@ เหงาใจจังเลย.. เมื่อคนคุ้นเคยลาร้างห่างหาย นั่งอยู่คนเดียวแสนเดียวดาย ป่านี้เธอคงมีใครบางคนข้างกายไม่ห่างกัน @ ได้แค่แอบส่งกลอนความคิดถึง จากคนเหงาคนหนึ่งซึ่งหมดความหมาย คนที่ครั้งหนึ่งเธอเคยรัก..มากมาย แต่ตอนนี้กลายเป็นแค่คนที่เธอ..เคยร่วมทาง แด่คนที่ฉันหลงรัก แด่คนที่เคยมั่นคง เธอทำชีวิตฉันพลัดฉันหลงไม่มีชิ้นดี...
7 มกราคม 2547 11:28 น. - comment id 199069
เหงา...ใจ ใยเธอไม่กลับมาหาฉัน ปล่อยให้คิดถึง...พัลวัน รู้ไหมมันหนาวสั่น...ไปทั้งกาย อยู่ที่ไหนน่ะคนดี อยากให้รู้ว่าคนทางนี้...หวั่นไหว รักเธอ แต่ไม่รู้ว่าเธออยู่กับใคร ได้โปรดกลับมาหาคนหนาวใจ...ทีเธอ มายเยี่ยมนะครับ
7 มกราคม 2547 11:28 น. - comment id 199070
กลอนเศร้ามาก ๆ เลยค่ะ ฉันเหงามากเลย คนคุ้นเคย.. มาลาไปเช่นนี้ ไม่สงสารกันบ้าง..หรือคนดี ไม่มีเยื่อใยให้กันบ้างเลย... ทักทายค่ะ
7 มกราคม 2547 11:47 น. - comment id 199083
พู่กันของหูกวาง.. ยินดีต้อนรับสำหรับการมาเยี่ยมค่ะ เหงาใจแต่คนอยู่ไกลคงไม่กลับมาหา จากลากันแล้วไกลลับตา เค้าคงไม่กลับมาหาคนหนาวใจ.. 100 เหตุผล ขอบคุณค่ะที่เข้ามาทักทายกัน ขอบคุณที่เห็นความสำคัญของคนเหงา ขอบคุณมิตรภาพที่ให้คนเศร้า ขอบคุณจริง ๆ จากคนที่เหงาใจ
7 มกราคม 2547 11:59 น. - comment id 199093
ความเงียบเหงาอยู่ในเพื่อนฉัน ฉันเหมือนมีมันเป็นเพื่อนเสมอเสมอ ไม่รู้ทำไมนะเออ จริงจริงฉันอยากมีเธอข้างกาย แต่ที่เป็นอยู่ขณะนี้ มันเหงาเต็มทีแล้วรู้ไหม เหตุผลเพราะเธอมีใคร ทิ้งฉันไว้กับความเดียวดายลำพัง *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ ชอบจัง*-*
7 มกราคม 2547 12:00 น. - comment id 199094
มาร่วม เหงา ด้วยคนค่ะ หรือ จะมาช่วยให้หายเหงาดีนะ มาทักทายด้วยคนค่ะ
7 มกราคม 2547 12:58 น. - comment id 199113
เหงาใจไปทำไมล่ะ อยากจะมาช่วยนั่งเป็นเพื่อนเวลาเธอเหงา พูดคุยกันเกี่ยวกับเรื่องราวเบาๆ.. ฉันหวังว่าเธอคงหายเหงา..คนดี มานั่งเป็นเพื่อนค่ะ..
7 มกราคม 2547 13:35 น. - comment id 199137
นั่งเงียบเหงาเศร้าหม่นดังคนบ้า รอเธอมาเคียงข้างเหมือนดังก่อน แต่วันนี้ไม่มีแล้วแววบังอร จึงอาทรถอนใจอยู่ฝ่ายเดียว
7 มกราคม 2547 14:28 น. - comment id 199159
ถึง..ผู้หญิงไร้เงา มีควาเหงาเป็นเพื่อนทุกเช้าค่ำ ความเหงาช่วยตอกย้ำให้ช้ำยิ่ง เหมือนความเหงาแนบกายให้แอบอิง อยู่กับความเป็นจริงว่าไม่มีใคร ขอบคุณค่ะ ^_^ ถึง..เปิ้ลอินเตอร์ มีเพื่อนมานั่งเหงา คงทำให้ความเศร้าเบาบางได้ มีเพื่อนมานั่งข้าง ๆ กาย กายหายเหงา แต่ใจยังเศร้าตรม ดีใจจังมีคนมาร่วมก๊วนคนเหงาอ่ะ..ขอบคุณนะคะ ถึง...ตะแหง่ว ที่เหงาใจเพราะรักใช่อยากเหงา แต่เพราะเขาเงียบหายจึงตรมเศร้า ไม่เข้าใจความรักทำให้เรา กลายเป็นคนขี้เหงาได้อย่างไร ขอบคุณค่ะที่ตรงนี้ยินดีต้อนรับเสมอนะคะ ถึง..ผีขี้เมา วันนี้เขาคงไม่มาเหมือนดังก่อน จึงได้แต่ร้าวรอนเหงา ห่วงหา เมื่อคนรักจากไปไกลลับตา เขาคงไม่กลับคืนมาเหมือนวันวาน ขอบคุณค่ะทักทายกันเช่นเคย
7 มกราคม 2547 19:40 น. - comment id 199319
เงียบเหงาไย ใจเจ้า จับเจ่าหา วันเวลา เปลี่ยนไป ไม่คืนหวน ตั้งสติ ดีไว้ คิดใคร่ครวญ คิดทบทวน ถ้าหลงไหล ไปหาเลย (คิดทบทวน ถ้าไม่รัก จำจากลา)
7 มกราคม 2547 20:06 น. - comment id 199327
แปลกจิง คนชื่อ *กระกนุง กระหนิง* ยังเหงา แล้วคนชื่อ ลั่นทม จะโศกเศร้าสักปานใด นอ ? กาหนุง กาหนิง กาใครไม่ได้ มา กา...กะผมก็ได้นา -----------
8 มกราคม 2547 01:24 น. - comment id 199430
อยู่คนเดียวในความรู้สึก ที่ยังคงระลึกถึงเธอเสมอ นานมากแล้วที่ไม่เคยได้พบเจอ แม้ตัวเธออยู่หนใด โปรดกลับมา รู้สึกเหมือนไม่ค่อยเข้ากันเท่าไร ยังไงก็ขออภัยด้วยนะค่ะ
8 มกราคม 2547 10:28 น. - comment id 199515
ถึง ...คุณชัยชนะ คิดว่าจะจา คิดทบทวนถ้าไม่รักจำจากลา ซะมากกว่า อ่ะค่ะ ขอบคุณค่ะสำหรับคำแนะนำ และชีทางให้เลือก... ถึง.....กวีบ้านนอก อันชื่อนนั้นสำคัญมากไฉน ชื่ออะไรก็เศร้าระทมได้ ต่อให้มีชื่อดีสักเท่าใด ก็ต้องพบความเศร้าใจเหมือน ๆ กัน ขอขอบคุณคำชวนที่เอื้อนเอ่ย ไฉนเลยมาชวนกันง่าย-ง่าย บอกไว้ก่อนไม่เชื่อแล้วคำพูดชาย ไม่อยากกลายไปเป็นแม่สายบัว .......ขอบคุณนะคะที่เข้ามาทักทายกัน... ถึง....คุณข้าวปล้อง แต่ได้เพราะแล้วค่ะ ไม่ให้อภัยเพราะไม่มีอะไรผิดอ่ะ...อิอิยินดีค่ะที่เข้ามาร่วมเหงาอีกคน