ดึกดื่น ช่วงเวลาค่ำคืน..ก่อนรุ่งสาง ฉันมองผ่านความมืด...เลือนลาง ไอเย็นของหมอกบางบาง...แตะแก้มเบาเบา เย็นเยียบ... เลาะเลียบจากปลายมือ...จรดปลายเท้า และแม้...ในความมืด...จะอ่านได้ไม่กี่เรื่องราว เพราะมีเพียงแสงเล็กเล็กของดวงดาว...ส่องประกาย ฟ้าทอด้วยเกล็ดดาว และแม้...ไม่อาจบอกเรื่องราว...ว่าฉันนั่งอยู่แห่งไหน ฉันก็ขอความมืด...โอบกอดฉันต่อไป... จะได้ไม่ต้องตอบคำใคร...ว่ารอยยิ้มหมายถึงอะไร...ทั้งที่อยู่คนเดียว
ละอองน้ำ 5 ม.ค. 2547 22:36 น. - ID 44023 
786
2
0
5 มกราคม 2547 22:58 น. - comment id 198439
ดึกดื่น ยังตื่นมาทักมาถามไถ่ ว่าเป็นไรหนอ เธอเป็นไร นั่งมืดมืด ยิ้มได้ อยู่คนเดียว.. ..ระวังเพื่อนตื่นมาตกใจนะ.. :)
6 มกราคม 2547 05:16 น. - comment id 198525
หน้าส่วนตัว
..ไพเราะ..มากนะคะ...
..ในความมืด...
..กับวันว่าง...
ว่างเปล่า... แต่หนักแน่น...
..
เรนแวะมา..ทักทายนะคะ...
6 มกราคม 2547 11:18 น. - comment id 198626
ดึกดื่นกับความเงียบสงบ ตัวฉันแอบซบอยู่กับความเหว่ว้า และอีกอย่างที่มีคือรอยน้ำตา รวมทั้งความโหยหาที่ต้องอยู่เหว่ว้าลำพัง *-*แต่งได้ดีนะค่ะ*-*
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
