ภูมิคุ้มกัน(ความอ่อนไหว)

พู่กันของหูกวาง

เคยเจ็บปวดมาแล้วมากมาย
เจ็บปวดจนเจียนร้องไห้...อ่อนล้า
เพราะรักร้าว...ทำให้เราเสียน้ำตา
กดดันมากเกินกว่า...จะเปิดเผยกับใคร-ใคร
เห็นอะไรก็เป็นต้องคิดถึง
บทความซึ้ง-ซึ้ง...ก็ทำให้หวั่นไหว
สิ่งเหล่านี้...ไม่น่าเชื่อว่าเกิดกับผู้ชาย
ผู้เข้มแข็งเกินว่าใคร...จะรังแก
คงเป็นเพราะรักเธอมากมาย
จนแคร์หัวใจ...ที่เธอไม่แยแส
จิตใจคน...มันสุดทนจะบอกว่าอ่อนแอ
เพราะเจ็บปวดยิ่งกว่าโดนรังแก...จากใคร-ใคร
และฉันก็รอให้ผ่านเวลานั้น
เวลาที่ผู้ชายหลับฝัน...แล้วร้องไห้
ช่วงนึงที่คนคนนี้...ไม่อยากเจอหน้าใคร-ใคร
รอคอยให้มันผ่านพ้นไป...เสียที
และเมื่อเวลาผ่านไปแสนนาน
สิ่งที่เจ็บปวดนั้น...ทำให้ฉันไม่อยากหลบหนี
เดินผ่านไปอย่างนั้น...ทั้งที่มันกลัวเต็มที
กลัวว่าความรู้สึกที่เหลืออยู่นี้...จะหลุดออกมา
แต่ฉันก็ทำใจได้
สิ่งที่ผ่านไป...เริ่มจะไม่ห่วงหา
ขอแค่เพียงอย่ากลับไปนึกถึงช่วงเวลา
ที่เคยรักกันนานมา...เดี๋ยวจะกลับมาเสียใจ
และมันก็กลายเป็นภูมิคุ้มกัน
กันจากสิ่งที่ชอบเกิดกับฉัน...คือความอ่อนไหว
ถึงเจออีกครั้ง...คิดว่ายังจะไม่เป็นไร
เพราะฉันคงทำใจ...ได้ดี และไว กว่าวันวาน...