อากาศร้อนอบอ้าว บ้างก็หนาวราวหิมะโหม แปรเปลี่ยนกะจู่โจม มนุษย์โลภโลมเลียกาย แผ่นภพพบพินาศ อาละวาดปองจุดหมาย กัดกินทุกถิ่นวาย เหลือแต่ซากปรักหักพัง สงครามมิรู้จบ ชนประสบหมดความหวัง สิ้นสุขทุกข์ประทัง ถูกคุมขังรอม้วยมรณ์ รอแสงฉุดผู้กล้า ตะวันล้าแรงโรยอ่อน สิ้นแล้วสิ้นอาทร สิ้นขจรดับวารวัน
|NdEpEndEnT 3 ม.ค. 2547 14:16 น. - ID 43879 
671
2
0
3 มกราคม 2547 21:46 น. - comment id 197412
แฝงด้วยข้อคิด .. เชื่อว่าคนที่อ่าน คงคล้อยรู้สึก อย่างที่กลอนสื่อมา
3 มกราคม 2547 23:07 น. - comment id 197436
ความร้อนที่อบอ้าว ความหนาวที่หนาวเหน็บ ช่างทำให้คนแสนเจ็บ กับความหนาวเหน็บเสียเหลือใจ *-*กลอนความหมายดีมากเลยค่ะ คิดถึงน้องเสมอนะค่ะ*-*
4 มกราคม 2547 04:29 น. - comment id 197503
เฮ้อ หาพัดไม่เจอ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
