เพียงแค่ได้หลับตา..เพื่อให้ผ่านไปอีกคืนหนึ่ง เรื่องราวของคนเคยซึ้งหายไปไหน เคยคิดถึงตลอดเวลาที่หายใจ ตอนนี้ไม่เหลืออะไร..มันว่างเปล่าเดียวดาย หนาว.. กับสายลมที่พัดพาได้ความเหงามาสู่ อาดูร.. กับความคิดที่กระหน่ำมาหลากหลาย อ้างว้าง.. กับรอบข้างที่ไม่มีใครเคียงกาย อย่างไรก็เดียวดาย..ไม่มีเรื่องราวของเธอในใจ เพียงแค่จะหลับตาให้ผ่านพ้นไปอีกคืนหนึ่ง แต่ละเรื่องราว ซึ้ง .. ซึ้ง ไม่รู้หายไปไหน ทุกอย่างสูญสิ้นนับตั้งแต่วันที่เขาลาจากไกล จะรอ หรือ จะหาใหม่ ไม่แน่ใจขอแค่พ่นลมหายใจผ่านไปอีกวัน --------------------------------------------------------------------------------
17 มกราคม 2547 17:00 น. - comment id 204156
อยากจะบอกมากๆเลยนะคะ ว่าเพราะมากๆๆๆๆๆ
17 มกราคม 2547 19:07 น. - comment id 204213
กลอนเปล่าของคุณเพราะทุกอันเท่าที่เคยอ่านมา อันนี้แน่ใจว่าเพราะครับ
17 มกราคม 2547 22:07 น. - comment id 204324
เพราะมากค่ะ
17 มกราคม 2547 23:19 น. - comment id 204356
รอ ไปก่อน ค่ะพี่แจม
17 มกราคม 2547 23:50 น. - comment id 204366
ตอนนี้ไม่เหลืออะไรนอกจากน้ำตา กับความโหยหารักที่ลาห่างหาย อยากจริงจริงคืออยากให้เธอกลับมาเคียงกาย แต่ก็รู้ว่าสายเธอคงหน่ายและหนีจากลา *-*ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ แต่งเก่งจัง การจะรอใครหรือไม่รอขึ้นอยู่กับองค์ประกอบหลายประการนะค่ะ ผู้หญิงไร้เงาว่า ถ้าคิดจะรอต้องมั่นใจว่าสิ่งที่เรารอจะกลับมาหาเรา แต่ถ้าจะหาใหม่ต้องมั่นใจเช่นกันว่าเราจะต้องไม่เศร้าเหมือนครั้งหนึ่งที่เราเคยเศร้า ซึ่งไม่ว่าจะตัดสินใจอย่างไรก็เป็นกำลังใจให้เสมอนะค่ะ*-*
18 มกราคม 2547 14:07 น. - comment id 204576
หายใจทิ้งไปทำไมวันต่อวัน ไม่แน่ใจซึ่งกันก็คงเหงา เปลืองชีวิตเวลาต้องสูญเปล่า หาเอาใหม่ดีกว่าเก่าอย่าเหงาเลย.... อิอิ ให้ใช่อะไรบ้างก็บอกนะ อิอิ
18 มกราคม 2547 14:50 น. - comment id 204589
ไม่เจอกันนานเลยนะคะ พี่แจม... ไม่ยอมไปเยี่ยมกันบ้าง คิดถึง คิดถึง เลยเอากลอนมาให้อ่านถึงที่เห็นว่าเนื้อหาคล้ายๆกันด้วย เหมือนโลกนี้ไม่มีที่ว่างสำหรับฉัน ตั้งแต่ฉันเดินทางผ่านคืนวัน โดยลำพังอย่างนี้ อยู่ที่ไหน...เหมือนยิ้มได้ ทั้งที่ใจไม่มี ทุกครั้งที่เห็น เรื่องรักดีๆ ได้แต่ยิ้มและมองผ่านไป เหลือความเข้าใจในความรักเท่ากับศูนย์ มีแต่ความไม่เข้าใจในตัวเองที่เพิ่มพูน เป็นโรคเหงาที่แก้ไม่ไหว เห็นนิยายรักที่เขารักกันมากๆ วาดภาพไม่ออกว่าจะเป็นไปได้ยังไง เมื่อเรายังไม่เคยรักกันมากเท่านั้นได้เลยสักที หรือมีแต่ฉันที่รักเธอได้มาก และมาก ที่การลืมเธอยังเป็นเรื่องยากกว่าการรักเธออย่างนี้ ฉันเลยมองว่าเรื่องรักมันน้ำเน่าสิ้นดี และไม่อยากเชื่อมันว่าจะมี หรือแม้แต่เคยเกิดขึ้นมา กลายเป็นผู้หญิงที่มองความรักในแง่ร้าย แม้ยังเชื่อว่ารักแท้อาจมีได้ แต่การหาเจอมันยากกว่า ฉันคงไม่โชคดีจะเจอมัน - - ไม่คิดฝันว่าจะได้มา แม้แต่จะรักเธอ ยังทำได้แค่เดินจากมา ... แล้วจะให้เจอคนที่มีรักแท้รออยู่ข้างหน้า ฉันว่า...มันนิยาย
18 มกราคม 2547 14:52 น. - comment id 204590
หาใหม่ดีกว่าค่ะ ใหม่ร้องเพลงใช้ได้เหมือนกัน ๕๕๕ กลอนให้อารมณ์เหงาดีจังนะค่ะ ^-^
22 มกราคม 2547 13:27 น. - comment id 205993
มาทักทายทุกคน ช้าไปหน่อยไม่ว่ากันนะ ข้าวปล้อง น้องวา ฤกษ์ น้องตูน น้องอ้อม ติกิ พิกุลทอง และแมวน้อย สบายดีกันไหม คิดถึงทุกคนนะจ้ะ