แรกรู้จักคงจะรักกันไม่ได้ ต้องเรียนรู้อีกไกลกว่าจะซึ้ง เพียงแค่ถูกอัชฌาสัยใครคนหนึ่ง คงไม่ถึงบอกรักมันหนักไป ให้เวลาพูดคุยดูพื้นฐาน ทั้งการเรียนการงานและนิสัย มีเหล่ากอเทือกเถาเข้ากันได้ จึงเปิดใจเข้ามาถ้ารักแน่น เมื่อคบหาต้องวางตัวให้เหมาะสม ถึงแม้ใจชื่นชมต้องหวงแหน จะล่วงเกินไม่ได้ให้แค่แฟน ถึงจับมือถือแขนก็เกินพอ เมื่อมั่นใจวัยวุฒิมีเพียบพร้อม จึงจะยอมให้สู่ขอต่อแม่พ่อ ประเพณีทำตามอย่ารั้งรอ วันส่งตัวเข้าหอจึงวิวาห์...
13 มกราคม 2547 16:14 น. - comment id 202059
เห็นด้วย ๆ อ่ะ เราคนใช่ใช่ฝรั่งที่ไหนล่ะ....ประเพณีไทยงดงามเสมอค่ะ
13 มกราคม 2547 16:20 น. - comment id 202067
น้องมาฟังพี่สอน เป็นคนแรกเลยค่ะ และจะปฏิบัติตามด้วยนะ (น้องรึเปล่า)................. *____*
13 มกราคม 2547 16:21 น. - comment id 202070
แน่ะ พี่ มาเว้าวอนอ้อนตรงนี้จะขอใผ มาแอบอ่าน ตามมาดู ด้วยรู้ใจ จะสอนใคร ก็สอนไป น้องขอบาย อิอิ ไม่อาจลืมไม่อาจเลือนแม้เบือนบิด รักเคยชิดแจ่มชัดกลับพลัดหาย ใจฉันร้าวเจ็บในรักเจียนจักตาย แต่ช่างร้ายลืมไม่ได้รักฝังทรวง
13 มกราคม 2547 16:21 น. - comment id 202071
ชนกลางอากาศ เลยไม่ใช่คนแรกเลย ฮือ ฮือ
13 มกราคม 2547 16:29 น. - comment id 202078
:)
13 มกราคม 2547 17:22 น. - comment id 202113
รัก คงยังไม่พอใช่ไม๊คะแบบนี้ ..
13 มกราคม 2547 19:11 น. - comment id 202192
อย่าใจเร็วด่วนได้จะไม่เหมาะ ต้องสืบเสาะนิสัยเอาไว้บ้าง สิ่งไม่ควรล้วนเลิกและระวาง รู้จักสร้างสิ่งดีที่งดงาม ร่วมสอนด้วย..อิอิ
13 มกราคม 2547 19:15 น. - comment id 202195
มารับพร จากพี่ชายครับ ถ้าหากรับเป็นน้อง
13 มกราคม 2547 20:55 น. - comment id 202230
นู๋เรน.. มานั่งตาแป๋ว... ยิ้มแผ่วๆ.. แบบหมดแรง... มีรถ..ไม่ดี..ขับแซง.. ..เรนก็เล้ย..แย่ง.. แซงบ้างดิ!.. ..ฮึ!!.. ..แว๊ปป.. แป๊ปเดี๋ยว.. เรนมาแจมใหม่..นะคะ..
13 มกราคม 2547 23:35 น. - comment id 202289
...สวัสดีค่ะ. ..ตามนู๋เรน..มานั่งตาซึมซึม มานั่งยิ้มปลึ้มอ่านคำสอน ท่านพี่แถลงแจงบทกลอน นั่งนับย้อน..รอวันขันหมากมา...ู ...แหะๆ .......^-^..... ..
14 มกราคม 2547 00:15 น. - comment id 202303
เข้ามารับคำสั่งสอนจากคุณพี่เจ้าค่ะ ^O^
14 มกราคม 2547 02:07 น. - comment id 202383
เป็นคำสอนที่ดีมาก เป็นของฝากที่มีค่า เป็นอะไรที่จะจำใส่อุรา นะค่ะคุณฤกษ์จ๋าคนดี *-*ชื่นชมผลงานคุณเสมอค่ะ แต่งกอลนเก่งจัง นับถือค่ะ*-*
14 มกราคม 2547 11:32 น. - comment id 202512
กลอนสอนใจดีครับ แบบอย่างสร้างสรรจรรโรงจริยะ สมควรจะจดจำคำไว้แม่นมั่น เพื่อความรักยั่งยืนยัน ตราบนิรันดร์รู้รักรู้สามัครคี อิอิ...มาเยี่ยมนะ
14 มกราคม 2547 12:41 น. - comment id 202531
บทกลอน...นี้สอนใจ ทำอะไรให้ถูกต้อง ชีวิต...ใช่ทดลอง ถูกทำนองและคลองธรรม....ฯ บทกลอนสอนน้องๆ...และพี่ๆ..ได้ดีมากค่ะ... มาขอร่วมแจมนะคะ...
14 มกราคม 2547 16:38 น. - comment id 202593
จะเชื่อฟังคำสอนของพี่ชาย เลือกเรียนไว้ไม่คิดรักยังเด็กหนอ แรกรู้จักเรียกความยังไม่พอ จะตั้งหน้าเรียนต่อรอจบตรี.. ถึงเรียนจบใช่ว่าอยากจะแต่ง ขอทำงานช่วยเบาแรงพ่อแม่นี้ ต่อโทอีกดีกว่านะถ้าเรียนดี จะเชื่อฟังคำพี่ที่บอกเอย... ให้เป็นน้องป่ะคะ....แต่ว่าตะแหง่วเป็นเด็กดีจริงๆนะ...
17 มกราคม 2547 22:43 น. - comment id 204340
ขอบคุณทุกท่านที่มาเยี่ยมทักทายครับ