ฉันก็เคยมีเพื่อนที่ดี(ภาค2)

พู่กันของหูกวาง

ผิดใจกับเพื่อนไหม่ไม่นาน
ก็รู้สึกเงียบงัน เมื่อไม่มีใครใกล้
อ้าว...แล้วเพื่อนที่เคยเล่นกันหายไปที่ใด
ทำไม่-ทำไม ไม่มาพูดกันเหมือนเดิม
รู้สึกตัวอีกทีก็สายไป
บัดนี้ไม่มีใคร มาคอยส่งเสริม
รอยยิ้ม และความสุข ไม่มีใครมาแต่งเติม
อยากเป็นอย่างเดิมที่เคย ที่ผ่านมา
ไหนล่ะเพื่อนใหม่ของฉัน
ทำไมไม่มาหากัน ฉันเริ่มห่วงหา
ไหนล่ะคนที่จะมาเล่นเกมส์กับฉัน...ทุกวันเวลา
ยังคอยมองหาว่าอพื่อนไปไหนกับใคร
และฉันก็เริ่มคิดถึงเพื่อนที่ห่างเหิน
คิดถึงเส้นทางที่เดินไปไหนต่อไหน
คิดถึงท่าทีขบขัน...ที่เคยเล่นกันมากมาย
คิดถึงรอยสัมผัสที่อุ่นไอ...ยามใกล้กัน
คิดโรงหนัง
คิดถึงทุกอย่างที่เคยนั่งฝัน
คิดถึงยามเพื่อนมาหากัน
คิดถึงแหนมมัน-มัน ที่เคยแบ่งกันกิน
มีบางครั้งฉันเต็มใจ
แบ่งปันให้สำหรับทรัพย์สิน
ตัวเราเองก็พอใช้ พอกิน
จึงมอบให้อย่างใจยินดี ปรีดา
แต่ฉันไม่รู้นี่ ว่าไม่พอ
เพื่อนฉันก็เริ่มขอ เริ่มเข้าหา
แล้วเมื่อไรจะใช้...ฉันถามคำถามนี้ในใจตลอดมา
แต่ก็ไม่เคยกล่าวหา ให้ใคร ต่อใครฟัง
ผ่านไปแล้วกับช่วงเวลาหนึ่งของชีวิต
เป็นเรื่องที่น่าคิดเกี่ยวกับความคาดหวัง
เพื่อนแท้ แพ้ใกล้ชิดเสียจริง ดูสิ คนข้าง -ข้าง
กลับไม่ใช่ฉันเลยทุกอย่าง...น่าเสียใจจริง-จริง
รู้ว่าเพื่อนใหม่ของฉัน
ตอนนี้สนุกสนาน...กับเพื่อนอีกคนอย่างยิ่ง
กับเพื่อนคนอื่น...ที่กำลังยืนพิง
รู้ว่าเพื่อนใหม่กำลังลืมบางสิ่ง...ที่ไม่อาจสำคัญ
ฉันเองก็รู้สึกผิด
จึงคิดเข้าไปหาในแบบของฉัน
เคล้าคลอจนเพื่อนรำคาญกัน
จึงรู้ว่าฉัน...คงไม่ใช่เพื่อนสำคัญ...อีกต่อไป				
comments powered by Disqus
  • tiki

    4 มกราคม 2547 20:15 น. - comment id 197755

    ไว้เค้าหายเครียด
    เค้าก็คงกลับมาทักเรา
    ตอนนี้เล่นเน็ทร้าน แม่-พ่อเค้าอาจบ่นก้ได้ค่ะ
  • แม่จิตร

    4 มกราคม 2547 21:10 น. - comment id 197792

    เพื่อนกินหาง่ายครับ เพื่อนตายไปงานศพ
    ถ้าคุณคิดว่าเขาเป็นเพื่อนตายก็ง้องอนก็แล้วกันนะครับ
  • 100 เหตุผล

    4 มกราคม 2547 21:50 น. - comment id 197831

    100 เหตุผลจะเป็นเพื่อนให้เอง  ได้มั้ย
    100 เหตุผล  จิงใจนะ
    
    ทักทายจ้าาาาาาาาาา
  • ซอมพลอ

    4 มกราคม 2547 22:54 น. - comment id 197903

    ..สวัสดีรอบสอง...
    
    ...อ่านจบแระ...
    ก้อแปะไว้เหมือนเดิม
    มีเราเป็นเพื่อนใหม่มาเพิ่ม
    คงไม่ได้เสริม....ปัญญา.......เนอะ.......
    
    ....มาเยี่ยมค่ะ.......^-^.....
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    4 มกราคม 2547 23:21 น. - comment id 197938

    เมื่อมาอ่านในรอบสอง
    ก็ต้องติดตามตามทำนองในรอบหน้า
    ที่ทำให้ฉันเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องราวที่ผ่านมา
    ระหว่างเพื่อนกับตัวคุณหนาคนดี
    
    *-*กลอนไพเราะจังเลยค่ะ  แล้วจะติดตามตอนต่อไปนะค่ะ*-*
  • พู่กันของหูกวาง

    4 มกราคม 2547 23:44 น. - comment id 197959

    ถึงคุณtiki...
    ตอนนี้เหมือนเดิมแล้วครับ...แค่ตอนนั้น ไม่เข้าใจอะไรบางอย่างน่ะครับ...ขอบคุณมากนะครับที่เป็นห่วง(เอ๊ รึเปล่า พู่กันเด๋ออีกละ)...แต่ไงก็ยินดีมากนะครับที่มาเยี่ยมกันนะ
    
    ถึงคุณแม่จิตร
    เพื่อนคนนี้มักจะเก็บอารมณ์ไปสักหน่อย แต่ก็เข้าใจกันแล้วครับ...ขอบคุณมากนะครับ
    
    ถึงคุณ100เหตุผล
    ขอบคุณในความจริงใจ...และตอบกลับไปด้วยรอยยิ้ม และไมตรี *-* นะครับ...
    
    ถึงคุณซอมพลอ
    แค่เธอมาก็สุขล้น
    เป็นหนึ่งคนที่คิดถึง
    คุณค่ายังตราตรึง
    ซาบซึ้งที่มีเธอ...นะคับ
    ขอบคุณมากครับ
    
    ถึงคุณผู้หญิงไร้เงา
    ได้เลยครับ...เดี๋ยวจัดให้นะ...

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน