http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=495.. (ส่วนแบ่งที่ไม่เป็นธรรม) http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=5603 (YESTERDAY ONCE MORE วันวานยังหวานอยู่ ) ความในใจของคนช่างฝัน คนดีที่รัก... นานแล้วไม่ได้เขียนความในใจถึงค่ะ ใกล้ปีใหม่แล้วนะคะ ให้รักษาสุขภาพให้ดี.. รอวันแสนดีที่รอคอย.. ที่เราอาจจะได้พบกันนะคะ วันนี้... แพมเศร้าใจจังค่ะ กับหลายสิ่งหลายอย่าง ในบางครั้งบางหน กับคำคนคำวิจารณ์งาน ของ*นักอยากจะเขียน*ทุกดวงใจทุกท่าน และงานของแพมด้วย นาทีต่อมา แพมคิดได้ จำคำคนดีเคยปลอบประโลมใจได้ว่า คนในโลกนี้หนามีหลายแบบ ..นะคะ คนดีก็รู้แพมไม่ใช่นักเขียนนะ แพมออกตัวเสมอ เพราะการเป็นนักเขียนยากมากค่ะ..... แพมเพียงแต่รักการอ่าน การเขียน มายาวนานนัก และแพมจบปริญญาทางภาษาศาสตร์และจิตวิทยา... แพมแค่รักและชอบอ่านการเขียนเป็นชีวิตจิตใจ........ คนดีรู้จักแพม.... ดี........ จะรู้ว่าแพมนี้ช่างฝัน ช่างจินตนาการ และเขียนเล่นๆมานานถึงคนที่ชิดใกล้...ที่แพมรัก.... แพมเพิ่งมาเขียนจริงจัง เมื่อไม่นานนี้ ยังบอกคนดีเลยว่า ในเวลาที่แพมไม่ค่อยมีไฟแล้ว และไม่ได้ศึกษาวิธีการเขียน แพมเขียนไปตามใจแพมมากกว่า และไม่ได้หาแนวเพื่อทำงานดีๆ แพมยังบอกเสียดายเวลาที่ผ่าน ถ้าแพมตั้งใจและพยายามกว่านี้คงดีนะคะ..... แพมตั้งใจมากอีกนิดเมื่อได้รางวัล เล็กๆ จากเวทีนักอยากจะเขียนน้อยๆ และชักมีคนติชม.. คอยวิจารณ์งานแพมด้วยรักและให้กำลังใจแพม.... แพมยังเคยบอกคนดีนะคะ ว่าคนดีจุดประกายไฟ ให้แพม.... แพมผลิตงานเร็วมากไป เพราะมันล้นทะลักอยู่ในใจแพม เก็บไว้นานเนิ่น เหลือแต่รอวันที่แพมจะได้ระบายออกมา.. และแม้จะถนัดเขียนแต่เรื่องธรรมชาติดอกไม้ต้นไม้ และแฝงความเศร้าดายเดียวในรัก ทั้งๆที่จริงๆแพมอยากเขียนเกี่ยวกับศาสนา..มาก.... แพมยอมรับ สำนวนแพมคืออย่างนี้ แพมเขียนด้วยความเป็นตัวตนอย่างนี้ ผู้หญิงช่างฝันอย่างนี้ ถ้าเขียนแนวอื่นนั่นไม่ใช่ตัวแพม ............. ผู้อ่านในร่มรักเรือนไทย....คงเข้าใจเจตนาของแพม แพมเข้าใจว่างานแพมลงมากและมากองอยู่ที่เดียว มันเลยเห็นชัดว่าสำนวนคล้ายๆกัน ก็ผลงานปาเข้าไป....หลายร้อยแล้วนี่นานะคะ จะให้ไม่ซ้ำกันได้ไง..และ ถ้าบอกว่างานแพมน้ำเน่า แพมว่าร่มรักเรือนไทยไม่ให้โอกาส คนที่รักการเขียน...และ แพมคงถอดใจทิ้ง ที่จะได้ฝึกการเขียน และทำงานที่รัก........ แพมไม่ใช่นักเขียน และใครดูถูกงานแพม ก็เหมือน ดูถูกตัวเค้าเอง ที่ฟ้องประจานว่าใจคอแสนคับแคบจังต่อเพื่อนมนุษย์นะคะ.... และแพมอยากจะให้ทุกดวงใจ... ที่รักงานเขียนได้รับกำลังใจมากมาย ให้ผลิตงานให้ดียิ่งๆขึ้น..... คนดีคะแพมอยากบอกว่า เมื่อถึงบรรทัดนี้แพมน้ำตาแทบหยาดหยด อยากบอกคนดีอีกสักครั้ง ว่า คนดีคือแรงฝัน บันดาลใจของแพม ระหว่างเรา...... แพมใช้งานเขียนเป็นสื่อ..เพื่อปลอบประโลมใจ เพื่อขอบคุณที่คนดีมารักงานแสนรักดั่งดวงใจของแพมนี้......... ด้วยแพมเห็นคุณค่าของน้ำใจคน ที่ รักงานแพมจริงๆ แพมใช้ความรัก ความคิด ความรู้สึก ของแพม ในเรื่องทุกเรื่องถ่ายทอดถึงคนดี.... *พระเอกในใจแพม..มาตลอด.... * เพราะแพมอยากปลุกปลอบ และให้กำลังใจคนดีที่แพมรัก และเข้าใจอย่างที่สุด แม้ใครจะคิดว่าเรื่องของแพมจะซ้ำๆซากๆก็ตาม..... ใครที่คิดร้ายที่ทำร้ายแพม คงแค่ธุลีที่ทำให้ใจเราหม่นมัว แต่เราจะใช้ความดีล้างให้ออก แค่ทำให้เราเสียใจแค่ไม่นานนาที..... แพมคิดว่าโลกเรานี้หนายังมีมนุษย์ที่ให้โอกาส.. และกำลังใจผู้อื่นอีกเยอะมากค่ะ........ คนดีลองคลิกดู บางคน บางงาน แพมเข้าไปให้กำลังใจ ทั้งๆที่อาจมีผิดพลาดด้วยขาดประสบการณ์ ถ้าจะแนะนำแพมจะบอกด้วยเมตตานะคะ..... คนดี....แพมแค่หวัง...ให้งานของแพมน้อยค่านี้ ช่วยจรรโลงจิต..จรรโลงใจของคนสักหยิบมือหนึ่งก็ยังดี ให้มีความรัก มีใจดวงละมุน ลดเร่าร้อนริษยา ให้ร้าย และจับผิดกันและกัน........ นอกนั้นคือ แพมหวังสนองความฝัน ความรัก ของแพม...ต่อทุกคน...... คนดี... แพมอยากให้คนดีรับรู้ว่า.. ทุกงานที่แพมเขียนขึ้นมา ใครจะคิดว่าไร้ค่า..ต่ำต้อยในใจในความคิดใคร....... นั่นไม่สำคัญเลย... เมื่อแพมแสนจะภาคภูมิใจ.... ที่แพมได้ทำสิ่งที่แพมรักมาตลอดชีวิตอันยาวนานนี้........ และได้พยายามอย่างที่สุด.. เท่าที่จะทำได้ก่อนที่ฝันของแพมจะราโรย...... และถ้าวันใด ที่ได้รวมเล่มไว้เป็นประวัติของชีวิตผู้หญิงคนนี้ ที่อยากเก็บไว้ให้คนที่รักของแพมได้อ่านได้สัมผัสตัวตน และจิตวิญญาณ..อีกด้านหนึ่งของแพม....... แพมจะขออุทิศหนังสืออนุทินนี้ให้แก่...คนดีที่แพมแสนรักค่ะ...... แพมเมล์ยาวมาก.... คนดีจะรับทราบและเข้าใจแพมได้สักเพียงใด แต่แพมคิดเสมอมาคนดีเหมือนเพื่อนที่เคียงข้าง และรับรู้มาตลอดในหลายเรื่อง... หลายความคิด.. หลากอารมณ์..ของแพม แพมขอบคุณนะ....ด้วยใจทั้งดวงเลยจ้ะคนดี.... **********. คนดี..คือใคร..กันละหนอละนี่? หรือว่ามีเพียงในฝัน.. กับสวรรค์ส่งมา *ให้ส่วนแบ่งที่ไม่เป็นธรรม*กับดวงใจพุดพัดชา และขอมอบกำนัลแด่ทุกดวงใจในร่มรักเรือนไทย ที่ได้รับส่วนแบ่งของหัวใจไม่เป็นธรรมทุกดวง.. เฉกเช่นเดียวกับหัวใจพุดพัดชา..ที่กำลังร้าวระบมรอกำลังใจค่ะ ด้วยรัก ********* http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=495 ส่วนแบ่งที่ไม่เป็นธรรม ส่วน ของ หัวใจ ที่คุณแบ่งให้ มัน น้อย เกิน ไป สำหรับใจฉัน คุณ ให้ ไม่ ถึง เศษหนึ่งส่วนพัน รัก เรา จึง สั้น สิ้นสุดกัน แค่นื้ สิ้นสุดกันที สิ้นสุดกันที ส่วน ความ ช้ำ ชอก ที่คุณตอกย้ำ มาก เกิน จด จำ ลึกล้ำเหลือดี ย่อย ยับ แค่ ไหน ใยไม่ปราณี หวัง เพียง ข-ยี้ ให้ฉันนี่ แดดิ้น สิ้นสุดกันที สิ้นสุดกันที วันนี้มันสาย เกินไป สายเกินไปกว่า จะมาเริ่มรักกันใหม่ ป่วยการหลอกกัน ต่อไป มันจบเกมส์แล้ว จนใจ สิ้นสุดไม่เหลือตั้งแต่เมื่อวาน ส่วน ของ หัวใจ ที่คุณแบ่งให้ เชิญ รับ คืน ไป ฉันไม่ต้องการ คุณ ให้ ฉัน น้อย น้อยเหลือประมาณ รัก จึง ตาย ด้าน สิ้นสุดกันแค่นี้ สิ้นสุดกันที สิ้นสุดกันที วันนี้มันสาย เกินไป สายเกินไปกว่า จะมาเริ่มรักกันใหม่ ป่วยการหลอกกัน ต่อไป มันจบเกมส์แล้ว จนใจ สิ้นสุดไม่เหลือตั้งแต่เมื่อวาน ส่วน ของ หัวใจ ที่คุณแบ่งให้ เชิญ รับ คืน ไป ฉันไม่ต้องการ คุณ ให้ ฉัน น้อย น้อยเหลือประมาณ รัก จึง ตาย ด้าน สิ้นสุดกันแค่นี้ สิ้นสุดกันที สิ้นสุดกันที...
3 มกราคม 2547 10:32 น. - comment id 197256
มาขอมอบหัวใจ....ส่วนแบ่งที่เป็นธรรม..ให้พี่พุดค่ะ...คิดถึงนะคะ..
3 มกราคม 2547 14:26 น. - comment id 197327
คนดียังมีอยู่อีกเยอะค่ะ อะนะ ยอตัวเองหรือปล่าวหว่า ว่าเราก็ให้กำลังใจทุกคนนะอิอิ
3 มกราคม 2547 14:30 น. - comment id 197329
ฉันปลูกต้นไม้ใบเริงร่า กลางแดดจ้า..กลางฟ้า..ระเบียงสูง ย้ายกระถาง..วางชิดกำแพง..แต่งตัดจูง ลมเยี่ยงยูง..เย้าไม้โยก..โกรกแกว่งใบ(๑ ) อะนส่งสีให้ดูเล่นสนุกอีกค่ะ อิอิ
3 มกราคม 2547 15:12 น. - comment id 197337
ถ้าอยากจะบอกว่า คนดีที่ว่าไม่ใช่ชัยชนะอย่างแน่นอน จะมีใครเชื่อไหมหนอ ทีเราเขียนเล่นรักไวไฟ เชื่อกันง่ายจังนะครับ ก็พูดที่นี่รอบเดียวไม่มีแก้ตัวอีก ขอยืนยัน ถ้าไม่เชื่อ เพิ่มตีลังกาหน้าอีกสามรอบ แถมเกรียวอีกรอบ ถ้าไม่เชื่อก็จนใจละครับ เห็นด้วยกับคำพุดที่ว่า.. ถ้าเขียนแนวอื่นนั่นไม่ใช่ตัวแพม ..เห็นด้วยล้านเปอร์เซนต์ เพราะแต่ละคนย่อมมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ที่เป็นตัวของตัวเอง ใครก็เลียนแบบไม่ได้ครับ พูดถึงส่วนแบ่ง ถ้าปันกันกิน ได้เท่ากัน ถ้าปันกินกัน คนปันได้มากกว่า แต่ถ้าเรื่องของหัวใจ ไม่แบ่งปันให้ใคร และไม่ไปแบ่งปันจากใครด้วยครับ
3 มกราคม 2547 15:26 น. - comment id 197341
คนเราถ้าไม่รู้จักสิ่งที่ไม่เป็นธรรม แล้วเราจะรู้จักสิ่งที่เป็นธรรมได้ยังไงหล่ะครับ คุณ พุด คุณว่าจริงไหมครับ
3 มกราคม 2547 16:18 น. - comment id 197350
...คนถูกเลือกเลือกไปดีใจแท้ คนที่แย่ถูกทิ้งโดนทิ้งขว้าง คนที่เลือกเลือกได้ไม่เว้นวาง คนอ้างว้างถูกทิ้งยิ่งร้าวราน.... ..................สวัสดีครับ...............
3 มกราคม 2547 21:38 น. - comment id 197409
คนเรามีสิทธิ์จะทำอะไรก็ได้ตามใจเขาค่ะ ส่วนผลงานของพี่ ผู้หญิงไร้เงาเห็นที่ผ่านมาก็ดีมากทุกผลงานนะค่ะ ฉะนั้นอย่าไปคิดมากกับคำบางคำของคนบางคนเลยค่ะ ต้องเอาส่วนมากเข้าว่า ไม่มีใครทุกคนจะรักเรา แต่ให้คนส่วนใหญ่รักเราเป็นพอค่ะ เป็นกำลังใจให้เสมอนะค่ะ
4 มกราคม 2547 08:40 น. - comment id 197530
ราชิกา.. พี่พุดซึ้งใจมาก ในความรักในน้ำใจของน้องค่ะ ที่สื่อสะท้อนให้เห็นถึงดวงใจใสสวยงดงาม สมแล้วที่น้องเป็นนางฟ้า..ในดวงใจผู้ยาก ขอบคุณนะคะ ******** ทิ๊กกี๊.. ระหว่างเรา ไม่ต้องพูดมาก สายใจสายใยรัก มันประจักษ์กลางใจตั้งแต่นาทีแรกแล้ว พุดชอบผู้หญิงคนตรงจ้าไม่ขี้อิจฉา.. ด้วยรักล้นใจ ***** แม่จิตร... ขั้นตอนนั้นใช่ แต่ไม่จำเป็น สำหรับคนดี ต้องรับเคราะห์จากจิตไร้ความเที่ยงธรรม ***** ค้างคาว พี่พุดรักเรา ***** และคนดี..(ที่มิใช่ในเรื่องนี้)แน่นอน.. ชัยชนะ.. ทำไมต้องยืนยันขนาดนั้นคะ .. กลัวใครจะเข้าใจผิดเหรอ..รู้นะ และพุดมายันอีกคน..แบบล้านเปอร์เซนต์ค่ะ ระหว่างพุดกับชัยชนะตายไปอีกสามสี่ชาติ คงพิสวาสกันไม่ได้แล้วค่ะ หมดเวลา.. และวิญญาณรักพุดพัดชาอันพิสุทธิ์ใสนั้น กำลังทำให้ว่างเปล่าไม่มีใคร.. จะได้พบเส้นทางสีขาวงามพราว ด้วยความสะอาดสว่างสงบ พบสุขนิรันดร์เสียทีค่ะ กรรมเก่าใด ใครที่มาหลอนลวงให้ผูกพัน ให้หัวใจผู้หญิงไม่สิ้นฝัน ทุกคืนวันต้องช้ำหมองเจ็บปวดตลอดมา.. ทั้งในชีวิตจริงและในโลกฝัน พุด.. ต้องขอกรวดน้ำคว่ำขันกันชาตินี้แล้วค่ะ เบื่อเต็มทีกับรักนี้.. ที่กำลังเพียรหนีให้พ้น..ทุกข์ เพราะชีวิตพุดพัดชา.. เหมือนต้องคำสาป ช้ำมามากเหลือทนแล้วในชาตินี้ ที่ไม่มีวันใครเข้าใจได้เลยค่ะคิดว่า เป็นกรรมเก่า แต่ชาติปางก่อน.. ต้องยอมดำรงร่างทำหน้าที่ชดใช้ ให้หมดๆไปเสียที เหลือชีวีไว้มุ่งแสวงหาทางสงบไงคะ และคงพบแล้ว.. ***** เรื่อง อุบลนั้น.. ในชีวิตจริงอยากเดินทางไปค่ะ มีคนเล่าว่าสวยมาก มีแม่น้ำโขงและข้ามไปลาวได้ อย่าได้เอาไปผูกติดกับชัยชนะนะคะ เดี๋ยวต้องคอหักตายซะก่อน ตอนตีลังกาหน้าสาบาน.. และ.. ทุกท่าน พุดซึ้งใจค่ะ ที่มอบพลังใจให้พุดพัดชา บทเพลงที่หามาประกอบนั้น.. ไม่เกี่ยวกับรักอะไรดอกค่ะ ชอบคำ อย่าคิดว่าพุดถูกใครทำ ให้ช้ำตามไปเลยค่ะ หากเพียงอยากได้ความเป็นธรรม ให้รักให้เข้าใจหัวใจลูกผู้หญิงช่างฝัน ขยันรักรจนาคนนี้มีกำลังใจ เพียงนั้นเพียงนี้ ก็แสนดีก็แสนซึ้งใจแล้วค่ะ ด้วยรักล้นใจ ทุกดวงใจที่มีจิตวิญญาณเดียวกัน ในถนนสายฝันสายดอกไม้งามนี้ ที่น่าจะประคับประคองเอนอิงพิงไหล่ ให้น้ำใจมิตรจิตมิตรใจแก่กัน เพื่อมีพลังสรรสร้างงานแสนดี พร้อมพลีบรรรณาการแด่โลกนี้.. ดับร้อนผ่อนเย็น แทนที่จะคอยจับผิด มีอัตตา ใช้ปากกาบรรเลงเพลงปี่ทิ่มแทงกัน ราวศัตรูแต่ปางไหนก็ไม่ปาน.. น่าเบื่อมาก และอยากกระซิบอีกที.. ในโลกเนตนี้ ไม่มีใครรู้จักใจใครจริง ชีวิตใครจริงทุกสิ่งอันทุกเรื่องราว ไปเสียหมดไปเสียสิ้น ทั้งเรื่องรานร้าวและเรื่องดีดี แค่มาใช้ใจดวงดีระบายรักระบายฝัน ให้น้ำใจรัก.กันและกันฉันท์น้องพี่ ก็น่าจะพอแล้ว.. ใช่ไหมคะคนดีทุกดวงใจ ในร่มรักเรือนไทยแห่งนี้.. ให้มีสุขทุกถ้วนหน้า.. อย่าหาเรื่อง..กันเลยค่ะ..
4 มกราคม 2547 23:00 น. - comment id 197912
^J^ ........................ + What would you like to do...do it..... Who is the one you love.......? What would you need to say.......? ............Do it.........!!!!!!!....before........!!!
4 มกราคม 2547 23:00 น. - comment id 197913
...สวัสดีค่ะ ...มาเยี่ยมนะคะ..ข้อความบางตอนของคุณพุด.ตรงกับใจเรามากค่ะ อ่านแล้วรู้สึกดีๆ มากมาย....ดีใจที่ได้รู้จักนะคะ.. ....^-^.....
5 มกราคม 2547 11:33 น. - comment id 198089
***กฤษณะ*** พุด..ไม่มีคำใดในหัวใจจะกล่าวแล้วค่ะ ตอกสลักลั่นดาลรักสลักตรึง..ไม่คะนึงโหยหา คนไม่ให้ค่า..ไม่รู้ค่าคำรัก.อีกต่อไป. หากยังมีความใด..นั่นคืองานดายเดียวมิข้องเกี่ยวกับใครที่ใจดำ..ย้ำอีกทีค่ะ และทุกสิ่งฝังไว้ใต้.. จิตวิญญาณ..บนบานอย่าพบพานกันทุกชาติไปนับแต่นี้.. หากมีกุศลพอ..พุดหวังแค่ขอเงียบงามว่างเปล่าในหัวใจเพียงนั้นค่ะ
5 มกราคม 2547 21:48 น. - comment id 198391
^J^ ............... ^........^