ฉันบอกลาปีเก่า พร้อมเรื่องเศร้านับหมื่น เพราะร้อยวันพันคืน น้ำอุ่นชื้นรอบขอบตา ภายนอกฉันดูแกร่ง ดูเข้มแข็งดั่งภูผา ยิ้มได้เมื่อภัยมา ฉันแกร่งกล้ากว่าใครๆ ลึกลึกหัวใจสั่น มันสะท้านเกินต้านไหว เขื่อนตาทำนบใจ กั้นไม่ไหวต้องหลั่งริน ฉันพร้อมจะก้าวต่อ ไม่เคยรอใครถวิล ปีเก่ามีหมดสิ้น คงเคยชินไม่ยินดี พรเอ๋ย พรปีใหม่ ขออะไร หากจะขอ ขอเพียงมีแรงพอ กล้าสู้ต่อความท้อใจ ฯ
1 มกราคม 2547 23:45 น. - comment id 196961
ความทุกข์หรือหมองเศร้า ทิ้งไปกับปีเก่าให้ผ่านพ้น เหลือแต่ความสุขในกมล ที่จะอยู่คู่ตนตลอดไป *-*กลอนน่ารักจังเลยค่ะ*-*
3 มกราคม 2547 03:54 น. - comment id 197220
ฉันปลูกต้นไม้ใบเริงร่า กลางแดดจ้า..กลางฟ้า..ระเบียงสูง ย้ายกระถาง..วางชิดกำแพง..แหล่งจัดจูง ลมเยี่ยงยูง..เย้าไม้โยก..โกรกแกว่งใบ(๑ ) อันนี้เพิ่งลงใหม่ค่ะ นอนดึกเสมอมาเวลาน้อย จึงต้องคอยแอบดูในยามดึก อ่านกลอนไทยแล้วค่อนข้างจะคักคึก ให้รู้สึกสนุกสนานงานกลางคืน สวัสดีปีใหม่ 2547 อีกครั้งนะคะ ขอให้มีแรงต่อสู้ความท้อถอยทุกอย่างค่ะ