....เห็นปลาน้อย หมุนเวียน ลงเรียงว่าย น้ำกระจาย ใสชื่น ในบึงหนอง เจ้าช่างมี พลังกาย ยิ่งใหญ่ครอง เป็นเหมือนน้อง พลังยักษ์ ในนที.... ....มองดูซ้าย แลขวา เจ้าไม่เหนื่อย ไปได้เรื่อย ไม่ท้อแท้ หมดศักดิ์ศรี ทางข้างหน้า ทะเลคลื่น รื่นฤดี โต้นที สุขสันต์ ทุกวารวัน.... ....มองดูเจ้า กำลังสอน กรอบชีวิต ตัวของคน ตนลิขิต ใช่ไหมนั่น เหตุไฉน มาท้อแท้ ร้องไห้กัน สุขหรือทุกข์ เรานั้น ผู้กลั่นกรอง..... ....เจ้าปลาน้อย สอนว่าย ทางชีวิต สู้สุดฤทธิ์ แรงเกิด เมินหน้าหมอง ทางเบื้องหน้า ยังอีกไกล ให้ทดลอง เหตุใดต้อง มาอยู่นิ่ง ทิ้งตัวตน.... ....วันนี้ฉัน จะจำค่า เจ้าปลาน้อย ที่ยังลอย ทวนไป ในทุกหน จะสรรสร้าง ทางสดใส ในบัดดล สมกับเกิด มาเป็น คน บนแผ่นดิน.....
18 ธันวาคม 2546 19:50 น. - comment id 192475
***...บางครั้งต้องตามน้ำบ้างครับ...*** ปลามันจะปล่อยตัวให้ลอยตามน้ำ... เพื่อพักกายพักใจที่อ่อนล้า... แล้วสู้กระแสธาราใหม่ครับ... เราก็เช่นกันครับพักบ้างนะครับ... เพื่อจะสู้ต่อในโลกใบนี้อ่ะ.. ปราถนาดีจาก....
18 ธันวาคม 2546 20:17 น. - comment id 192491
...ขอบคุณมากค่ะ สำหรับคำแนะนำที่ดี ทุกวันนี้ก็พยายามที่จะเติมพลังในตัวเอง โดยหยุดพักบ้างเป็นบางครั้ง แต่ไม่ได้หยุดนิ่งค่ะ...ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ....
18 ธันวาคม 2546 23:59 น. - comment id 192585
ฉันจะเอาอย่างเธอ จะมองปลาเสมอให้รู้ค่า ว่าขนาดที่เกิดเป็นปลา ยังมีค่าน่าจดจำ ฉะนั้นฉันจะเอาอย่างปลา ให้อุราไม่ชอกช้ำ ก้าวไปข้างหน้าพร้อมจดจำ สิ่งดีดีที่เธอเตือนฉันวันนี้ *-*กลอนไพเราะ ให้แง่คิดที่ดีทีเดียวค่ะ แต่งกลอนเก่งมากเลยค่ะ ชื่นชมนะค่ะ*-*
19 ธันวาคม 2546 09:28 น. - comment id 192679
...ต้องขอบคุณผู้หญิงไร้เงามากเลยค่ะ...และคุณรู้ตัวเองมั้ยค่ะว่า คุณก็แต่งกลอนได้เก่งมาทีเดียวค่ะ เยี่ยมมากค่ะ....ยกนิ้วให้...
19 ธันวาคม 2546 22:22 น. - comment id 192884
ให้ข้อคิดดีมากครับ
20 ธันวาคม 2546 17:20 น. - comment id 193019
น้องศิลป์สรา...บทกลอนที่ปรับใหม่ไพเราะมากค่ะ..ขอชื่นชมนะคะ..แต่มีพิมพ์ผิด..ในบทสุดท้าย..วรรคที่ 3... ..จะสรรสร้าง ทางสดใส ในบัดดล... ลองดูอีกครั้งนะคะ..จะได้สมบูรณ์มากยิ่งขึ้น.. (ถ้าไม่รักกันจริง..ไม่บอกนะเนี่ย!!!.อิอิอิ)...