักทายเพื่อนค่ะ *___________*
24 มกราคม 2547 12:47 น. - comment id 206959
มาชื่นชมบทกลอนของพี่ หมู่นี้หายไปไหน น้องคิดถึงแทบขาดใจ ส่งข่าวบอกได้ไหม พี่ตูน มาเป็นกำลังใจให้พี่ตูนและคุณไหมครับ
24 มกราคม 2547 13:17 น. - comment id 206987
ชอบกลอนจัง ดีทุกบทเลยค่ะ เป็นกำลังใจตลอดไปค่ะ
24 มกราคม 2547 14:07 น. - comment id 206998
ได้คู่หญิงล้วนแล้วจิ อิอิ
24 มกราคม 2547 14:28 น. - comment id 207007
เพราะมากคับ.. คิดถึงๆ..^_^
24 มกราคม 2547 16:10 น. - comment id 207063
...สวัสดีค่ะ... ..เพราะจัง... อ่านแล้วนั่งเหงาจิต อยากปลอบมิ่งมิตร ไม่รู้จะลิขิต...แบบใด... ..ก้อเป็นเช่นนี้.. ความรักคงเป็นเวทีกว้างใหญ่ พบได้....ก้อหายไป ขอหัวใจ...อย่าโศกซม....นะคะ คนดี.. ...~-~....
24 มกราคม 2547 17:33 น. - comment id 207131
ถึงสายลม ลมหายใจ ใฝ่คิดถึง ความหวานซึ้ง ลมปากฉัน นั้นเป็นห่วง อย่าลมเสีย อ่อนเพลีย เพราะลมลวง หากคู่ควง ไร้เธอ เผลอเป็นลม (เตรียมยาดมไว้ให้ด้วยนะครับ
24 มกราคม 2547 17:37 น. - comment id 207133
ถึงว่าเดี๋ยวนี้ไม่ได้ค่อยคุยกัน ที่แท้ไปแต่งกลอนคู่นี้เองนะ อิอิ มาชื่นชม ผลงานนะครับ
24 มกราคม 2547 19:50 น. - comment id 207188
ถึง คุณมาแตง
ขอบคุณมากมายเลยคนดี
ที่แวะมาเป็นกำลังใจให้เรานี้ทั้งสอง
แถมยังชมผลงานที่เราสองปองดอง
แต่งเป็นทำนองของบทกวี
*-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้เราสองคน จริง ๆ งานนี้ผู้หญิงไร้เงาขอยกความเก่งให้คุณไหมฟ้าเลยค่ะ แต่งได้สุดยอดมาก อ่านแล้วก็ชื่นชมคุณไหมฟ้าอยู่เหมือนกันค่ะ*-*
ถึง คุณภูตะวัน ตะวันรอน
ใครจะเบื่อพี่ภูได้
จริงไหมจริงไหมพี่ภูจ๋า
ก็ออกน่ารักแถมยังมีอุรา
เป็นห่วงเป็นใยเสมอมาแล้วใครหนาจะเบื่อได้ลง
*-*ใครบอกว่าผู้หญิงไร้เงาไม่เข็ดเรื่องความรักค่ะ อย่างผู้หญิงไร้เงานะ ขยาดเลยค่ะ ไม่กล้าเข้าใกล้ กลัวค่ะกลัว*-*
ถึง คุณtiki
นะของคุณพี่คืออะไร
อธิบายให้เข้าใจหน่อยได้ไหมค่ะพี่
เพราะผู้หญิงไร้เงาเดาไม่ถูกในชีวี
ว่านะที่มีนะหมายถึงอะไร
*-* นะ อะไรหละค่ะ ไม่เข้าใจค่ะ*-*
ถึง คุณนู๋เรน
ดื่มนมเยอะเยอะนะดีแล้ว
จะได้มีแววแต่ความสดใส
ยิ่งถ้าดื่มแถมน้ำจะดีกว่าใคร
รับประกันไม่เชื่อลองทำดูก็ได้นะคนดี
*-*ดื่มนมเยอะ ๆ นะดีแล้วนะค่ะน้องเรน ตัวพี่เองก็ดื่มเป็นประจำเหมือนกัน เพื่อสุขภาพนะค่ะ *-*
ถึง คุณต๋องแต๋ง
ก่อนหน้านี้ที่หายไป
เพราะฉันเป็นไข้นะคนดี
เลยไม่ได้แวะมาตรงนี้
ฉะนั้นคนดีโปรดจงเข้าใจ
*-*สามสี่วันก่อนผู้หญิงไร้เงาไม่สบายค่ะ เลยไม่ได้แวะเข้ามาค่ะ และขอบคุณสำหรับการแวะมาเยี่ยมกันนะค่ะ*-*
ถึง คุณเมลโล่
ความรักที่ฉันเคยเห็น
เปรียบเหมือนสายลมเย็นเย็นที่ห่างหาย
พอเข้าใกล้ก็เหมือนจะสบาย
แต่พอห่างหายก็เหมือนตายทั้งเป็น
*-*ความรักก็เป็นแบบนี้หละ ฉะนั้นทำใจดีกว่านะค่ะ ส่วนผู้หญิงไร้เงาเองก็ทำใจแล้วเหมือนกันค่ะ *-*
ถึง คุณ100เหตุผล
คำว่าคนเก่งผู้หญิงไร้เงายกให้
คุณไหมฟ้าเขาไปคงได้นะเพื่อน
เพราะคำนี้กับผู้หญิงไร้เงาคงได้ลางเลือน
แต่มิตรภาพระหว่างเพื่อนผู้หญิงไร้เงารับเอาหมดเลย
*-*ขอบคุณค่ะสำหรับคำชมที่มอบให้เราทั้งสอง แต่งานนี้ผู้หญิงไร้เงาฝีมือยังไม่ค่อยจะสูสีเลยยกให้คุณเก่งตัวจริงหมดเลยนะค่ะ แต่มิตรภาพผู้หญิงไร้เงารับหมดเลย เต็ม ๆ เลย*-*
ถึง คุณพิกุลทอง
พี่ไม่สบายนะน้องชาย
เคยไม่ได้มาทักทายกันตรงนี้
ซึ่งตอนนี้ก็อาการไข้หวัดยังมี
แต่ไม่หนักเหมือนก่อนนี้เท่านั้นเอง
*-*พี่ไม่สบายนะค่ะสำหรับสามสี่วันที่ผ่านมา ก็เลยไม่ได้แวะมาทักทายใคร ซึ่งตอนนี้ก็อาการดีขึ้นมากแล้วค่ะ เกือบจะหายเป็นปกติแล้ว ฉะนั้นไม่ต้องห่วงนะค่ะ และขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้เราทั้งสอง ขอบคุณค่ะ และคิดถึงน้องชายเหมือนกันนะค่ะ*-*
ถึง คุณเบนนี่
พออ่านคอมเม้นท์แล้วดีใจ
ทำให้ไข้หายไปในใจฉัน
เพราะอ่านแล้วเป็นปลื้มเหมือนกัน
กับคอมเม้นท์ที่คุณนั้นเขียนมา
*-*ขอบคุณค่ะที่เป็นกำลังใจให้นะค่ะ รู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูกเลยค่ะที่มีคนชอบกลอนที่เขียน เอาเป็นว่าเราจะเป็นกำลังใจซึ่งกันและกันนะค่ะ *-*
ถึง คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์
เข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า
ช่วยบอกเล่าให้ฉันฟังได้ไหม
เพราะฉันคิดว่าคุณคงเข้าใจอะไร
ผิดไปแน่แน่ใช่ไหมคนดี
*-*ยอมรับนะค่ะ ว่างงกับคอมเม้นท์ครั้งนี้ของคุณมากเลยค่ะ ได้คู่หญิงล้วน หมายถึงใครค่ะ งงค่ะ เพราะคู่กลอนบทนี้คือคุณไหมฟ้า ซึ่งก็คือผู้ชายเหมือนกัน ฉะนั้นถ้าจะชี้แจงให้ทราบรายละเอียดเพิ่มก็จะขอบคุณมากเลยค่ะ*-*
ถึง คุณรักคุณคับ
คิดถึงเช่นกันจ๊ะน้องชาย
แล้วนั่นหายไปอยู่ที่ไหน
ไม่ยอมขึ้นกลอนเลยไม่ว่างหรือไง
รู้ไหมพี่คิดถึงน้องชายเหมือนเหมือนกัน
*-*ขอบใจจ๊ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้พี่ทั้งสอง แล้วหายไปไหนมาค่ะ ไม่ค่อยเจอกันเลยนะค่ะ คิดถึงเสมอค่ะ*-*
ถึง คุณซอมพลอ
หัวใจอาจเคยโศกเศร้า
เมื่อความรักไร้ซึ่งเงาเข้าชิดใกล้
แต่ตอนนี้ขอบอกเลยไม่เป็นไร
ไม่มีความรักก็ไม่หนักใจแถมยังสบายสบายดี
*-*สวัสดีค่ะ ขอบคุณสำหรับความห่วงใยที่มอบให้ผู้หญิงไร้เงาเสมอนะค่ะ เรื่องความรักผู้หญิงไร้เงาไม่คิดอะไรแล้วค่ะ เพราะอายุเลยเรื่องแบบนี้แล้วค่ะ ฉะนั้นไม่ต้องคิดมากนะค่ะ กลอนเศร้า แต่ตัวจริงไม่เศร้าค่ะ รับประกันและสัญญาค่ะ*-*
ถึง คุณชัยชนะ
จะเตรียมไว้ให้กับยาดม
ตอนพี่ชัยเป็นลมก็แล้วกัน
แต่แน่ใจแล้วหรือครับนั่น
ว่าพี่ชัยจะมีวันเป็นลม
*-*แหมจะเป็นลมแล้วหรือค่ะ อายุยังไม่เท่าไหร่เลย อิอิ*-*
ถึง คุณแม่จิตร
ไม่ใช่อย่างนั้นนะคนดี
กับการหายหน้าตรงนี้เพราะไม่สบาย
ส่วนกลอนบทนี้คุณไหมฟ้าแจมมาทักทาย
และผู้หญิงไร้เงาเห็นไพเราะมากมายเลยแต่งใหม่ให้อ่านกัน
*-*คุณแม่จิตรเข้าใจผิดอีกแล้วค่ะ กลอนคุณไหมฟ้าบทนี้เป็นกลอนที่คุณไหมฟ้าเอามาทักทายผู้หญิงไร้เงาเพราะคุณไหมฟ้าไม่สามารถโพสต์กลอนในหน้าตนเองได้ แล้วผู้หญิงไร้เงาก็เห็นว่ากลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆๆก็เลยแจมมาขึ้นหน้าใหม่ โดยคิดกลอนตัวเองผสมเข้าไปเท่านั้นนะค่ะ ฉะนั้นอย่าเข้าใจผิดค่ะ เพราะจริง ๆ ที่ไม่ได้ไปทักทายใครเพราะผู้หญิงไร้เงาไม่สบายค่ะ*-*
25 มกราคม 2547 06:18 น. - comment id 207390
แวะมาเยี่ยม
เหมือนสายลม
ชมกลอนหวาน
ขอบคุณละกัน
ที่แวะไปหา
หากจะบอก
ว่าต่อไป
จะแวะมา
หาน้องไร้เงา
เจ้าจะว่าไร
แวะมาเยี่ยมค่ะน้องหญิงไร้เงา
25 มกราคม 2547 12:10 น. - comment id 207430
ถึงเส้นทางสายลมที่พัดผ่าน ดูยาวนานถึงทำให้เศร้าหมอง แต่พี่นี้ยังมีน้องที่เฝ้ามอง และจับจองหัวใจสักเสี้ยวเอย ****แต่งได้ไพเราะมากๆเลยคะ มาเป็นกำลังใจให้เหมือนเดิม
25 มกราคม 2547 12:26 น. - comment id 207434
มาทักทายด้วยคนค่ะ เก่งจัง ***************************
25 มกราคม 2547 12:56 น. - comment id 207466
อันระนองแดนถิ่นงามคนงามสวย
อ่อนระทวยด้วยความรักใจภักดิ์หลาย
กลายเป็นแดนที่คนมากันมากมาย
สิ่งทั่งหลายใยขื่นขมหมองอกตรม
สมสร้างไว้ให้คนคิดจิตประหวัด
ใยต้องพลัดพรากในรักให้ขื่นขม
ตรมความรักต้องมาจากไร้อารมณ์
อกเจ้าตรมพี่ขอเข้าเฝ้าปลอบใจ.
แก้วประเสริฐ.
25 มกราคม 2547 13:47 น. - comment id 207496
ถึง คุณsun strom
ถ้าคุณพี่จะแวะมาหา
ก็ดีใจหนักหนาเลยรู้ไหม
เพราะต้องการมิตรภาพและกำลังใจ
จากคุณพี่และใครใครเหมือนเหมือนกัน
*-*ขอบคุณค่ะสำหรับการแวะมาเยี่ยมและเป็นกำลังใจให้กัน*-*
ถึง คุณardin
ถึงสายลมความรักจะพัดเลย
และไม่เคยให้ใครได้ชิดใกล้
แต่ก็ยังมอบให้น้องคนไกล
ด้วยความห่วงใยเสมอมา
*-*ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ให้มาเสมอ ๆ นะค่ะ บ่ายโมงกว่าแล้ว ทานข้าวหรือยังค่ะ ผู้หญิงไร้เงายังไม่ได้ทานข้าวเลย มาทานด้วยกันไหมค่ะ*-*
ถึง คุณคลื่นหัวใจ
ขอบคุณค่ะคนดี
ที่แวะมาชมพี่ทั้งสอง
ซึ่งเราก็แต่งไปตามทำนอง
และหากมีข้อบกพร่องโปรดอภัย
*-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาทักทายกัน สำหรับคำว่าเก่ง คงต้องยกให้คุณไหมฟ้านะค่ะ เพราะเขาเก่งจริง ๆ แต่สำหรับผู้หญิงไร้เงายังห่างไกลคำนั้นมากเลยค่ะ*-*
ถึง คุณแก้วประเสริฐ
ต้องขอบคุณค่ะพี่ที่ดูแล
และเอาใจคอยเหลียวแลแต่หนไหน
เอาเป็นว่าขอบคุณกับน้ำใจ
ที่มอบให้จากใจจริง
*-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กันเสมอ ๆ นะค่ะ*-*
25 มกราคม 2547 16:44 น. - comment id 207577
แวะมาเยี่ยม ช้าไปนิด แต่ก็ตั้งใจมานะ.... ชอบทั้งสองคนเลย ใช้คำสวยดี กลีบดวงใจร่วงร้าวของคราวหลัง
25 มกราคม 2547 16:47 น. - comment id 207579
อะไรกัน post ไปตั้งเยอะขึ้นมาแค่นี้เองเหรอ ไม่เป็นไร เอาใหม่ จะบอกว่าของผู้หญิงไร้เงา เราชอบท่อนแรกจ้า---->ฉันเคยผ่านทางนี้หลายปีก่อน ตอนนั้นฉันร้าวรอนและอ่อนล้า เมื่อดอกรักที่บานอยู่คู่อุรา กลายเป็นดอกโศกเข้ามาเข้ามาแทน แล้วจะมาอีกนะ
25 มกราคม 2547 17:02 น. - comment id 207590
ถึง คุณถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
มาช้ามาสายไม่เคยว่า
แค่แวะมาก็ดีใจแล้วรู้ไหม
ยิ่งบอกชอบท่อนนั้นท่อนนี้ยิ่งดีใจ
เอาเป็นว่าวันหลังแวะมาใหม่นะคนดี
*-*ขอบคุณค่ะคุณถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม แค่แวะมาก็ดีใจมากแล้วค่ะ และยิ่งดีใจนะค่ะที่ชอบกลอน จริ ง ๆ อยากจะบอกว่าของคุณไหมฟ้าค่ะ เขาไปแปะไว้ที่บ้านผู้หญิงไร้เงา ก็เลยต้องต่อกลอนตอบ ก็เลยได้อย่างที่เห็น แต่ยอมรับนะค่ะ ว่าชอบกลอนของคุณไหมฟ้าบทนี้มากเลยค่ะ เขาแต่งได้ดีจริง ๆ ค่ะ*-*
27 มกราคม 2547 12:32 น. - comment id 208303
ความเจ็บร้าว เคยผ่านมาทางนี้เมื่อปีก่อน ตอนนั้นฉันร้าวรอนและอ่อนล้า เมื่อดอกรักที่บานอยู่...คู่อุรา เหลือแค่เสี้ยว...เศษเวลา...ของคืนวัน * เหมือนดอกรัก...บานในใจใครทั้งโลก แต่ดอกโศกกลับบานใน...หัวใจฉัน เขาจึงอาจ หัวเราะได้ทั้งวัน ขณะฉัน เงียบงันได้ทั้งปี * ที่เคยอยาก...หยุดเวลาอย่าเคลื่อนไหว กลายเป็นอยากให้จากไป...อย่างเร็วรี่ เมื่อเสี้ยวเศษ...ปรารถนาบรรดามี มันป่นปี้...ไม่มีเหลือแม้เยื่อใย นี่แหละรัก แค่คำพูดพิสูจน์ยาก ต่อเมื่อจากจึงพิสูจน์คำพูดได้ กว่าจะรู้ ว่าใจใคร อยู่ที่ใคร ? ก็ร้าวรวด...ปวดในฤทัยเกิน เราไม่ควรพบกันเลยวันนั้น! พบเพื่อมีคืนวันอันห่างเหิน เพื่อสัมพันธภาพ วันนี้...ที่ก้ำเกิน เหลือแต่ความ ตื้นเขิน ของอารมณ์ หัวใจจึง...ไม่เป็นเช่นที่เคย เหลือแต่...ความเปล่าเลยไร้สุขสม เพลงรักที่บรรเลงเป็นเพลงตรม ริ้วอารมณ์ จึงขื่นขมไม่น่าดู รักที่เคยงดงาม จึงแปดเปื้อน สั่นสะเทือน แรงศัทธาน่าอดสู ปรารถนาสูงค่า ที่เชิดชู พิศดู...ไม่รู้ว่าเคยมี กลายเป็นแก้วนพเก้าที่เปล่าค่า เพียงเขาขาดปรารถนา น่าบัดสี อับอาย เช้าสาย ไหม้ฤดี ล้นปรี่ - ปร่าปวด ร้าวรวดใจ และเมื่อวันเวลาได้ผ่านผัน แม้ใจฉันนั้นยังจะหวั่นไหว จะทั้งกลัว...จะทั้งเกรง...เพลงโศกใจ แต่หวังยัง...ฝันใฝ่ในรักนั้น จึงยังเชื่อ. ว่ารักที่ก่อเกื้อจากใจนั้น จะคงความงดงาม...เป็นนิรันดร์ ไม่มีวันเปลี่ยนผันแม้วันลา ความเจ็บ ที่เหมือน ใจเจียนขาด เกิดจากความมุ่งมาดปรารถนา แค่สุขไม่สมดั่งจินตนา รักยังทรง คุณค่าและดีงาม พระอังคารที่ ๒๗ มกราค์ ๔๗
27 มกราคม 2547 22:27 น. - comment id 208453
ถึง คุณแทนคุณแทนไท
กลอนไพเราะมากคนดี
ผู้หญิงไร้เงานี้ขอชื่นชม
ว่าคุณต่อกลอนได้อย่างเหมาะสม
และเจ้าคารมณ์จริงจริง
*-*ขอเวลาคิดกลอนตอบก่อนนะค่ะ ซึ่งน่าจะตอบวันนี้หรือไม่ก็พรุ่งนี้เช้าค่ะ รับประกันและสัญญา ด้วยเกียรติของผู้หญิงไร้เงาค่ะ แต่ตอนนี้ขอไปเป็นกำลังใจให้เพื่อนสมาชิกก่อนนะคะ อิอิ (กลอนไพเราะมาก ชื่นชมในฝีมือเสมอค่ะ)*-*
28 มกราคม 2547 08:03 น. - comment id 208570
ปลายทางแห่งความหนาวเหน็บ ต้องทนเจ็บกับความเหงา ก็ในเมื่อ..ไม่มี..คำว่าเรา เลยทนเศร้าเพียงลำพัง ...................................... ข้าพเจ้ามาทักทาย.ผู้หญิงไร้เงา กลอนไพเราะมากจิงๆจ้ะ.....ข้าพเจ้าชื่นชม ชื่นชม
28 มกราคม 2547 09:44 น. - comment id 208583
ถึง คุณแว่นดอย
ปลายทางแห่งชีวิต
ต้องยึดติดแต่ความเหงา
มีความเศร้ามาเป็นเงา
มีความเหงาอยู่คู่ใจ
*-*ขอบคุณค่ะคุณแว่นดอยที่แวะมาเป็นกำลังใจให้ผู้หญิงไร้เงาเสมอ ๆ ซึ้งใจมากเลยค่ะ*-*
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
