ลมหนาวโชยโปรยพัดปัดหญ้าพลิ้ว นางแอ่นลิ่วหวิวไหวเคลื่อนไล้เรี่ย เฉียดยอดหญ้าหาแมลงแย่งนัวเนีย มิเคยเปลี้ยเสียแรงแข่งหากิน ตัวผอมเรียวเพรียวลมเหมาะสมยิ่ง ร่อนเร็วจริงดิ่งตัวทั่วแดนถิ่น ที่โล่งไหนไปหมดเลี้ยวลดบิน ถลากระสินธุ์ถิ่นบัวไม่กลัวภัย ยามแสงแดดแผดรอนเริ่มร้อนกล้า ขนเขียวฟ้าทาเคลือบเหลือบสุกใส ใต้คอแดงแผงดำคาดต่ำไป ท้องยองใยใสนวลขาวยวนยี ครั้นหน้าร้อนจรกลับโผลับฟ้า ลายอดหญ้าฝ่าแดดแผดทุกที่ ถึงบ้านเกิดกำเนิดรังหวังโชคมี ชาวบ้านนี้ดีใจนกได้เยือน
นกตะวัน 19 ธ.ค. 2546 13:08 น. - ID 43218 
396
2
0
19 ธันวาคม 2546 13:59 น. - comment id 192751
กลอนไพเราะมากเลยค่ะ อ่านแล้วสุขใจจริง ๆ เลยค่ะ
19 ธันวาคม 2546 18:22 น. - comment id 192816
เขียนเก่งจริงค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด