**ผืนดินยังเหลือให้เดินด้วยกัน**

พู่กันของหูกวาง

เราก็เกิดมาเป็นคนเหมือนกัน
ต่างแค่ความฝัน...ที่ดึงดันกระเสือกกระสน
บ้างล้มลุกคลุกคลาน...เพื่อสร้างวันของตน
มีชีวิตเพื่อสู้ดิ้นรน...และอดทนกับความเป็นไป

เป็นผู้ร่วมเดินผืนดินนี้ด้วยกัน
ขออย่าแบ่งชนชั้นกันจะได้ไหม
จะรวย-จน-ยาก-แค้น...สักเพียงใด
คนก็มีชีวิต มีจิตใจเหมือน-เหมือนกัน

ผืนดินที่กว้างใหญ่
แย่งชิงกันไปก็เท่านั้น
สุดท้ายสิ้นใจ...ก็ได้เพียงเถ้าควัน
ไม่มีใครได้คิดสักวัน...ว่าเราควรจะหันมาให้น้ำใจ

มันเป็นเพียงฟ้าดินกำหนด
จะยากแค้นรันทดสักเพียงไหน
อย่ารังเกียจเดียจฉันท์คนแคลนความห่วงใย
ขอจงส่งใจเป็นเชือกผูกกำลัง

ให้ผู้ล้มลงได้ลุกขึ้นยืน
ปลุกผู้คนที่หลับไหลให้ตื่น...เพื่อสร้างความหวัง
ร่วมเดินไปบนผืนดินนี้ด้วยกำลัง
ปลุกสร้างพลังความสามัคคีด้วยกัน...ล้างรอยเดียดฉันท์ระหว่างผู้คน...

ไม่ว่าที่ใดย่อมเหลือทางเดิน
คงหมดผู้คนหมางเมินทุกแห่งหน
เพราะเราเริ่มเข้าใจ...ในความเป็นคน
คนรวยก็เคยดิ้นรน...คงเข้าใจ...

วันนี้...พรุ่งนี้...และวันข้างหน้า
ฉุดมือผู้อ่อนล้าให้ลุกขึ้นใหม่
รักษาเขา...อย่าให้เขาเป็นอะไร...
เพราะนั่นก็คือชีวิตคนหนึ่งคนนั้นไง(อย่างน้อยที่อยู่ใกล้-ใกล้ ก็เพื่อนเรา)
				
comments powered by Disqus
  • เส้นไหมสีเงิน

    12 มกราคม 2547 01:41 น. - comment id 201442

    เย้ เป็นคนแรกที่เข้ามาทักทาย 
      ** กลอนความหมายดีจังเลยน่ะเจ้าค่ะ เจ้ายูคนนี้ก็ขอเอาใจช่วย เป็นกำลังใจให้เสมอมิเสื่อคลาย  สู้ๆน่ะ ***
  • ชัยชนะ

    12 มกราคม 2547 08:39 น. - comment id 201458

    เกิดมาพึ่งพากัน
    อย่าเดีจฉันท์สัมพันธ์ไว้
    จนมีชี้ที่ใจ
    ประครองไว้ให้ก้าวเดิน
    
  • ตะแหง่ว

    12 มกราคม 2547 12:45 น. - comment id 201490

    กองทัพงูเห่า..เรามาช่วกัน..อิ อิ เกี่ยวมั้ยนี่..
    
  • ผีขี้เมา

    12 มกราคม 2547 12:59 น. - comment id 201502

    จับมือพากันไปอย่าไหวหวั่น
    ไม่พึงพรั่นทุกอย่างที่ขวางหน้า
    โลกอันสวยด้วยศรีมีราคา
    รอคนกล้าเยี่ยมกรายไปเหย้าเยือน
    
    
  • ข้าวปล้อง

    12 มกราคม 2547 15:46 น. - comment id 201552

    คนเราเกิดมาก็เท่านี้ จะอยากมีอยากได้อะไรกันนักหนา ^-^
  • พิกุลทอง

    12 มกราคม 2547 16:38 น. - comment id 201580

    สาธุ!
    
    กลอนไพเราะมากเลยครับ
    
    เคยบวชไหมเนี่ย
  • ardin

    12 มกราคม 2547 17:30 น. - comment id 201626

    วันนี้อยู่ พรุ่งนี้ไป เป็นฉะนี้
    วันนี้ดี พรุ่งนี้ร้าย สุดประสาน
    วันนี้สุข พรุ่งนี้ทุกข์ แสนร้าวราน 
    วันนี้คลาน พรุ่งนี้ลุก เข็ญขุกดี
    
    **แวะมาทักทายกันนะคะ โทดทีที่หายหน้าไปนาน มัวแต่นอนซม ป่วยอยู่บนเตียงไม่ได้เข้ามาเยี่ยมในนี้เลย
    
    
  • 100 เหตุผล

    12 มกราคม 2547 18:45 น. - comment id 201676

    เป็นกลอนที่ความหมายดี มาก มาก ค่ะ
    
    อ่านแล้วได้คติสอนใจเลย  
    
    มาทักมาทาย  มาเยี่ยม ด้วย อิอิ
    
    
  • 100 เหตุผล

    12 มกราคม 2547 18:46 น. - comment id 201677

    เป็นกลอนที่ความหมายดี มาก มาก ค่ะ
    
    อ่านแล้วได้คติสอนใจเลย  
    
    มาทักมาทาย  มาเยี่ยม ด้วย อิอิ
    
    
  • พู่กันของหูกวาง

    12 มกราคม 2547 19:04 น. - comment id 201685

    ถึงคุณเส้นไหมสีเงิน...
    ...ยินดีมาก ๆ ครับ ที่มาเยี่ยมกันเป็นคนแรก...ยังไงก็นอนหลับฝันดีนะครับ และกก็ขอบคุณในกำลังใจที่ให้เสมอครับ  อิ อิ ยินดีมากครับ...
    
    ถึงคุณชัยชนะ...
    กลอนเพราะมาก...ขอบคุณมากครับ แต่งกลอนแปดเก่งจังนะครับ อิ อิ ...แต่งได้ดีทุกอันเลยครับ....ยินดีที่มาเยี่ยมกันนะครับ...
    
    ถึงคุณตะแหง่ว...
    จะกองทับงูเห่า  งูเขียว...ก็ยังเป็นกองทัพ สู้ไม่ถอย...เอ้า   อูยเลฮุยด้วยคน...อิ อิ ขอบคุณที่มาเยี่ยมนะครับ
    
    ถึงคุณผีขี้เมา...
    กำลังใจได้มาอีกโขเลยครับ...ยินดีมากครับ...กลแนะเพราะมากเลยครับ ...ยินดีที่มาเยี่ยมกันนะครับ(เงินค่าเน็ตมีอยู่ 20 บาท ต้องรีบหน่อย)...
    
    ถึงคุณข้าวปล้อง...
    คนเราก็เท่านี้จริง ๆ ครับ ...ไม่มีอะไรที่ทำให้เราสุขแท้ได้สักอย่าง...หวังมาก  ก็ผิดหวังมาก...
    ไม่คาดหวัง...งานก็พังไม่มีชิ้นดี...เฮ้อ ...
    แต่ถึงยังไง เมื่อชีวิตไม่สิ้น ก็ต้องดิ้นกันไปล่ะครับ...
    
    ถึงคุณพิกุลทอง...
    ดูเป็นธรรมะธรรมโมขนาดนั้นเลยรึครับ...ยังนะ...ยังไม่ได้เคยบวชแต่อย่างใด...แต่ใจมันไฝ่พระธรรมนะครับ  อิ อิ ล้อเล่น...ยังไงกิเลสคนก็มีอยู่ประจำแหละครับ...ผมเองก็เช่นกันนะครับ...
    ขอบคุณที่มาเยี่ยมกันนะครับ...
    
    ถึงคุณardin...
    หายดีแล้วรึยังครับ...เป็นห่วงนะครับ...
    พักผ่อนเยอะ ๆ ถึงจะหายไปนานยังไง พู่กันก็ไม่ลืมแน่นแน และจะไปเยี่ยมบ่อย ๆ ด้วยครับ  อิ อิ ...
    
    ถึงคุณ100 เหตุผล...
    ...ยินดีครับ..ขแบคุณมากนะครับที่มาเยี่ยมชมกัน และผมก็ยังจะแต่งแนวนี้เรื่อย ๆ เพราะคิดว่าตอนนี้เราเอง...ชักจะสับสนอะไรบางอย่างน่ะครับ อิ อิ ...ช่างนี้ชีวิตกำลังวุ่นวายน่ะครับ...อิ อิ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    12 มกราคม 2547 20:57 น. - comment id 201733

    ผืนดินก็ผืนเดี๋ยวกัน
    ฉะนั้นแบ่งปันน้ำใจให้กันทั่วหน้า
    เอาจะได้อยู่บนพื้นดินแผ่นนี้อย่างสุขอุรา
    และสดใสด้วยกันทั่วหน้าตลอดไป
    
    *-*แต่งเก่งจัง  ความหมายดีมากเลยะค่ะน้องชาย  เมล์จะมาส่งมาหาพี่ก็ส่งมาได้เลยนะค่ะ  แล้วจะปรึกษาเรื่องอะไรก็บอกมาได้เลยจ๊ะ ยินดีเป็นที่ปรึกษาให้  อ้อ  ขออภัยด้วยนะค่ะที่มาสายมากสำหรับวันนี้  งานพี่เยอะค่ะ*-*
  • พู่กันของหูกวาง

    12 มกราคม 2547 23:11 น. - comment id 201812

    ถึงพี่ไร้เงา...
    เข้าใจอย่างยิ่งครับ...ยังอุตสาห์มาเยี่ยม ขอบคุณมากครับ...ทำงานดี ดีนะครับ...อย่าหักโหมเกินไปนะครับ
  • โลกแห่งความฝัน

    2 กุมภาพันธ์ 2547 22:45 น. - comment id 211071

    เพราะมากนะค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน