ดวงดาราแวววาวพราวสดใส ส่องสว่างกลางหว่างใจหทัยสอง หริ่งเรไรร่ำร้องท่วงทำนอง แสงจันทร์ส่องนวลงามอร่ามตา รักงดงามเฉิดฉายชวนเชยชิด ดั่งนิมิตจากสวรรค์ชั้นแดนฟ้า ร่ายมนต์รักเสกเป่าทั่วกายา ให้ลุ่มหลงปรานว่าจะขาดใจ เริงระรื่นชื่นรักหาใดเทียบ เกินจะเปรียบคู่เคียงเพียงไฉน แรกรักรุมรุ่มร้อนซ่อนความนัย ฤาจักใช่วาดฝันใฝ่..จินตนา โอ้ดาวเด่นดับแสงอ่อนแรงฤทธิ์ ฟ้ามืดมิดดับสนิทปิดเวหา เสนาะเสียงสำเนียงแผ่วแว่วอำลา ลมหอบหวลพัดพา..รักล่องลอย ฝันผวาอนิจจาพิรุณริน รักโบยบินโผผินสูงสุดสอย ไร้สุขสมภิรมณ์รื่นตื่นตาคอย หมดร่องรอยรักเจือจางร้างหัวใจ
9 มกราคม 2547 00:06 น. - comment id 199942
ความรักไม่มีอะไรแน่นอน มักยอกย้อนซ่อนไปให้ใฝ่หา แล้วก็ทำให้เจ็บแสนช้ำในอุรา เจอน้ำตากันมากไม่รู้กี่ราย *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆเลยคะ แต่งเก่งจัง*-*
9 มกราคม 2547 15:20 น. - comment id 200127
กลอนเพราะนะค่ะแต่เวลาอ่านแสบตาจังเลย
9 มกราคม 2547 23:09 น. - comment id 200363
ตอบผู้หญิงไร้เงา..ใช่เลย ความรักเหมือนก้อนน้ำแข็ง ไม่คงอยู่ มีแต่ละลาย
9 มกราคม 2547 23:10 น. - comment id 200367
ตอบข้าวปล้อง..กดสีพลาดไปหน่อยค่ะ