กาฝาก

นกตะวัน

เราเดินลงมาเรื่อยๆ มองดูต้นไม้ไปตลอดทาง แลเห็นไม้พุ่มหลายชนิดที่มีผลสุกสีแดงบ้าง สีม่วงหรือสีน้ำเงินบ้าง ไม่ทราบว่าเป็นต้นอะไร แต่เราแน่ใจว่ามีพิษอย่างแน่นอน เพราะสีสันฉูดฉาดเหลือเกิน ราวกับสีเตือนภัยของธรรมชาติ ทั้งยังไม่มีร่องรอยที่บ่งบอกว่าแมลงหรือนกมาจิกกินอีกด้วย จนกระทั่งเราเดินมาถึงที่โล่งใต้ร่มเงาของต้นไม้ใหญ่ และมีขอนไม้ให้นั่งพัก จึงนั่งพักเอาแรงอีกครั้ง ทั้งยังมีต้นกาฝากที่ออกดอกสีแดงบานสะพรั่งให้นั่งชมอีกด้วย
โอ้กาฝากจากไหนใครฝากแน่		
งอกงามแผ่แพร่ล้นต้นเจ้าของ
เขาหมองช้ำซ้ำเฉาเบียนเข้าครอง		
เป็นเจ้าของครองมาช่างน่าชัง
หรืออีกามาทิ้งให้สิงสู่			
เกิดใบฟูชูดอกออกสะพรั่ง
สีแดงใส่ใสสดงดงามจัง			
งงกระทั่งนั่งจ้องดอกของใคร
เจ้าสุขใจใสสวยด้วยผลิดอก			
เบ่งบานงอกหลอกคนจนหลงใหล
แต่เหยียบย่ำทำเขาให้เศร้าใจ		
สวยแค่ไหนไม่อาจปิดบังมิดเลว
เหมือนผู้หญิงยิงเรือน่าเบื่อมาก		
สวยจนอยากลากมาครองมองให้เหลว	
แต่เบื้องหลังชังหน้าท่าทีเลว			
พูดจาเฮ้วเหลวแหลกน่าแปลกคน
กาฝาก (mistletoe) เป็นพรรณไม้ในวงศ์ Loranthaceae ซึ่งเป็นพืชเบียน (parasite) บนต้นไม้อื่นที่มีนกกาฝาก (Flowerpecker) ทำหน้าที่แพร่พันธุ์ โดยนกกินผลกาฝากเข้าไป แต่เมล็ดซึ่งมียางเหนียวและไม่ย่อย จะถูกถ่ายออกมาพร้อมกับมูลนกที่ถ่ายทิ้งติดอยู่ตามกิ่งไม้ เมื่อได้รับความชื้นเมล็ดกาฝากจะงอกรากแทงเข้าไปในท่อลำเลียงน้ำและอาหารของต้นไม้นั้น แล้วงอกงามเป็นต้นกาฝากออกใบและดอกสีส้มหรือแดงสะพรั่งเบียนต้นไม้นั้นต่อไป