ฉั น ข อ โ ท ษ ที่ ไ ม่ เ จี ย ม หั ว ใ จ ก็มันรักเธอไปได้ขนาดนั้น รู้ตัวอยู่รู้ตัวฉันไม่สำคัญ ยังอยากไปหวังผูกพันธ์กับใจเธอ รั้ ง มั น ไ ว้ ไ ม่ ทั น ยากจะห้ามใจฉันไว้ให้ได้ รักเธอมากก็คิดน้อยเนื้อต่ำใจ เพราะเหตุใดดวงใจไม่เคยเจียม ฝั น ว่ า เ ธ อ จ ะ ม อ ง คงแค่ปองหวังรักจากดอกฟ้า คิดเสมอ ก็คิดตลอดมา สักเวลาดอกฟ้าจะหันมอง ---------------------------------------------------
19 ธันวาคม 2546 00:58 น. - comment id 192624
ด้วยเพราะรักเธอจนหมดใจ ทั้งทั้งที่รู้ว่าเธออยู่ไกลเกินหวัง แต่ก็ยังรักเธอหมดพะวัง เพราะหัวใจฉันนั้นรักเธอ *-*แวะมาเป็นกำลังใจให้ค่ะ เราต้องคิดว่าสักวันเขาอาจจะรักเราะนะค่ะ อย่าท้อนะค่ะ*-*
19 ธันวาคม 2546 01:14 น. - comment id 192631
...ขอบังอาจ..ปรารถนา..สิบนาที บอกคนดี..ให้รู้ซึ้ง..ถึงใจฉัน วินาที..ที่ผ่านไป..ใช่นานวัน รักเธอนั้น..จริงใจจัง..ใช่บังเอิญ... .....................สวัสดีครับ..............
19 ธันวาคม 2546 20:06 น. - comment id 192839
*** คงจะมีสักวัน คงเป็นวันที่ชื่นใจ คงจะมีสักวัน อย่ายอมแพ้อะไรกันง่าย ๆ นะครับ เราอุตส่าต์ ต่อสู้เพื่อเธอมามากมายแล้วอย่าอย่าแพ้หล่ะครับ เอาใจสู้ด้วยคนครับ***
19 ธันวาคม 2546 21:22 น. - comment id 192857
ความรักเธอให้เขาใช่บังอาจ ที่เธอวาดความฝันเคียงกับเขา คิดน้อยเนื้อต่ำใจทำไมเล่า ไม่แน่เขาคงหวังฝันเคียงกับเธอ... จะเป็นกำลังใจให้...แม้ว่าจะเป็นเพียงเศษเสี้ยวก็ตาม...
19 ธันวาคม 2546 21:23 น. - comment id 192858
ความรักเธอให้เขาใช่บังอาจ ที่เธอวาดความฝันเคียงกับเขา คิดน้อยเนื้อต่ำใจทำไมเล่า ไม่แน่เขาคงหวังฝันเคียงกับเธอ... **...จะเป็นกำลังใจให้...แม้ว่าจะเป็นเพียงเศษเสี้ยวก็ตาม...**
21 ธันวาคม 2546 00:38 น. - comment id 193192
ชอบจังเยยย