....ฝากคิดถึง...

ซอมพลอ


.....ดาวกระพริบวาววับประดับฟ้า 
ไร้แขมา เคียงข้าง...ช่างอ่อนไหว 
น้ำค้างพรม.เย็นเฉียบ.เยียบหัวใจ. 
แล้วคนไกลรู้ไหม..ว่าใครรอ...
....ป่านนี้...คนดีอยู่ที่ใหน 
จะมีใครเคียงข้างบ้างไหมหนอ 
คงลืมฉันคนนี้ที่เฝ้ารอ 
ระทดท้อยิ่งนัก...เกินจักทน
..................................................
....กลับมาอีกครั้ง..นะลมหนาว 
ดวงดาวดารา.พาฟ้าใส 
ฝาก..คิดถึงเป็นห่วง...นะคนไกล 
ส่งใจให้อุ่น...ยามนิทรา..
...........^-^...........				
comments powered by Disqus
  • kanoongkaning

    18 ธันวาคม 2546 09:58 น. - comment id 192297

    ได้รับแล้วล่ะความคิดถึง
    ไม่ต้องเป็นห่วงนะเธอคนเก่า
    ความรักยังไม่เคยจางเบา
    ยังคงรักเธอเท่าเดิม
      แม้คืนนี้เธอต้องทนหนาว
    ฉันก็ทนรอนร้าวหนาวหนักกว่า
    คิดถึงเธออยากสบตา
    อยากบอกว่ายามหลับตาฝันถึงเธอ...
    
           บางทีนะคนไกลทางโน้นเค้าอาจอาจคิดถึงมากกว่าก็ได้นา...
  • แม่จิตร

    18 ธันวาคม 2546 13:50 น. - comment id 192362

    อย่าฝากเลยครับ โทรไปหาดีกว่ากันเยอะนะ
  • ทะเลหวั่น

    18 ธันวาคม 2546 18:31 น. - comment id 192445

    ...เพราะจังเลยค่ะ..
    
    ...ฝากดาวบนฟ้า
    บอกเทอว่าฉันห่วงหาเสมอ
    ฝากสายลมช่วยบอกเธอ
    ว่าฉันคิดถึงเทอจัง
  • เจ้าหญิงแห่งกาลเวลาฯ

    18 ธันวาคม 2546 20:00 น. - comment id 192482

    ฝาก..คิดถึงเป็นห่วง...นะคนไกล
    ส่งใจให้อุ่น...ยามนิทรา..
    ครั้นยามนอนก็จะคิดถึงแต่หน้า
    ครั้นยามตื่นจากนิทราเวเลาเหงา
    ฝากคิดถึงผ่านฟ้าฝากกับดาว
    คิดถึงคนไกลห่างต่างฟ้านะจ๊ะคนดี
       เข้ามาทักทายนะเพราะดีนะกลอนบทนี้นะไม่ได้ล๊อคอินคะวันนี้
  • เมลโล่

    18 ธันวาคม 2546 22:11 น. - comment id 192544

    คิดถึง . . . 
    คำสั้น ๆ แต่ซึ้งในความหมาย
    คิดถึงเธอ..ยาวขึ้นหน่อย ส่งให้ไป
    เธอไม่รับไม่เป็นไร..ได้เพียงรอ..
    
    ว๊า ผมคิดถึงพี่สาวผมอ๊ะ ^^ 
    
    
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    18 ธันวาคม 2546 23:15 น. - comment id 192559

    ฝากคิดถึงคนไกลได้ไหมลม
    ฝากว่าดวงกมลคนไกลไม่หวั่นไหว
    มีเขามั่นลึกซึ้งตรึงหทัย
    และให้คนไกลกับมาหาใครที่รอสักที
    
    *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
  • แก้วประเสริฐ

    19 ธันวาคม 2546 16:41 น. - comment id 192775

    ยามค่ำคืนฉันยืนมองฟ้าหาดาวเหนือ
    ที่เคยเจือไขแสงอ่อนด้วยคำหวาน
    ใจระริกกายฉันสั่นเมื่อวันวาน
    อกสะท้านใจสะทกอกระทม
    
         ลมโชยพัดหนาวเหน็บจนกายสั่น
    ใจไม่หวั่นเพียงอยากพบตามเหมาะสม
    มันยากนักเหมือนปีนเขาจนขาระบม
    อกระทมไม่เห็นดาวเศร้าวิญญา.
    
          ฉันยืนซึมพึงมองบนท้องฟ้า
    โอ้ดารายอดรักเราเวียนหา
    เห็นดาวอื่นหมื่นแสนจนพรายตา
    ดาวเหนือจ๋าเมื่อไหร่หนอจะคลอเคลีย
    
          ยุงเหลือบริ้นพริ้มพรายตอมใบหน้า
    กัดกายาทั่วกายอย่างไรเสีย
    ยังไม่เท่าน้ำใจสุดจะเพลีย
    แสนละเหี่ยใจหวนหาว่าซอมพลอ.
    
                 แก้วประเสริฐ.
  • ซอมพลอ

    25 ธันวาคม 2546 16:11 น. - comment id 194292

    ...สวัสดีค่ะ
    
    ..ขอบคุณทุกท่าน.นะคะที่มาทักทายกัน
    
    
    .....^-^..........

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน