โรคนี้เกิดเพราะเธอ

นายช่างฝัน

ไม่รู้พักนี้เป็นอะไร
จิตกับใจไม่อยู่กับตัว
แต่รู้ว่าเป็นมานานแล้ว...ชัวร์
ตั้งแต่วันที่ได้ยินเสียงเธอ...
ก็รู้นะเพราะเธอ
ทำฉันเพ้อได้ขนาดนี้
ก็โทรไปแล้วทุกวันวี่
ก็คิดถึงเธอนี่ให้ทำไง
ก็แค่อยากจะเห็นหน้า
เห็นตาฟังเสียงใกล้ๆ
อยากจะอยุ่ข้างๆกาย
อยู่ใกล้ๆตัวเธอก็พอ				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    22 ธันวาคม 2546 22:34 น. - comment id 193654

    โรคนี้เกิดขึ้นมา
    ก็เพราะความห่วงหารู้ไหม
    เกิดขึ้นที่ดวงใจ
    หลงรักคนไกลหมดใจที่มี
    
    *-*กลอนน่ารักมากเลยค่ะ*-*
  • เจ้าหญิงแห่งกาลเวลาฯ

    23 ธันวาคม 2546 03:11 น. - comment id 193689

    โรคนี้เกิดเพราะเธอ 
    ใช่ฉันก็เคยเจอมาแล้ว
    โรคนี้มีคนเป็นกันทั่วทั้งแนว
    ถ้าได้รักกับคนไกลใจแทบขาด
    เป็นจนขนาดนอนไม่หลับจนเป็นไข้
    จ่ายค่ายาค่าโทรศัพท์ไปซะตั้งหลาย
    พอเจอกันจริงๆเชื่อไหมฉันอยากตาย
    ความจริงใจที่มีให้แหลกสลายไม่เหลือเลย
           แวะเข้ามาทักทายคะ..ไม่ได้ล๊อคอินนะ
  • พิกุลทอง

    23 ธันวาคม 2546 12:33 น. - comment id 193743

    เหอะๆๆ
    เป็นอย่างนี้กันทุกคนครับ ผมก็เคยเป็น
    แวะมาให้กำลังใจครับ
  • ทะเลหวั่น

    24 ธันวาคม 2546 10:49 น. - comment id 193967

    ...น่ารักจังเลยค่ะ...
  • yuki

    24 ธันวาคม 2546 18:49 น. - comment id 194088

    ทำไมเป็นโรครักกันบ่อยจังเลยน้า
    อิจฉา ๆ อิอิ (แซวเล่นนะคะ)

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน