แม่สาว

นกตะวัน

พวกเราเข้าใจเอาเองว่า สองหนุ่มนั้นคงเดินตามหานก หรือไปซุ้มดูนกที่ใดสักแห่ง จึงพากันเดินต่อ โดยมีสาวใจเดินนำหน้า จนกระทั่งมาถึงลำห้วยแม่สาว สายน้ำที่เปรียบเสมือนเส้นชีวิตของดอยผ้าห่มปก ซึ่งหลั่งไหลจากยอดดอยลงมาถึงเชิงดอย เพื่อมอบความชุ่มชื่นให้กับพืชพรรณและสรรพสัตว์บนดอยแห่งนี้เสมอมา ผม พี่หนู และสาวเจี๊ยบจึงหยุดพักให้หายเหนื่อย แต่สาวใจไม่รอช้ารีบเดินนำหน้าข้ามลำห้วยแม่สาวไปก่อน
โอ้แม่สาวคราวใสหลั่งไหลสาด			
รินรดราดกวาดหินบิ่นสลาย
น้ำสวยเย็นเห็นหินลื่นแทรกพื้นทราย		
กรวดเกะก่ายกระจายพลัดเกาะจัดกลุ่ม
เกิดแก่งน้ำฉ่ำหินหลั่งรินไหล			
กระเซ็นใส่ให้พฤกษาพากันชุ่ม
แล้วลัดเลาะเซาะไหลไปให้คุ้ม		
พืชชอุ่มพุ่มขจีเขียวสีพลัน
ยามผู้คนด้นทางเดินกลางป่า			
ยังพึ่งพาอาศัยน้ำใจนั่น
หลั่งรินล้นจนดื่มอาบซ่านซาบกัน		
กระหายนั้นทันดับระงับไป
ครั้นแดดร้อนตอนบ่ายนกคลายเหนื่อย		
เล่นน้ำเรื่อยเฉื่อยนิ่งอ้อยอิ่งไหล
คลี่ปีกหางกางแผ่แช่น้ำใจ			
แสนเย็นใสในแม่สาวคราวหลั่งริน
ผมนั่งให้หายเหนื่อยบนก้อนหินใหญ่ก้อนหนึ่ง แล้วหันไปมองดูสายน้ำแม่สาวที่ไหลผ่านดงไม้รกทึบลงมาจนถึงผม แล้วไหลเลยลัดเลาะลงไปเรื่อยๆขนานกับเส้นทางที่ผมเดินผ่านมาเมื่อเช้านี้ ก่อนไหลห่างออกไป แลเห็นก้อนหินใหญ่น้อยกระจัดกระจายอยู่ทั่วลำห้วย บางก้อนมีหญ้าและเฟินขึ้นปกคลุม แต่บางก้อนเขียวครึ้มไปด้วยตะไคร่ และมีแอ่งน้ำกระจายอยู่เป็นหย่อมๆ ผมก้มลงวักน้ำขึ้นล้างหน้าเพื่อให้สดชื่น ในขณะที่พี่หนูเดินข้ามลำห้วยไปแล้ว