กวนใจ

เด็กเมืองยศ

เสียงหึ่งหึ่งอื้ออึงอยู่ข้างหู
มาเป็นหมู่แสนรำคาญจะทานไหว
คนจะหลับจะนอนทอดถอนกาย
ยังมาแข่งกันอยู่ได้เสียงรบกวน
เสียงหวือหวอพอจะเอนหัวลงหมอน
ขออ้อนวอนได้โปรดไปให้ไกลด่วน
แต่ก็สายไปเสียแล้วพวกเกรวน
คงหายป่วนฉันตบตายไปหลายตัว(ยุง)				
comments powered by Disqus
  • โคลอน

    11 ตุลาคม 2544 10:45 น. - comment id 14441

    ...เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร..สาธุ๊......อิอิ
  • เพื่อนใหม่

    11 ตุลาคม 2544 23:11 น. - comment id 14481

    คิดได้งัย
  • มดน้อย

    21 ตุลาคม 2544 22:39 น. - comment id 15687

    เวรย่อมระงับด้วยการทำเวร(ทำความสะอาด)
    น้าก๊าาา

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน