๏ ท้องทุ่งขจีพัด_ก็สะบัดระริ้วไหว ยอดหญ้าก็เอนไป_ดุจเปรียบวิถีคน ๏ ยังชีพ ระเรื่อยอยู่_ก็จะสู้จะยอมทน แม้ใจนะร้อนรน_บ่มิต้าน มิตรอมตรม ๏ ยอดหญ้าก็เอนอ่อน_วยุทอนหทัยทม ข้อคิดฉะเฉียบคม_จะบ่ล้มก็จงเอน ๏ แม้พายุพัดโหม_ดุจโทรมกะเคยเปน เข้าใจจะชัดเจน_ก็กะเคยปะทวนลมฯ
มัทนา 25 ธ.ค. 2546 01:11 น. - ID 43431 
954
4
0
25 ธันวาคม 2546 16:24 น. - comment id 194298
แต่งเก่งจังเลยค่ะ อ่านแล้วชอบนะค่ะ
25 ธันวาคม 2546 20:15 น. - comment id 194424
อ่านแล้วเห็นภาพเลยค่ะ ..เป็นกลอนที่ไพเราะมากเลยค่ะ..
25 ธันวาคม 2546 23:16 น. - comment id 194489
รูปน่ารักดีนะครับ กลอนก็เพราะด้วยนะ #_#
26 ธันวาคม 2546 00:52 น. - comment id 194538
ขอบคุณมากๆเลยค่ะ @^_^@
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
