กาพย์ยานี ๑๑ ๏ ใคร่ครวญควรใคร่คิด......................ใคร่เชยชิดชิดเชยขวัญ ชื่นชู้ชู้ชื่นกัน.......................................ฝันใฝ่ถึงถึงใฝ่คะนึง ๏ จากไกลไกลจากเจ้า........................พี่คิดเศร้าเศร้าคิดถึง ไขว่คว้าคว้าไขว่ดึง...............................ดังสุดเอื้อมเอื้อมสุดไกล ๏ นวลน้องน้องนวลสวาท......................อย่าหวั่นหวาดหวาดหวั่นไหว จงรักรักจงใจ.......................................ใจจ่อจิตจิตจ่อนาง ๏ ห่างหายหายห่างหน...........................ใช่เล่ห์กลกลเล่ห์หมาง มั่นรักรักมั่นวาง...................................อย่างภูผาผาภูคง ๚
17 ตุลาคม 2544 06:53 น. - comment id 15115
สงสัยครับ ช่วยอธิบายหน่อย กาพย์ยานี ๑๑ นี้ทำไมมีคำซ้ำกันครับ
17 ตุลาคม 2544 07:18 น. - comment id 15119
เพราะไปอีกแบบนะคะ........ใช้คำซ้ำเป็นสัมผัสใน(รึเปล่า).......
17 ตุลาคม 2544 09:53 น. - comment id 15134
ผมเขียนเป็นกลอักษรนกกางปีกครับ .... บัญญัติให้ซ้ำคำ กลับความสองคำ ระหว่างช่วงแรก กับสอง กาพย์ยานีอ่านวรรคแรกเป็น xx xxx ดังนั้นจึงกลับความระหว่างสองคำแรก กับคำที่ ๓ ๔ ตัวอย่าง "ใคร่ครวญ - ควรใคร่ x" มองดูจะเหมือนปีกนก ถ้าเป็นกลอน จะซ้ำระหว่างสองคำท้ายของช
17 ตุลาคม 2544 13:23 น. - comment id 15147
อ่านแล้วเพราะดีครับ รู้สึกชอบเลย วันหลังต้องหัดเขียนแบบนี้มั่งแล้วละ....
17 ตุลาคม 2544 14:22 น. - comment id 15156
คุณ วฤก .....คนเดียวกันกับที่ ทัวร์ไทยใช่มั้ยคะ เขียนกลอนเก่งจังเลย ถ้าว่างๆ พบเพื่อนๆ พี่ๆ ที่นี่ได้ค่ะ คนเก่ง.... ตรงนี้ค่ะ คำหวานๆ บทกลอนมีชีวิต copy http://members.optusnet.com.au/~pchotipuntu/norapallop.htm
17 ตุลาคม 2544 20:37 น. - comment id 15163
เพราะมากค่ะ...วฤก....ใช้คำได้สอดคล้องลงตัวมากเลย
17 ตุลาคม 2544 22:45 น. - comment id 15181
อ่านครวญทวนถ้อยคำ ช่างลึกล้ำซ้ำอักษร ซ้อนซับรับเป็นกลอน ดูยอกย้อนอย่างแยบยล...
24 ตุลาคม 2544 02:22 น. - comment id 15956
รักยืนยง มั่นคงดังภูผา เยี่ยมจังค่ะ ชอบอีกแล้วอ่ะค่ะ