หนาวน้ำค้างพร่างพรมรมผิวเนื้อ ละมุนเจือกลิ่นผกามาหนไหน หนาวน้ำค้างอ้างว้างยิ่งกว่าสิ่งใด หนาวจนใจหน่วงจิตคิดอาวรณ์ คราค่ำคืนดื่นดึกให้นึกหวั่น สะพรึงพรั่นอาลัยใจสังหร เกรงว่ารักหมายมั่นจะสัญจร ถูกบั่นทอนไม่เหลือเยื่อสัมพันธ์ คนใกล้ชิดสนิทสนมคารมหวาน คำพูดหว่านชวนหลงพะวงฝัน หากใจเธอไม่แน่นหนักมีสักวัน คงลืมฉันคนไกลไร้ราคา ยามไกลห่างอย่างมากแค่ฝากถ้อย ผ่านลมลอยมาซึ้งคนึงหา ความคิดถึงซึ่งมากส่งฝากมา หากแก้วตาไม่หลับโปรดรับไว้....๚ะ๛
30 ธันวาคม 2546 10:14 น. - comment id 196066
อย่าไหวหวั่นฝันฝากใจกับใครเขา เพียงใจเรายังมีวันฝันห่วงหา เก็บใจไว้เขียนเรื่องรักรจนา เก็บเสน่หาอย่าบอกใครให้ใจตรม..
30 ธันวาคม 2546 11:56 น. - comment id 196084
รูปทรงของกลอน เป็นกลอนแปดที่คงฉันทลักษณ์ และมีครูอยู่ในใจเหมือนกัน แต่งได้เข้าท่าดีครับ
30 ธันวาคม 2546 16:47 น. - comment id 196147
แค่หวั่นไหว ในบ้างห้วง ห่วงโหยหา หวั่นใจพา ใจหวั่นไหว ใจหวิวหวั่น ไหวหวั่นใจ ไหวพาใจ ไปตามกัน หนึ่งคนหวั่น อีกใจไหว ในห้วงใจ เขียนเองยังงง ไงก้ออ่านให้เพราะนะ (บังคับ)
30 ธันวาคม 2546 17:52 น. - comment id 196161
อย่าหวั่นไหวใจฉันนั้นเป็นห่วง อย่าได้ลวงตนเองอีกเลยหนา ชีวิตคนต้องสู้นะแก้วตา จงฟันฝ่าต่อไปอย่าได้แคร์ ***มาให้กำลังใจครับ***
30 ธันวาคม 2546 19:05 น. - comment id 196184
อันความรัก สลักใจ ใจยึดมั่น คนสำคัญ คือเธอ พร่ำเพ้อหา ถึงอยู่ไกล ใจจิต คิดนิทรา ยามหลับตา ฟันถึง คนึงนาง ส่งท้ายปีเก่าอย่าฉลองหนักนักนะครับ
30 ธันวาคม 2546 21:18 น. - comment id 196227
จะหวั่นไหวไปใยเล่า เจ้าจงมุ่งมั่นฝันฝ่าต่อไป ในไม่ช้าทุกอย่างจะดีขึ้นมาเอง
31 ธันวาคม 2546 11:54 น. - comment id 196335
อย่าหวั่นไหวเลยคนดี เพราะฉันนี้ยังคงมั่น คงใกล้ชิดไม่เคยมีใจให้ทุกวัน ส่วนคนไกลยังคงมั่นอยู่เหมือนเดิม *-*กลอนไพเราะอีกแล้วซิค่ะ ชอบจัง แต่งเก่งจริง ๆ เลย นับถือค่ะ*-*
9 มกราคม 2547 21:37 น. - comment id 200315
แม้นห่างไกลใจนั้นมั่นเสมอ ขอเพียงเธอคงมั่นมิหวั่นไหว จะปลอบขวัญฝันดีที่ยาวไกล จะปลอบใจให้ความหวังดั่งรอคอย....ฯ มาช้าอีกแล้วค่ะ..คงไม่ว่ากันนะคะ... กลอนไพเราะมากค่ะ..ชื่นชมนะคะ..