ถามข่าวจากลมหนาว โปรดบอกเรื่องราวหน่อยได้ไหม สายน้ำแห่งกาลเวลาอยู่ที่ใด เหตูใดเรามิได้ข่าวนางเลย มิเห็นดอกหนามนุษย์เอ๋ย สายลมหนาวกล่าวเย้ย แต่ก่อนข้านี้เคย... นางเอยไหลรินทั่วถิ่นไป ถามข่าวท่านลมร้อนผู้แสนดี พบนางนทีแห่งกาลเวลาฤาไม่ ถิ่นข้าแล้งดินแทบสิ้นใจ นางอยู่หนใดโปรดบอกมา วารีกาลเวลาก่อเกิด พริ้งเพริดงดงามหนักหนา บัดนี้ถึงกาลนางจากลา ลมร้อนอย่างข้ามิอาจเจอ ข้ามิอาจถามข่าวจากลมฝน บัดนี้เมฆเบื้องบนรอเก้อ ภัยแล้งที่มนุษย์พบเจอ ได้แต่ละเมอรอฝนหลั่งมา เหตูใดฤาท่านเมฆน้อย ข้าเฝ้าคอยมิได้เคยเห็นหน้า ธิดาสายน้ำกาลเวลา บรรพบุรุษข้าเคยกล่าวไว้ เมฆน้อยครุ่นคิดและตอบว่า มนุษย์ในหล้าน้อยใหญ่ มิเคยเห็นค่าธาราและพงไพร ทำร้ายใจนางทุกคืนวัน สายชลแห่งกาลเวลา เคยหล่อเลี้ยงวิญญาและความฝัน บัดนี้นางจากลาชั่วนิรันดร์ เพราะมนุษย์เช่นเจ้านั้นได้ทำลาย
ง้องแง้ง 19 ธ.ค. 2546 01:33 น. - ID 43205 
806
2
0
19 ธันวาคม 2546 11:18 น. - comment id 192700
มาร่วมอนุรักษ์ธรรมชาติ ต้นไม่ ลำธารกันดีกว่าเน๊าะ
19 ธันวาคม 2546 13:15 น. - comment id 192731
มนุษย์เป็นผู้ทำลาย ธรรมชาติมากมายซึ่งคุ้นค่า ไม่เคยเพิ่มพูนสิ่งดีนานา ทุกวันนี้หนามีแต่ทำลาย *-*เก่งจังเลยค่ะ ชอบกลอนบทนี้นะค่ะ ลงตัวดีค่ะ ปัจจุบันมีนายทุนทำลายสิ่งสำคัญที่เราเรียกว่าธรรมชาติลงไปทุกทีเพื่อให้เงิน เศร้าจัง ไม่อยากให้เป็นอย่างนั้นเลย *-*
20 ธันวาคม 2546 21:03 น. - comment id 193113
เหล่ามนุษย์ผู้น่าสงสาร... หยุดเถิดหยุดทำลาย... ก่อนที่มนุษย์จะอยู่อย่างโดดเดี่ยว... ในโลกที่กว้างใหญ่ไพศาลนี้.. เพียงลำพัง... เขียนได้ดีครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
