อันความรักหวานซึ้งที่ตรึงจิต จงพินิจคิดดูให้รู้ไข เขารักเราเรารักเขาให้ทั้งใจ เป็นเช่นไรยอมรับไปทุกสิ่งอัน กว่าจะได้มาซึ่งรักครั้งสุดท้าย แทบใจวายหายไปไหนเล่าใจฉัน เสียน้ำตามากมายหลายร้อยพัน แลกกับมันเพียงรักเดียวเกี่ยวใจเรา เจอกับใครหลายคนมามากมาย แต่สุดท้ายคนที่ยืนอยู่ข้างเขา กลับเป็นเพียงคนที่เคยเป็นเงา เลิกโง่เง่าเก็บเอามาเป็นบทเรียน ท้ายที่สุดเราก็พบกับคนดี คนมีความจริงใจให้เสมอเหมือน แม้ว่าดาวในใจจะลบเลือน ยังคงเหมือนมีเธออยู่ข้างเรา รักสุดท้ายได้มาด้วยน้ำตา จึงรู้ค่าของมันพลันเมื่อเหงา จำเอาไว้เป็นบทเรียนสอนใจเบา อย่ามัวเมารักไม่คิดติดในใจ ...............................................
21 ธันวาคม 2546 13:02 น. - comment id 193266
เพียงหนึ่งใจ...จะให้ใคร...ต้องใครคิด มิฉะนั้น...อาจหลงผิด...เอาง่าย-ง่าย มีอยู่อย่าง...ถ้าเรารัก...จักเข้าใจ รับข้อดี...หนีข้อร้าย...ด้วยใจมั่นคง แล้วความสุข...ที่รอคอย...จะพลอยถึง ความซาบซึ้ง...จะงดงาม...ดั่งนกหงษ์ บินถลา...ล่องสู่ฟ้า...ชวนน่ามอง เป็นอิสระ...ลอยล่อง...บนท้องนภา กลอนความหมายดีครับ ไพเราะดีด้วย มาเยี่ยมนะ...
22 ธันวาคม 2546 00:02 น. - comment id 193452
....สวัสดีค่ะ.. ...ดีใจด้วยค่ะ.... ..ขอให้โชคดีนะคะ..... .......^-^........
22 ธันวาคม 2546 11:36 น. - comment id 193501
รักที่ได้มาพาใจสุข ไม่มีทุกข์อยู่ใกล้ในใจฉัน แต่พอรักจากพรากไปไกลชีวัน ทำให้ฉันช้ำใจแทบวายปราน *-*ความรักก็เป็นอย่างนี้หละค่ะ ต้องทำใจดีที่สุด เป็นกำลังใจให้นะค่ะ*-*
23 ธันวาคม 2546 01:02 น. - comment id 193683
กลอนเพราะนะครับ กว่าจะได้มาก็เป็นสิ่งที่ล้ำค่า ถือว่าเป็นน้ำตาและบทเรียน คอยเรียนรู้และหมั่นเพียร คอยติเตียนหัวใจที่บอกช้ำ คอยตอกย้ำว่าเรานั้นเคยเจ็บ ต่อไปนี่ขออย่าให้น้ำตาเล็ด ถึงยังไงก็ไม่เข็ดกับรักเอย