รักมีค่ามากแค่ไหนไม่อยากรู้ เพราะที่เจอรักอยู่คู่ขื่นขม รักสีดำที่คล้ำช้ำระทม ไม่สุขสมเหมือนคนอื่นชื่นหัวใจ น้อยใจนักรักเจ้าเฝ้าแหนงหน่าย ใยใจร้ายกับข้านักรักสดใส อยากมีสุขเหมือนคนอื่น ใครต่อใคร รักข้าไซร้น่าน้อยใจไร้ราคา ทำทุกอย่างเพื่อสร้างรังความรัก แต่รักกลับผลักไส ทำไมหนา มันไม่พออีกหรือ รักลือชา หรือข้าไร้วาสนาไขว่คว้ากัน ที่ตัวข้ากล้าทำย้ำความคิด คงจะผิดคำสั่งฟ้าท้าสวรรค์ ข้าจึงอยู่สู้ทนปนร้าวราน ไม่มีใครคิดสงสารกันฉันน้อยใจ
28 ธันวาคม 2546 17:41 น. - comment id 195521
น้อยใจนักกับรักนี้ที่พบเห็น มีแต่ความช้ำรำเค็ญให้เห็นหน้า รักที่ชื่นเป็นสุขสนุกอุรา ไม่เคยเห็นมาหาให้พบเจอ *-*กลอนบทนี้ชอบมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ โดนความรู้สึกดีค่ะ*-*
28 ธันวาคม 2546 17:51 น. - comment id 195526
ขอบคุณค่ะพี่
28 ธันวาคม 2546 18:54 น. - comment id 195540
ฟ่าง..แต่งเก่งจัง... ..เรนแวะมา..ทักทายฟ่าง... ..แต่งกลอน..ตั้งนาน...แบบอยากแจม.. แต่เรนก็แต่ง..ไม่ออกเลย.. ..ลบแล้วเขียนใหม่..ก็ไม่ได้.. ..ชอบที่ฟ่างแต่งนะคะ.... ..ไว้รอ..เรนเก่งๆ... จะมาแจม..เป็นกลอนน๊า.. อิอิอิ... ...
28 ธันวาคม 2546 19:14 น. - comment id 195542
แค่มาทักทายฟ่าง ฟ่างก็ดีใจมากๆแล้วล่ะค่ะเรน แต่ยังไงฟ่างก็จะรอเรนแจมฟ่างในรูปแบบกลอนนะค
28 ธันวาคม 2546 20:04 น. - comment id 195560
รักของเธอมิต่ำต้อยน้อยราคา อย่าตัดพ้อต่อว่าเป็นเช่นนั้น ฟ้าจักลิขิตให้พบประสบกัน ในความรักที่เฝ้าฝันมาถึง น้องฟ่างจ๋าแอบมาแจมจ้า ยิ้มกว้าง ๆ นะ
28 ธันวาคม 2546 20:08 น. - comment id 195563
ตกคำว่า ต้องไปล่ะ ในบรรทัดสุดท้าย (ฮือ ๆ เครื่องแฮ็ง)...ขอแก้ใหม่นะน้องฟ่าง รักของเธอมิต่ำต้อยน้อยราคา อย่าตัดพ้อต่อว่าเป็นเช่นนั้น ฟ้าจักลิขิตให้พบประสบกัน ในความรักที่เฝ้าฝันต้องมาถึง ---------------------------------------------
28 ธันวาคม 2546 20:40 น. - comment id 195577
ขอบคุณค่ะพี่นิ สำหรับกลอนเพราะ
29 ธันวาคม 2546 00:15 น. - comment id 195643
ริมีรักคือยอมตรอมใจแล้ว หากเกิดแคล้วหม่นหมองต้องทนไหว รักมีสุขทุกข์เศร้าเคล้ากันไป ควรเข้าใจในรักมิพักต์เอย .. กลอนไปไพเราะมากขอรับ น้องฟ่าง ^^
29 ธันวาคม 2546 01:02 น. - comment id 195652
ขอบคุณค่ะพี่ -- สำหรับกลอนเพราะๆ
29 ธันวาคม 2546 05:38 น. - comment id 195668
ความรักมักจะมีที่หวานชื่น บ้างก็มีขมขื่นอกกลัดหนอง อย่ามัวโทษวาสนาน้ำตานอง เธอมาลองรักใหม่ดีไหมเธอ.... ไม่ต้องลืมรักเก่า เพราะคงจะลืมได้ยาก มารักกันใหม่เถอะ เราเก็บของเก่าเข้าพิพิธภันท์อิอิ
29 ธันวาคม 2546 09:08 น. - comment id 195701
มาให้กำลังใจครับ
29 ธันวาคม 2546 23:05 น. - comment id 195966
น้อยใจไร้บุญวาสนา ที่นำพาให้เป็นแบบนี้ หรือว่าฉันจะโทษฟ้าดี ที่เป็นอย่างงี้เพราะใครกัน ถึงลงทัณฑ์ให้เจอทุกข์ระทม ให้อกเหงาเศร้าตรมเดียวดาย ต้องทำใจและ แต่ยังไงก็ต้องพึ่งตัวเองนั้นแหล่ะดีที่สุด
30 ธันวาคม 2546 19:59 น. - comment id 196209
ขอบคุณค่ะ คุณ ฤกษ์ คุณต๋องแต๋ง และก็พี่ยศมากๆค่ะ สำหรับกำลังใจและเข้ามาทักทาย