ถึงวันนี้ จำต้อง ขอลาก่อน ขอพักผ่อน รักษาใจ ที่ปวดร้าว เมื่อมีเริ่ม ก็มีเลิก เมื่อถึงคราว ขอเลิกสาว สายสัมพันธ์ ที่ขาดรอน ถึงตอนนี้ ขอยอมรับ ว่ายังรัก แต่มันหนัก มันอึดอัด ใจมันร้อน เธอรักเขา แต่คอยเก็บ คอยซุกซ่อน ให้ฉันซ้อน เงาเขา อยู่ในใจ เมื่อเธอเลือกใครไม่ได้สักคน ฉันคนนี้ก็ขอไปเอง
20 มกราคม 2547 23:08 น. - comment id 205508
ถ้าเธอพร้อม จะจาก ใจเขาไป ฉันจะเป็น กำลังใจ ให้เสมอ เพราะหัวใจ ของฉัน มีให้เธอ เหลือแค่เธอ มาเจอ แล้วรับไป เธอเลือกทางไหน ฉันก็ยังเป็นกำลังใจให้เสมอ
21 มกราคม 2547 00:18 น. - comment id 205524
ถ้าเธอพร้อม จะจาก ใจเขาไป ฉันจะเป็น กำลังใจ ให้เสมอ เพราะหัวใจ ของฉัน มีให้เธอ เหลือแค่เธอ มาเจอ แล้วรับไป เธอเลือกทางไหน ฉันก็ยังเป็นกำลังใจให้เสมอ (ทามไมเมื่อกี้ ชื่อไม่ขึ้นฟะ)
21 มกราคม 2547 05:55 น. - comment id 205579
เสียใจ...และเสียเธอ รู้ดีเสมอวาเราไม่ใช่ จึงจำต้องเป็นฝ่ายจากลาไป ทั้งทั้งที่ใจ...ไม่ยินดี... ***มาเยี่ยมนะครับ***
21 มกราคม 2547 10:05 น. - comment id 205662
..สวัสดีค่ะ.. ..คนดี ไม่ได้หนีไปไหน วนเวียนอยู่ใกล้ใกล้ คอยปลอบใจ..คนตรม....... ...^-^...
21 มกราคม 2547 12:37 น. - comment id 205739
ร้อยใจพันผูกเมื่อปลูกต้นรัก แม้นเกิดหักปักสร้างต้นใหม่แทน อย่าท้อแท้สิ้นหวังพังเพราะแอน เพียรเปลี่ยนแผนเปลี่ยนคนยลมลใหม่เลย. อิอิอิ
21 มกราคม 2547 15:34 น. - comment id 205837
เมื่อถึงวัน ที่พี่ต้องลาก่อน ขอพักผ่อน รักษาใจ ที่ปวดร้าว อาจเลือนลืม เรื่องร้ายในเรื่องราว ที่เจ็บร้าว จนแทบ จะขาดรอน จำต้องจากคนที่ พี่แสนรัก เพราะมันหนัก มันอึดอัด ใจมันร้อน น้องรักเขา แต่คอยเก็บ คอยซุกซ่อน ลาก่อน ...คนดี ที่ใจดำ
21 มกราคม 2547 15:52 น. - comment id 205848
ถึงวันนี้จะเสียใจ แต่ก็ดีกว่าใช่ไหมที่ไปเสีย หากยังอยู่หัวใจรักคงเพลีย คงละเหี่ยเพราะเธอเลือกไม่ได้เลยสักคน