หน้าส่วนตัว
อบอุ่นดังตะวันบนฝากฟ้า
อ่อนโยนทุกเวลาเหมือนจันทราผู้หลับไหล
เป็นเครื่อนำทางของแสงดาวบนฟ้าไกล
เป็นสายลมที่หลับไหลยามคำคืน
ทุกๆตารางนิ้วของหัวใจ
มีสายใยความจริงใจอยู่ทุกที่
สัญญาจะไม่ทอดทิ้งเธอคนดี
เหมือนอาทิตย์ที่ไม่มีวันลืมจันทร์
-------------------++++++-------------------
อ่านะกลอนบทนี้แต่งไว้ตอนเริ่มแต่งใหม่ๆๆ
อาจไม่คล้องจองบ้างก้ออย่าว่ากันเบยนะคับ
ตอนนั้นกะลังหัดเขียน...แต่ก้อชอบนะ
มันอบอุ่นดี
yamazea 10 ม.ค. 2547 03:35 น. - ID 44311 
1406
8
0
10 มกราคม 2547 03:37 น. - comment id 200453
สวัสดีทุกคนที่เข้ามาดูขอบใจมากแค่เหนจำนวนคนที่เข้ามาดูก้อดีใจละ แต่ก้อดพสคำติชมด้วยก้อได้นะ อยากรู้ว่าเราแต่งเป็นงัยมั่งอะจะได้ปรับปรุงให้ดีกว่านี้ บายๆๆๆฝันดีทุกคนจะนอนแล้วง่วง..... ฮ้าวววววววววววววววววววววววว
10 มกราคม 2547 04:16 น. - comment id 200459
..อาทิตย์จันทร์หาเคยเจอกันไม่ ต้องห่างไกลห่างไกลไม่ได้พบระทมเศร้า รู้ทั้งรู้ธรรมชาตินั้นสร้างเรา อาทิตย์จันทร์แสนเศร้าเฝ้าอยากเจอ มันก็เปรียบได้เหมือนเธอกับฉัน ที่ได้แต่รอวันที่พร่ำเพ้อ และได้แต่รอวันจะพบเจอ รอเสมอด้วยคำว่า -เมื่อไร?-.. **เอามาให้ดูเป็นพิเศษค่ะ กลอนน่ารักค่ะ^^
10 มกราคม 2547 05:02 น. - comment id 200464
สองสิ่ง...ในโลกหล้า.. ที่ไม่อาจอยู่คู่กัน คืออาทิตย์ และพระจันทร์ เหมือนกับฉัน..และตัวเธอ.. เพราะรุ่งสาง...จันทร์ต้องลา..จากท้องฟ้า... ส่วนอาทิตย์..ต้องมา..ตอนฟ้าใส... อันจันทร์เจ้า...ก็จากไป... แล้วเมื่อไร..จะเจอกัน... เหมือนรัก...คนมีเจ้าของ... ได้แต่มอง..อยู่ทุกวัน... แล้วก็ได้..แต่นั่งฝัน... ปล่อยให้วัน..ผ่านล่วงเลย อาทิตย์..อดเชยจันทร์.. เหมือนฉัน..ที่ไม่เคย... แม้แต่จะได้..เผย... ถึงความใน...ที่ฉันมี... พลบค่ำ..อาทิตย์ลาฟ้า... จันทร์ก็มา...สู่ฟ้าอีกหน... อกเอ๋ย..ต้องทุกข์ทน...... ไม่มีสักหน..ได้พบเจอ... วังวน..ของความรัก... ทั้งเธอ..และของฉัน.... ก็คง..ต้องจบกัน.... เหมือนจันทร์จากอาทิตย์เอย *-* เราแวะมาชมผลงานท่าน..ตามคำเชิญ... เอ้อ..น่ารักทั้งคู่...แล้วก็ปลุกใจเรา...ให้ได้... อารมณ์..ศิลปิน..ยามรุ่งสาง...ได้ผลงานก่อนไปนอน...ม่ายรู้จาขอบคุณใครดี *-* แต่ทุกข์ทน..กับตนเอง.. .
10 มกราคม 2547 07:57 น. - comment id 200503
บางทีที่ช่วงปลายหนาว สังเกตว่าเช้า-เช้า เห็นอะไรบางอย่าง พระจันทร์ดวงนึง-ซึ่งมันเลืองลาง รอคอยพระอาทิตย์ส่องสร้าง...ทุกเช้าไป เพราะจันทร์ยังไม่เคยหลบหนี รอยคอยจะมอบความหวังดี...ให้สนับสนุนไว้ แม้จันทร์อาจไม่เหลืองนวล...ก็ไม่เป็นไร เป็นเพียงดาวเคราะห์ดวงใส-ใส ส่งหัวใจให้ตะวัน... ความจริงเคยคิดว่าจะลงกลอนแนวนี้เหมือนกัน แต่เพื่อคุณ...เอาไปเลยคร๊าบ...เฮ้ มาเยี่ยมนะครับ...กลอนอบอ่นจริง ๆ ด้วย
10 มกราคม 2547 11:11 น. - comment id 200527
อาทิตย์ยังไม่ลืมจันทร์ แต่ฉันก็ไม่ลืมเธอ ยังมั่นคงเสมอ ยังรักเธอชั่วนิรันดร์ ***มาเยี่ยมครับ***
10 มกราคม 2547 19:56 น. - comment id 200727
พระอาทิตย์ไม่ลืมพระจันทร์ เหมือนฉันเช่นกันที่ไม่มีวันลืมเธอ ถึงจากไปแสนไกลแต่ใจยังห่วงเสมอ เพราะเราผูกพันนะเออฉันจึงคิดถึงเธอเสมอคนดี *-*กลอนน่ารักดีค่ะ ขนาดแต่งใหม่ ๆ ยังน่ารักดี แม้นจะไม่มีความสัมผัสระหว่างบทก็ตาม ก็คงเหมือนกับผู้หญิงไร้เงาที่แต่งกลอนแรก ๆ สัมผัสระหว่างบทก็ไม่มีเหมือนกันค่ะ*-*
10 มกราคม 2547 23:58 น. - comment id 200814
ฟังแล้วน่ารักดีนะ พระอาทิตย์ไม่เคยลืมพระจันทร์ เหมือนตัวฉันนั้นไม่มีวันลืมเธอ แม้จะจากไปไกลแสนไกลเสมอ ก็ยังคิดถึงโทรหาเธอทุกค่ำคืน แม้ดึกดื่นกลางวันกลางคืนก็รักเธอ ช็อบชอบแต่งได้เพราะนะ
11 มกราคม 2547 02:07 น. - comment id 200880
ขอบคุณค่ะทุกคนมากๆๆด้วย อืมช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลาเข้าเวบละอะ ต้องเรียนแล้วหลับดึกไม่ได้เฮ้อคงต้องเอากลอนมาลงช่วงเสาร์ศุกร์ละแงๆๆๆๆ อยากเล่นมิวใจจะขาดเฮ้อ
11 มกราคม 2547 10:49 น. - comment id 200970
. . . กลอนเพราะๆๆๆๆ อ่านแล้วอบอุ่นดีอ่ะ ^__^
14 มกราคม 2547 23:27 น. - comment id 202810
เคยเห็นกันมั้ยคะ.. ตอนเช้า..พระอาทิตย์ขึ้นแล้ว.. แต่พระจันทร์ก็ยังอยู่...ทักทายกัน..คิดถึงกัน.. ไม่ต่างกับฉันและเธอ...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
