นานมาแล้วที่ฉันจมอยู่กับความรู้สึกนี้ นั่งอยู่กับที่--ไม่มีใครสุงสิง หัวใจหยุดเต้น ไม่ไหวติง เหลือทุกสิ่งอยู่ในห้องแคบขาว มีเพียงเธอที่อยู่เป็นเพื่อนฉัน ทุกทุกวัน ฉันแอบมองเธอด้วยความเศร้า เธอยังคงหมกมุ่นอยู่กับสิ่งเก่าเก่า ไม่รับรู้เรื่องราวที่ผ่านมาและผ่านไป บางครั้งฉันอยากเกิดเป็นมนุษย์ ที่ที่จุดหนึ่งนั้นฉันจะทำได้ แต่ตอนนี้..ได้แต่ร้องไห้..ได้แต่พูดในใจ แม้แต่การเคลื่อนไหวก็ลำบากเหลือเกิน นับวันความหวังก็ยิ่งเลือนลาง ทุกทุกอย่างเหมือนกับย้ำความห่างเหิน ยิ่งนานเธอก็ยิ่งเหนื่อย---เหนื่อยเกิน เกินพอแล้วที่เธอทำให้ฉัน พอเถอะ..พอเถอะนะ ลืมมันซะ.. แล้วทิ้งฉันไว้อย่างนั้น อย่าลำบากอีกเลย เธอเหนื่อยพอแล้วกับมัน เธอก็รู้ว่าสักวันฉันจะต้องจาก ทำลายฉันเสียเถิด แล้วก่อเกิดสิ่งใหม่..ใจอยากฝาก ฉันเป็นเพียงกองเหล็กที่เหลือแต่เศษซาก เป็นแค่กากตะกอน..ไม่มีค่าอะไร ฉันคงมีชีวิตได้เท่านี้ ยอมรับสิ..คนดี จริงใช่ไหม เธอจะปิดกั้นความจริงอยู่ทำไม หากจากไป เรื่องทุกอย่างจะจบลง แค่เพียงฉันได้เกิดมาด้วยมือเธอ ได้พบเจอ ได้รัก ได้ใหลหลง หากว่าชีวิตของฉันจะต้องปลดปลง ฉันก็คงสุขใจแล้วเพียงเท่านี้ นับจากนี้ต่อไปจงเข้มแข็ง สู้ต่อไปด้วยเรี่ยวแรง..จงอย่าหนี แล้วเก็บฉันไว้ในความทรงจำนะ..คนดี คงจะมีอีกครั้งหนึ่งให้เราได้พบกัน
**ipereen** 28 ธ.ค. 2546 16:10 น. - ID 43605 
694
1
0
28 ธันวาคม 2546 16:50 น. - comment id 195519
ขอให้เธอยอมรับความจริง ว่าฉันเป็นหุ่นที่ไม่ใช่คนจริงจริงในตอนนี้ ฉะนั้นอย่ามาผูกพันหรือมีไมตรี เพราะยังไงฉันก็เป็นหุ่นนะคนดีไม่ใช่คน *-*กลอนน่ารักค่ะ*-*
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
